Verði snjór

Mikið er ég lukkuleg með að þurfa ekki að umbylta bíl ef það skyldi snjóa á morgun eins og veðurspáin kveður á um. Þá dreg ég bara á býfur mínar stígvélar og þramma um á þeim.

Mikið á ég gott. Ég á það.

Eru menn búnir að gleyma ferðaþjónustunni?

Þótt ég sé ferðaþjónn til margra ára og hafi flækst um með ferðamenn er ég greinilega andvaralaus á stundum og flýt um sofandi eins og margir. Athygli mín var vakin á síðunni hengill.nu sem minna sofandi ferðaþjónar hafa stofnað. Þau hafa safnað upplýsingum um virkjun sem stendur fyrir dyrum, virkjun sem Orkuveita Reykjavíkur, sú sem fræg er orðin að endemum, ætlar að beita sér fyrir. Ég sem hélt að OR ætlaði að leggja upp í jákvæða ímyndarsköpun, jafnvel hafa fyrir því að vanda sig við að gera hið rétta.

Sjálf hef ég ekki flandrað um þessi firnindi með ferðamenn, þvert á móti flandrað þar um undir leiðsögn starfsmanna Orkuveitunnar, grasafræðings og jarðfræðings, gott ef ekki líka verkfræðings, og margir vina minna í stéttinni hafa lagt þarna litrík lönd undir fót. Ég hef hins vegar þeyst um þúsundvatnaleiðina sem jeppakörlum hefur þótt þrengt að undanfarið. Ekki skánar hagur strympu ef þetta verður að veruleika.

Ferðaþjónustan er orðin annar mest gjaldeyrisskapandi atvinnuvegurinn. Er ekki meiri ástæða til að hlúa að greininni en reyna að þjarma svo að henni að við hrekjumst út í horn? Nærumhverfi Reykjavíkur er kjörlendi tímabundinna göngugarpa.

Á síðunni er áskorun til yfirvalda sem ég ætla að skirrast við að skrifa undir og senda. Ég ætla hins vegar að lesa hana á síðunni minni meðan ég undrast hátternið.

________________________________________________________________________


Skipulagsstofnun
Laugavegi 166
150 Reykjavík

og

Sveitarfélagið Ölfus
Hafnarbergi 1
815 Þorlákshöfn

21. október 2007

Efni: Athugasemd við fyrirhugaðar virkjunarframkvæmdir - Bitruvirkjun, allt að 135 MW jarðvarmavirkjun í Sveitarfélaginu Ölfusi og Grímsnes- og Grafningshreppi.

Ég undirritaður/undirrituð mótmæli fyrirhuguðum virkjunarframkvæmdum Orkuveitu Reykjavíkur á svokölluðu Hengilssvæði með eftirfarandi atriði í huga:

1. Hengilssvæðið og dalirnir austan, vestan og sunnan þess hafa lengi verið ein helsta útivistarparadís íbúa höfuðborgarsvæðisins og er skilgreint sem útivistarsvæði, staðfest af umhverfisráðherra í janúar 2005. Nú, þegar verið er að þétta byggð á höfuðborgarsvæðinu svo gríðarlega sem raun ber vitni, byggja á öllum auðum blettum og fækka útivistarsvæðum í þéttbýli, er brýnna en nokkru sinni að íbúar höfuðborgarsvæðisins eigi kost á að njóta óspilltrar náttúru í hæfilegri dagsferðarfjarlægð frá heimilum sínum. Þetta svæði er eitt örfárra í nágrenni höfuðborgarsvæðisins þar sem hægt er að ganga um í friði og ró, njóta ótrúlega fjölbreyttrar náttúrufegurðar fjarri amstri dagsins og síaukinni bílaumferð á höfuðborgarsvæðinu.
   
   Ég mótmæli því harðlega að stórfyrirtæki verði heimilað að svipta íbúa höfuðborgarsvæðisins og afkomendur þeirra þessum lífsgæðum til þess eins að þjóna hagsmunum erlendra auðhringa í áliðnaði eða annarri stóriðju. Þar af leiðandi mótmæli ég einnig að hluta svæðisins verði breytt í iðnaðarsvæði skv. fyrirhugaðri breytingu á aðalskipulagi Ölfuss.
   
   
2. Ein helsta tekjulind íslensku þjóðarinnar nú er ferðaþjónusta. Erlendir ferðamenn koma fyrst og fremst til Íslands til að njóta þeirrar náttúrufegurðar sem landið hefur upp á að bjóða. Við auglýsum landið sem óspillta náttúruperlu og á þeim svæðum sem það loforð stenst standa ferðamenn á öndinni yfir þeirri fegurð sem við þeim blasir. Hengilssvæðið er einn þessara staða og vinsælt að fara þangað í dagsferðir með erlenda ferðamenn, ýmist gangandi eða á hestbaki. Margir ferðamenn gera stuttan stans á landinu og þá er nauðsynlegt að geta sýnt þeim óspillta náttúru sem næst höfuðborgarsvæðinu.
   
   Ég mótmæli því harðlega að stórfyrirtæki verði heimilað að svipta ferðaþjónustuna tækifæri til að sýna erlendum ferðamönnum óspillta náttúru í nágrenni höfuðborgarsvæðisins og legg til að svæðið verði friðað til frambúðar.
   
   
3. Framkvæmdaraðili virkjana á Hengilssvæðinu er Orkuveita Reykjavíkur, en hún er einnig sá aðili sem lét gera umhverfismat og ber kostnað af því. Þetta eru ámælisverð vinnubrögð þar sem stór hagsmunaaðili er í raun dómari í eigin máli. Ég mótmæli slíkum vinnubrögðum harðlega og geri þá kröfu að óvilhallir aðilar sjái alfarið um mat á umhverfisáhrifum og íslenska ríkið beri kostnaðinn. Umhverfismat sem framkvæmt er og kostað af hagsmunaaðila framkvæmdar getur aldrei verið marktækt.
   
   
4. Einnig geri ég alvarlega athugasemd við kynningu og tímalengd hennar þegar svo stórar framkvæmdir eru annars vegar sem snerta nánasta umhverfi og lífsgæði ríflega helmings íslensku þjóðarinnar. Sex vikna frestur til athugasemda er allt of skammur og allt kynningarferlið til þess gert að sem fæstir veiti málinu athygli og hafi skoðanir á því.

Black Adder í sjónvarpinu mínu

Goðsögnin birtist í sjónvarpinu mínu, á BBC Prime. Dásamlegur svartur húmor - og ég heyrði Rowan Atkinson tala! Hann er ekki bara fíflið Mr. Bean. Hann getur leikið.

Það hlýtur einhver að vera sammála mér um þetta (en ég veit um marga sem eru það ekki).

 

          

Ég var sem sagt að sjá þátt með Black Adder (Svarta skröltorminum?) í fyrsta skipti.

Tíu litlir strákar - bara

Ég þori varla að segja þetta en ég var að lesa pistil Gauta Eggertssonar og allar athugasemdirnar á eftir og andlitið á mér lengdist og lengdist þegar ég sá að enginn gerði athugasemd við að það eru bara strákar sem fara sér að voða.

Gera litlar stelpur sig ekki sekar um afglöp? Ætlar enginn að taka upp þykkjuna fyrir stráka?

Kvartað undan IBM

Náfrændi minn, systursonurinn, sem veit meira um tölvur en ég segir að IBM hafi hrakað til muna. Ég veit ekki hvað er hæft í því en veit að stykkið mitt er ekki við góða heilsu. Ég er bara búin að eiga þessa fartölvu í á að giska ár og battaríið neitar núna að hlaða sig. Þess vegna er ég með stórt rautt X í rafgeyminum og ef ég tek tölvuna úr sambandi myrkvast skjárinn.

Ég hef gætt þess að tæma battaríið einu sinni í mánuði þannig að heilsuleysi hennar er ekki mér að kenna.

Ætti ég að skæla framan í Nýherja?

Allt er aldrandi fært

Ég tek við frumlegum heillaóskum til næsta miðnættis. Þær mega vera í sms-, tölvupósts- eða bréflegu formi, leiknar með og án hljóða, í gríni eða alvöru:

Ég lofa að verða ekki viðkvæmari en efni standa til ...

Það er bannað að klifra í bonsai-trjám

Ég tók ekki margar myndir í Madrídarferðinni minni og bíð spennt eftir að komast í nokkrar frá öðrum til að stela. Hér eru flestar þeirra sem ég tók á símann minn - enda brást Ingvi við að hjálpa mér að finna nýja myndavél til að kaupa. Ég keypti stafræna vél árið 2001 á kr. 77.000 og nú er svo komið að ókunnugir sem detta inn á heimilið segja við fyrstu sýn: En nett kvikmyndatökuvél. Að auki eru gæðin að daprast af því að aðrar eru gæðameiri.

Á fjórum dögum náðum við að prófa ansi marga tapasrétti. Ég man ekki hvað þessi heitir en ég man að sumir litu girnilegar út.

Mér er sagt af einhverjum sem tók SPÆ 103 að þetta sé áskorun íbúa til djammara í hverfinu um að virða svefnfrið þeirra.

Þarna var ég ein á röltinu og gekk fram á mótmælendur (fyrir utan einhverja búð) sem ég held að hafi mótmælt háu íbúðaverði. Að minnsta kosti stóð eitthvað eins og *600 fjölskyldur á götunni* og leiðsögumaðurinn vitnaði síðar um að íbúðaverð væri orðið svo hátt að það væri orðið að samfélagsvandamáli.

Ég er svo skrýtó að mér þótti gaman að hnjóta um svona ráðuneyti. Á Íslandi erum við með heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneyti sem mér skilst að verði um áramót að öðru og þá verði félagsmálaráðuneyti að félagsmála- og velferðarráðuneyti. Það er ekki eins og eitt sé leyft og annað bannað í þessum málum.

Við fórum inn í aðaljárnbrautarstöðina þar sem er „frum“skógur. Úðararnir voru í gangi í bæði skiptin og skjaldbökurnar hreyfðu sig. Ég held að við höfum öll verið sammála um að ekki væri vanþörf á svona góðu lofti á lestarstöðvum. Ég sá hins vegar aldrei neina lest. Það fyrsta sem okkur var sagt um þessa stöð var að þar hefðu hryðjuverkin 11. mars 2004 verið framin.

Úr glerlyftunni á Soffíu-safninu sást í hótelið, ljómandi notalegt hótel og mér fannst það vel staðsett í gullna þríhyrningnum.

Það er ekki alltaf mikið að sjá út um gluggana. Þarna erum við á leið til Madrídar aftur eftir að hafa eytt hálfum degi í Toledo. Ég gæti margt sagt um Toledo og ferðina þangað. Hef gert það og mun gera það.

Eftir fjóra daga í höfuðborg Spánar eru býsna margir hlutir ofarlega í huga:

- heimsókn í fulltrúaþingið þar sem þingmönnum er leyft að vera í gallabuxum og án hálstaus

- bæjarferð um Madríd þar sem maður kynntist breiðgötum og öngstrætum í fylgd með orðasmiðNUM

- tapastapastapas

- það var svo stutt á milli húsa sums staðar að ég fékk andarteppu við tilhugsunina um að halda þar til

- því miður komst maður hvergi inn til fólks og fyrir vikið sá ég ekki litadýrðina úr myndum Almadóvars

- Prado-safnið, Maja nakta og Maja klædda, skrímslið, dökku myndir Goyas, ljósmyndasýningin þar sem ég sá m.a. nútímaútgáfu af hinstu kvöldmáltíðinni

- „Við erum hér, hvar ert þú?“ - brandarinn sem lifði góðu lífi í fjóra daga

- Soffíu-safnið þar sem Guernica Picassos er - ég er ekki svo verseruð að ég hafi þekkt það, sá bara risastórt verk sem var vel afgirt, gekk nálægt snúrunni og þá hrökk einn vörðurinn upp af stólnum vegna ógnarinnar sem af mér stafaði og ég sagði forheimsk á svipinn: Es Guernica?

- eftirlitsiðnaðurinn er brjálæðislegur

- vegna opinberrar heimsóknar voru á þriðjudaginn lögreglumenn og -bílar úti um allt - allt

- hótelið Husa del Arto sem var bara svo gott

- Edda var rænd

- leikurinn sem Real Madrid vann

- ekkert internet í fjóra daga

- ó, sól!

- ó, ó, rauða taskan sem ég keypti í Toledo - ég öfunda mig af henni sjálf

- ó, ó, ó, beinhvíta kápan sem ég passaði með naumindum ekki í, skæl og snökt

- járnbrautarstöðin með frumskóginum

- bonsai-trén í grasagarðinum þar sem hvorki mátti koma við né setjast - og þá varla klifra, hmm

- og 30 þumlar upp til Ólafsfirðinganna Guðnýjar, Siggu, Þorvaldar og Annettu sem komu sterk inn

Eins og gefur að skilja er listinn ekki tæmandi og ekki í mikilvægisröð. Meira af sama, takk, þótt síðar verði.

Hver er Snusmumriken?

	Hvem er du i Mummidalen?
	Mitt resultat: Snusmumriken Du er Snusmumriken! Du er modig og rolig. Du er også selvstendig og kan ta vare på deg selv, men du er likevel venn med alle.
	Ta denne quizen på Start.no

 

Bjartasta peran í seríunni

Ég heyrði þetta hugtak um stjórnmálamann nýlega og fannst giska sniðugt. Ég brúkaði það sjálf um allt aðra manneskju síðar til að prófa hvernig hugtakið mæltist fyrir og komst þá að raun um að það má auðveldlega túlka á tvo vegu.

Ég ályktaði nefnilega fyrst að það væri kostur að vera björt pera sem lýsti vel - en hey, björtustu perurnar eru alltaf við það að springa.

Gæti maður þýtt pælinguna yfir á ensku?

Já, takk, við nýrri sundlaug í Reykjavík

Ég kætist ógurlega við tilhugsunina um nýja sundlaug í Fossvogsdalnum. Megi hún ekki verða eins og Sundabraut sem ætlar ekki að komast út úr umræðunni, megi nýja laugin verða að veruleika. Og megi arkitekt sem fer oft í sund hanna bygginguna og aðstöðuna. Fossvogsdalurinn verður að fá að njóta sín, sólaráttin og útsýnið. Og, góði guð, passaðu að arkitektinn teikni búningsklefana þannig að maður þurfi ekki að leggja sundfötin á öxlina meðan maður teygir sig eftir fötunum.

Elsku besti guð, hafðu laugina 50 metra. Þá skal ég vera reglulega stillt og ekki tala um nýja útilaug við Sundhöllina við öll tækifæri. Hvað er annars að gerast með laugina sem átti að koma þar?

Atvinnutilboð

Ég fékk alveg hjartslátt í morgun þegar síminn minn hringdi kl. 8:58 og mér var boðið verkefni við að túlka. Ég hef aldrei gert það og gat því miður ekki tekið tilboðinu því að ég var svoleiðis marglofuð í dag, en þetta tilboð kom bara af því að ég er í þýðingafræðinámi og einmitt núna að stúdera skjalaþýðingar og dómtúlkun.

Menntun býður tækifærunum heim og mikið hlakka ég til þegar það næsta guðar á gluggann.

Ég ætti kannski líka að reyna við löggildingarprófið í febrúar ... já, neinei, umsóknarfrestur er runninn út. Annað tækifæri kemur 2010 - og einhver ýjaði að því að þá yrðum við komin langleiðina í Evrópusambandið og eftirspurnin eftir tungumálafólki yrði gríðarleg.

Enn af framboði og eftirspurn

Ég fór í júlí með Timberland-stígvél í viðgerð. Rennilásinn gapti. Skósmiðurinn lagaði þetta og var snöggur að. Kostaði 1.300 kr.

Um síðustu helgi bilaði hinn rennilásinn. Ég fór á sama stað og fékk sams konar viðgerð. Kostaði 1.800 kr.

Og hvað gerði ég? Borgaði og fór, fúl í sinni og fúl á svipinn.

Hvert fer ég næst? Hefur gæðunum hrakað? Hvernig á ég að verðleggja vinnuna mína?

Gesturinn frá Danmörku á förum

Það er tímabært að smella inn einni mynd af Unni þar sem hún flýgur aftur í danska faðminn á morgun. Ég kynnti hana fyrir skemmtanalífinu á laugardaginn þar sem hún hefur svo lengi verið fjarri að hún vissi ekkert hvaða staðir væru skemmtilegir lengur. Og auðvitað fór ég með hana beint á Ölstofuna.

Reyndar er hún orðin svo kvöldsvæf að hún var komin á fremsta hlunn með að henda sér í bælið fyrir miðnætti en mér tókst með lagni að véla hana út úr húsi. Og við fengum ekki betur séð en að miðborgarlífið væri stórhættulaust um miðja nótt um miðja helgi. Helsta hættan stafaði af dyravörðunum þegar þeir sáu mig munda myndavélina. Og þar sem mér lætur vel að fara að reglum tók ég ekki nema sárafáar myndir þar sem það var harðlega bannað. Og þessi var skást:

Við sátum við sama borðið frá hálftólf og fram á sunnudagsmorgun og hittum fullt af fólki, skemmtilegu fólki. Mæli með þessu. Og hér er Halli á myndinni með Unni, Halli sem býr í nágrenni við Habbý.

Er Faxi í alvörunni í Tungufljóti?

Ég hélt að hann væri í Hvítá. Á ég að hætta í leiðsögn?

Í Madríd sér víst til sólar

Er ekki eðlilegt að maður sé farinn að horfa til útlanda í qqqqqqqqq norðangarranum? Ætli sé auðvelt að fá vinnu þarna? Reyndar habla ég ekkert espanol en það hlýtur að vera hægt að læra það.

,,Ég minnist þess ekki ..."

„Æ, var ég búin að borða súkkulaði í dag? Ég minnist þess bara ekki.“ „Ætlaði ég virkilega að vaska upp eftir matinn? Úps, ég mundi það ekki.“ „Samþykkti ég milljarðasamning til 20 ára? Ég minnist þess ekki ...“ „Finnst mér að útlendingum finnist hlægilega ódýrt í sund og legg þess vegna til að hækka gjaldið? Nei, nú hlýturðu að vera að .....“

Að auki legg ég til að veðrið verði til muna betra á næsta ári.

ÉG að delera? Nei,hættu nú alveg ...

Völundarskógur verðskráa símafyrirtækjanna

Vinur minn fór í heimsreisu, notaði símann lítið og skoðaði símareikninginn nákvæmlega þegar hann kom heim. Það kom á daginn að mínútan sem hann hringdi úr símanum var verðlögð á 400 kr. en mínútan sem hann tók á móti símtali á 50 kr.

Auðvitað var hann á ýmsum stöðum þannig að reikisamningar voru eitthvað mismunandi en við sem höfum verið að spjalla um þetta erum sammála um að við höfum staðið í þeirri meiningu að það væri þó skömminni skárra (les: ódýrara) að hringja sjálfur úr símanum. Þetta afsannar það og hvernig er þá best að hegða sér í einstökum utanlandsferðum? Er ekki möguleiki að vita fyrirfram hvað þjónustan kostar?

Portrett nú!

Hafnarborg opnaði sýninguna Portrett nú! í dag. Vegna mislesturs mættum við ekki við opnunina kl. 15 eins og stóð á boðskortinu, heldur kl. 5, sem sagt 17. Það kom ekki að sök, í stað þess að blanda geði við aðra gesti eyddum við heimsókninni að mestu í að skoða verkin. Það verður stundum útundan við opnanir.

Hugmyndin er portrettlistaverk og verkin eru eftir marga höfunda. Það býður upp á fjölbreytni og þannig mjög fjölbreytileg verk. Ég hreifst af mörgum þeirra, helst einu perluðu portretti af fullorðinni konu þar sem andlitsdrættir náðust ótrúlega skýrir, öðru sem var formað eins og höfuð og efnið var svört ull, einu sem var gert úr fingraförum og svo var ég alhrifnust af verki sem var fjórskipt portrett með speglum á milli. Hvernig sem sjálfsmynd fólks er sér hver og einn annað en næsti maður og aldrei allt í senn. Og svo voru speglarnir góðir enda speglar viðmælandinn alltaf líka sjálfan sig í hinum. Ég vildi næstum eiga svoleiðis verk.

Mæli með sýningunni. Kostar ekkert inn og stendur til jóla.

Gosi leggur til atlögu við börnin - þetta er markaðurinn

Tvær vinkonur mínar fóru á forsýningu á Gosa í Borgarleikhúsinu í gær með börnin sín. Þær báru sig ekki illa undan sýningunni (nema að kastarar hefðu verið of sterkir og beint upp í augun á gestum) sem kann að hafa verið hin ágætasta. Hins vegar mislíkaði þeim að um leið og sýningunni var lokið og gestir gengu úr salnum glumdi í hátalarakerfinu: Gosabolir eru til sölu í sælgætissölunni.

Börnin urðu ólm og uppvæg, veinuðu og kröfðust. Foreldrunum var ekki skemmt. Markaðurinn hafði síðasta orðið - en börn hafa óvart engar tekjur.

Misheyrn mömmu vekur kátínu okkar hinna

Þegar Vilhjálmur Þórmundur var spurður í gær í Kastljósinu hvað tæki nú við sagði hann býsna glaðbeittur: Nú hef ég meiri tíma til að spila golf og sinna fjölskyldunni. - Mamma lyftist alveg í sófanum af kæti yfir því að hann ætlaði að nýta tækifærið til að skúra gólf.

Hún þverskallast við að nota lítið tæki í eyrun sem kæmi í veg fyrir ... þessa kátínu hennar. Okkur er í fjölskyldunni líka minnisstætt að þegar hún aðstoðaði bróður minn við afgreiðslustörf í sjoppunni hans kom einu sinni maður og bað um DV og hún fór eins og stormsveipur að leita að réttu battaríi.

Það er ekki ónýtt að eiga svona mömmu.