Mánudagur, 12. desember 2016
PISA
Frá tíma til tíma skreið það eftir lækjarfarvegum og skurðum og hellti sér yfir lág svæði.
From hour to hour it slithered up creeks and ditches and poured over low places.
Einhvern tímann um nóttina vakti öskrið hana, hljóð svo angistarfullt að hún var kominn á fæturna áður en hún var vöknuð.
Sometime in the night the cry awoke her, a sound so anguished she was on her feet before she was awake.
Skjálfandi, fikraði hún sig að rúminu og lagðist niður.
Shivering, she pulled back on the bed and lay down.
Leyfðu mér að borða kallaði hún til hans og síðan sinni ég þér.
Let me eat, she called to it, and then Ill see to you.
---
Mér er brugðið.
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.