Eru tífaldar atvinnuleysisbætur hæfileg hæstu laun?

Fullar grunnatvinnuleysisbætur nema kr. 6.277 á dag eða kr. 136.023 að jafnaði á mánuði miðað við 1. feb. 2008.

Svo segir á vef Vinnumálastofnunar. Er það EES sem bannar okkur að ákveða einhver hæstu laun í einkageiranum? Ef fólk getur lifað af þessari upphæð að frádregnum sköttum hvað hefur þá fólk að gera við meira en milljón á mánuði?

Frelsið er vandmeðfarið, það hefur sýnt sig, og þess vegna ákveð ég að ögra Orra svona ...

Fjármagnstekjuskattur af Icesave

Nú er ég búin að heyra þessa spurningu tvisvar í útvarpi: Hvort fengu Íslendingar eða Bretar fjármagnstekjuskatt af Icesave-reikningunum?

Ég veit ekki til þess að svarið hafi komið í fjölmiðli, a.m.k. hef ég engar spurnir haft. Einhver?

Baggalútur - Nýjasta nýtt

Nú virka ég dálítið nísk á mig. Mér finnst Baggalútur æði og sá getið um nýjasta diskinn á síðu Baggalúts sjálfs. Á tónlistarvefnum er hann kynntur á 1.600 en í bókabúð kostar hann 2.800 (Skífan var lokuð í dag). Er ekki fullmikið að borga 1.200 (næstum helminginn af kaupverðinu í búð) fyrir diskefnið og umbúðir?

Æ, ég sef á þessu í nótt.

80 milljarða lánið frá Norðmönnunum

Einhvern tímann í morgun gat ég ekki munað hvort Norðmenn ætluðu að lána Íslendingum (íslenskum stjórnvöldum?) 80 milljarða íslenskra eða norskra króna. Tölurnar eru orðnar svo háar að ég missi stundum vitið. Þegar ég var svo búin að ganga úr skugga um að norsku krónurnar eru 4 milljarðar og þær íslensku þá 80 milljarðarnir sá ég glögglega að lánið mun nokkurn veginn dekka meintar skuldir stjórnenda Kaupþings og Glitnis.

Eru þær ekki 39 + 37, eða svo?

Og aftur rifjaðist upp rosasalan á Símanum 2004, 66,5 milljarðar! Lægra verð en lánin til lykilstarfsmanna bankanna hljóða upp á.

Það er skipulega unnið að því að skemma í mér verðskynið. Mér finnst t.d. orðið í lagi að borga 110 krónur fyrir mjólkurlítrann hjá kaupmanninum á horninu.

,,[bíp] skilaði tapi"

Allt í einu tók ég eftir þessum tveimur orðum í fyrirsögn, man ekki um hvaða fyrirtæki var rætt og man ekki í hvaða prentmiðli ég las það í gær. En hver vill ekki skila tapinu sínu ...? Þegar ég gúglaði sá ég að margir hafa skilað tapi á liðnum árum. Margir.

Hvað varð um orðið að tapa?

Óháðir fjölmiðlar

Hvernig fjármagnar vefmiðillinn t24.is sig? Undanfarin ár er búið að ala upp í mér efasemdir um fjölmiðla en hann lofar góðu, þessi lágstemmdi fjölmiðill sem virðist gera ýmsum sjónarmiðum jafnhátt undir höfði.

Hver á m5.is, leiðandi verðbréfavef eins og hann kallar sig, síðu sem ég er farin að opna daglega?

Frumkvæði og nýsköpun

Í síðdegisútvarpi Bylgjunnar í dag báðu stjórnendur þáttarins fólk að hringja inn með skapandi hugmyndir um uppbyggingu samfélagsins. Nokkrir sem ég heyrði í lögðu til að þorskveiðar yrðu auknar, fiskurinn unninn meira hér áður en hann er fluttur út og aflaheimildir innkallaðar og þær leigðar þeim sem raunverulega nýttu sér þær. Ég man ekki hvort einhver talaði í þessum þætti um að binda þær við byggðarlög en ég er nýbúin að heyra einhvern tala um það.

Sjávarútvegur er náttúrlega gamli undirstöðuatvinnuvegurinn, sá sem blívur þrátt fyrir allt.

Svo stakk einn upp á því að garðyrkjubændur fengju verulegan afslátt á raforkuverði og gætu þannig framleitt til útflutnings.

Landbúnaður var líka mikil atvinnustoð áður fyrr og nú virðumst við farin að horfa til gömlu stoðanna á ný. Er það ekki líka gott?

Einn minntist líka á Nokia í Finnlandi og lagði til að við fyndum okkur eitthvað einstakt til að framleiða og flytja út. Þótt hugmyndin að þessu einstaka liggi ekki fyrir í augnablikinu má kannski koma auga á réttu skímuna ef menn bera sig eftir því. Hvað eru Össur, Marel, Marorka og CCP að gera? Hversu langt er síðan þau sprotafyrirtæki uxu úr grasi og fullorðnuðust? Ég spjallaði við konu í sumar sem var á fullu að ráða fólk til CCP og ég held að fyrirtækið hafi þá vantað á annað hundrað manns í vinnu.

Tækifærin eru um allt ef við erum nógu kjörkuð til að setja ekki öll eggin í sömu körfuna.

Og ég er ekki einu sinni byrjuð að tala um ferðaþjónustuna ...

Óuppfylltir draumar

Í síðustu viku sat ég til borðs með slatta af fólki sem ég umgengst ekki að staðaldri. Í stað þess að ræða efnahagsmál sem flestum eru hugleiknust ákvað ég að spyrja við tækifæri spurningar sem hefur brunnið á mér:

-Ef þú skyldir „verða fyrir því láni“ að missa vinnuna hvaða gamla drauma gætirðu þá reynt að uppfylla?

Maður heyrir að þegar einar dyr lokist opnist þrennar aðrar og að tækifæri felist í „kreppunni“ (sem getur vel verið rétt ef þannig spilast úr).

Sjálf hef ég aldrei búið almennilega í útlöndum, ekki keyrt Hafnarfjarðarstrætó, ekki rekið hótel, ekki farið á sjóinn, ekki kennt í leikskóla, ekki verið skólastjóri, ekki kennt í háskóla, ekki stýrt þætti í sjónvarpi (horfi með öfund til Silfursins) og ekki verið handlangari. Auðvitað stæði mér ekki allt til boða, kannski ekki heldur í hagstæðu árferði, en ég á svo margt ógert.

Einhver vildi verða djassisti, ein verða fylgdarkona útlenskrar hefðarkonu í heimsreisu og einn dreymdi um að fara á skektu fyrir norðan. Ein átti sér líka leyndan draum að gerast bóndi.

Ef við ættum það lán fyrir höndum ... þyrfti að vera hægt að uppfylla einhverja drauma.

Það síðasta sem ég vildi gera væri að vinna í blómabúð. Mér finnst m.a.s. leiðinlegt að pakka inn gjöfum. Tilgangslítið. Nóg að setja þær í poka og rétta með velvilja ...

Einhver starfsmaður mbl.is kann illa að telja

Og ég hallast að því að viðkomandi kunni ekki vel á klukku heldur.

Mótmælin hófust á Hlemmi fyrir rúmri klukkustund síðan, þaðan sem nokkrir tugir manna gengu.

Nokkrir tugir eru kannski þrjár skólastofur. Ég gekk upp Laugaveginn á móti göngunni og þarf ekki að telja til að vita að nokkur hundruð gengu á eftir vörubílunum fjórum.

Og svo þyngdist mannflóðið: