,,Að láta kjósa sig"

Ég hef fullt af skoðunum. Sumar eru ígrundaðar en sumar eru tilfinningahlaðnar. Mér þætti mikil áreynsla að hafa skoðun á öllu sem snertir kjaramál, skattamál, innflutning, útflutning, eldi, verðtryggð lán, úthlutun starfsleyfa, verðlagningu mjólkur, persónuvernd, nethlutleysi, efnahagslögsögu, Evrópusambandið, eiturlyf, refsingar, snjallvæðingu, ábúð og ráðstöfun skrifstofa. Ég vil geta hringt úr farsímanum mínum hvar sem er á hringveginum, en hvað þarf til? Ég vil komast greiðlega á milli staða sem ég þarf að fara á milli. Ég vil ekki þurfa að anda að mér svifryki og öðru óheilnæmi. Ég vil búa einhvers staðar þar sem eru svalir og sól. Ég vil geta stundað íþróttir og vinnu. Ég er ekki spennt fyrir tónleikum en fer gjarnan í leikhús og stundum í bíó. Ég vil hafa það gott en ég vil kosta einhverju til. Og þar stendur hnífurinn í kúnni. Þrátt fyrir þessa upptalningu snýst heimur annarra ekki um mig. Við erum samfélag og verðum að finna samnefnara sem virkar. Og ég held að það sé hroðalega erfitt. Við þurfum að forgangsraða og reyna að velja það sem hentar best stærsta hópnum hverju sinni án þess að láta minni hlutann sitja í súpunni.

Hljómar ekki auðvelt.

Ég hef aldrei íhugað að fara í stjórnmál og núna, 27. maí, vorkenni ég óskaplega mikið mörgu fólki sem fór í framboð, bæði sumu fólki sem var kosið og líka öðru sem munaði litlu að næði inn og meira að segja því fólki sem er útilokað að taki sæti í sveitarstjórn á þessu kjörtímabili. Síðustu vikur hljóta að hafa verið skelfilegur rússibani þar sem sjónarmið og persónur eru teygð og toguð.

Ég tek ofan fyrir fólki sem tekur slaginn. Vel gert, frambjóðendur. Nú er bara að gera okkur öllum gagn. 

Menntakerfið

Hugsanlega verður hægt að túlka þetta innlegg sem montfærslu. Ég sat í gær, annan í hvítasunnu, með danskri vinkonu sem ég hef ekki séð í áratugi og talaði við hana dönsku -- svo gott sem vandræðalaust. Ég tala aldrei dönsku, les frekar lítið á dönsku, hef ekki búið í Danmörku en hallast að því að lengi búi að fyrstu gerð. Mér var gert að læra dönsku í átta ár og, for helvede, það endist bara rækalli vel. Er ég þá að mæra skólakerfið?

26. maí 2018

Ég er orðin dálítið stressuð. Eftir rúmar þrjár vikur verður kosið, já, en það er hefðbundið. Eftir þrjár vikur er líka stórafmæli. Hægri umferðin á Íslandi verður 50 ára! Ætlar enginn að fara að tala um það og skipuleggja eitthvað?! 26. maí 1968 var skipt yfir í hægri umferð sisona. Ég spurði pabba (96) á Hrafnistu um daginn hvort hann myndi hvenær hefði verið skipt og hann sagðist ekki muna það. Ég setti upp hissa-svipinn minn (hann tók náttúrlega þátt í þessu og þá man hann ekki endilega daginn) og spurði fleiri heimilismenn. ENGINN mundi það en svo mundu allir að það hefði gengið átakalaust enda hefði verið búið að kynna það í marga mánuði.

Og þá dettur mér í hug hvað ég þrái upplýsingar um það sem mér kemur við. Ég hef á tilfinningunni að allir reyni að halda eins miklu leyndu og þeir geta. Upplýsum og undirbúum og þá farnast okkur vel.

Gleðilegt sumar.