Afplánaði Fiskana ...

... en bara til hálfs. Mikil óskapleg vonbrigði voru Fiskarnir hafa enga fætur hans Jóns Kalmans. Hugsanlega er Himnaríki og helvíti besta bók sem ég hef lesið og þótt ég muni ekki lengur söguþráðinn í smáatriðum man ég enn tilfinninguna og finnst ég vera vanbúin fyrir opnu hafi.

Ari, Ásmundur, GÓ, Austfirðir, Kaupmannahöfn, mamman, eiginkonan --- öll og allt verður risastór og ólystugur grautarpottur.

Ég móaðist við og las hana tæplega hálfa, bar mig svo illa við aðra aðdáendur JKS sem kom  á daginn að höfðu heldur ekki haldið bókina út til enda.

Get ekki rökstutt þennan skelfilega dóm. Gafst bara upp á bls. 170 og verð búin að gleyma persónugalleríinu á morgun.