Sjómannalíf

Undarlega lítið fór fyrir 10 vikna löngu verkfalli sjómanna. Auðvitað fundu hlutaðeigendur vel fyrir því en í nærumhverfi mínu heyrði ég fáa lýsa yfir áhyggjum. Af hverju?

Verður auðvelt að vinna markaðina til baka?

Verður lítið mál að sækja fiskinn sem hefur nú synt óáreittur í rúma tvo mánuði? Hefur hann e.t.v. fjölgjað sér betur og verður meira af honum?

Er landverkafólk kátt með óumbeðið launalítið frí?

Áttu menn sjóði?

Ef ég ætti núna eina ósk væri hún sú að menn (les: útgerðir) gætu ekki selt sjálfum sér aflann heldur yrði að setja hann allan á markað. Skyldi ég fá uppfyllta ósk mína um að aðskilja veiðar og vinnslu?

Athugasemdir

[Hrafnhildur (IP-tala skráð) 20.2.2017 kl. 09:09]

Kvótinn synti rólegur um sjóinn á meðan á verkfalli stóð, sem var á þeim tíma ár sem oft er, hvort eð er, hráefnisskortur í landvinnslunni. Á þessum tíma er oft sagt upp í fiskvinnslunni og fólk sent á ativnnulleysisbætur. 

Nú er hins vegar nýbúið að auka kvótann fyrir loðnuna og það þarf að veiða hana áður en hún syndir á brott. Þess vegna var samið núna. 

Já það voru til einhverjir verkfallssjóðir. 

Átti gott samtal við sjómann um helgina og þetta er niðurstaðan úr því samtali. 

[Berglind Steinsdóttir, 20.2.2017 kl. 18:48]

Ó, þannig að það var ekkert drama, ekki einu sinni út af mörkuðum, fyrr en ráðherra ýjaði að lagasetningu og gerðardómi.