Bókapalladómar

--- Júlíus mundi þegar pabbi hans hafði dáið við að ná kvígu upp úr feni. Það þótti Júlíusi miður því að honum var hlýtt til kvígunnar.

Ég skellihlæ að svona húmor. Hvaða bók er þetta?

Hins vegar gafst ég hratt og örugglega upp á að lesa um Starkað Leví sem vantaði óflekkað mannorð. Auðvitað er ég þá ekki almennilega til frásagnar en persónusköpunin á þessum 40 síðum sem ég splæsti í var mjög flöt - og frágangur óásættanlegur.

Det blinde punkt eftir Julie Hastrup

Rebekka Holm er búin að stimpla sig inn hjá mér. Nýja bókin (frá 2010, nú samt komin ný) er mjög spennandi  glæpasaga. Einkalíf Rebekku höfðar minna til mín, a.m.k. þegar kemur að Michael og Niclas. Aldrei þessu vant gat ég giskað á morðingjann (að vísu ekki rétt) og í lokin vísar endirinn á næstu bók, enda er Rebekka sem sagt komin til að vera.

Nú er tíminn til að sökkva sér í lestur.

Mataruppgötvun jólanna

Kanill út á rauðkál gerir gæfumuninn, sérstaklega ef manni finnst rauðkál á mörkunum að vera gott. Mér hefur fundist rauðkál súrt á bragðið - kanillinn er núna uppáhaldskryddið mitt og leysir ferskan engifer af hólmi.

Svo er kanillykt sérlega jólaleg.

Að spila Fimbulfamb er góð skemmtun

Við hlógum okkur úrvinda yfir dvergkýtlingi, búkhlaupi og alls kyns helti. Ég datt á gólfið þannig að innispilamennska getur líka verið stórhættuleg. Alveg eins og íþróttir ...

Varist eftirlíkingar ...

Þótt þessi jólaköttur sé pikkfastur á vegg við Laugaveginn eru aðrir á sveimi þannig að það er vissast að sjá til þess að allir fái einhverja flík á morgun. Úr því að Grýla er komin í megrun má líka reikna með því að kötturinn sé frekari til fjörsins. Passa sig ...

Stórsveit Mugisons

Ég er í þeim hópi aðdáenda Mugisons sem varð að láta sér nægja að horfa og hlusta heima. Ekkert að því. En ég verð að skrifa það - aftur - að það er unun að horfa á trommarann. Hann lifir sig alla leið inn í það sem hann gerir. Ég sá hann á tónleikum í Kassagerðinni í haust. SVona ættu allir að hafa mikla ástríðu fyrir því sem þeir gera.

Það hefur náttúrlega Mugison líka.

Órökrétt auglýsing

Af  hverju á maður að falla fyrir því að metsölubók hljóti að vera skotheld í jólapakkann? Eru ekki þegar of margir búnir að kaupa hana?

Ganga á Álftanesinu

Það er næsta lítið að marka veðurspár þegar maður ætlar í láglendisgöngur. Eða hvað á ég að halda? Fyrir hálfum mánuði gengum við á Mælifell í Kjós í meintu 10 stiga frosti og það var eins og sumardagur í 300 metra hæð. Nú gengum við í kringum Bessastaðatjörn, hækkun 0,5 metrar, og hiti var samkvæmt kortinu +1°C. Og eftir einn og hálfan tíma kem ég krókloppin í kaldan bílinn. Ef hér eru einhverjar ásláttarvillur er sem sagt komin skýring ...

Við athuguðum ekki hvort sundlaugin væri á einhverri hreyfingu.

Og nærmynd af Besstastaðatjörn:

Misþyrming 2. persónu

Þá bara gefstu upp.

Eða:

Þú færð þér alltaf hafragraut á morgnana og ert bara góður langt fram eftir degi.

Þú veist hvað ég meina. Þetta lítur sakleysislega út hér og nú en þegar mælandinn er að tala um sjálfan sig er notkun 2. persónu einfaldlega kolandskotiröng. Grr.

Þetta gerir þér gramt í geði ...

Desember - bíómynd

Ég missti næstum af síðasta sunnudagsbíói sjónvarpsins. Annað hvort hef ég horft (of) lítið á sjónvarpið upp á síðkastið eða hún var of lítið kynnt.

Mér finnst Desember flott mynd. Mér finnst skemmtileg tilbreyting að íslensk bíómynd gerist í Reykjavík. Mér finnst fullmikil lenska að setja íslenskar bíómyndir niður á litlum stöðum víðs fjarri mér. Ég held að ef ég væri útlendingur að stúdera íslenskar bíómyndir kæmist ég að þeirri niðurstöðu að landsbyggðin væri langtum frekari til fjörsins en hún er.

Ég hef sko ekkert á móti landsbyggðinni, ég er bara að spá í speglunina í þessu.

Sagan: Jonni (Tómas) kemur heim úr sjálfskipaðri útlegð og kemst að því að Ásta (Lay Low) er gengin honum úr greipum. Hann er hins vegar svo miklu meira sjarmatröll en Albert (Stefán Hallur Stefánsson) að Ásta á erfitt með að horfa framhjá honum og endurkomu hans. Á daginn kemur að systir Jonna (Laufey) er virkur alkóhólisti og vanrækir börnin sín tvö. Mamma (Guðrún Gísladóttir) og pabbi (Ellert A. Ingimundarson) Jonna hafa verið meðvirk og börnin hafa liðið fyrir það.

Ég er mjög skælin þegar börn verða illa úti og hér var mjög vel haldið á því, m.a. var systirin mjög geðug af og til sem gerir það hálfu sársaukafyllra.

Lay Low kann að syngja og hún naut sín vel í hlutverkinu. Mér fannst enginn standa sig illa en stjörnurnar í mínum augum voru krakkarnir sem léku krakkana (veit ekki hvað þau heita) og svo hann Jón Páll Eyjólfsson. Skrambans að hann skuli ekki leika meira.

Fegin að ég missti ekki af myndinni.

Spekúlerað í gönguferð

Í þessum kulda - sem er ekki fyrir greyið mig - er dýrmætt þegar sólin skín og útsýnið er íðilfagurt. Þannig var í dag og ég fór út í hádeginu, gekk um og hugsaði um tíðindi vikunnar. Eins og ævinlega tjáir sig frekar lítill og hávær hópur um það sem hæst ber.

Og hvað bar þá hæst? Ekki meinta nauðgun, heldur myndbirtingu á vef sem fólk fordæmir ógurlega. Las fólk þennan vef áður? Var hann á mörkum hins siðlega? Hafði fólk dálítið gaman af slúðrinu og  grensunni? Sá það þessa mynd sem velti hlassinu?

Ég les netið og hef skoðanir en ég hafði ekki fyrr en í þessari viku lesið texta eftir Egil sem er fréttaefnið hér. Kannski hafði ég afgreitt hann sem kjána í stað þess að taka alvarlega þá slæmu fyrirmynd sem hann er. Mér fannst hann hlægilegur en sumt fólk leit upp til hans. Og hann telur sig í færum til þess að vísa fólki veginn.

Sem neytendur frétta berum við líka ábyrgð. Ef dagblöð eru keypt vilja auglýsendur auglýsa í þeim. Í netheimum virka smellirnir.

Ég veit ekki hið sanna í málinu en ég held að fólk sé aðallega brjálað út í sjálft sig fyrir að gefa slúðrinu líf og stoppa ekki vafasamar fyrirmyndir. Og nú ætlar það að bæta fyrir allar syndir sínar í einu lagi.

Hádegið var í styttra lagi, kannski er ég ekki búin að spekúlera nóg ...

Nigella eða Jói Fel?

Mér finnst ótrúlega hávær aðdáun á Nigellu sem eldar upp úr pökkum og dósum og ber svo fram grátt og guggið. Oft. Hins vegar horfði ég áðan á Jóa Fel baka smákökur sem voru svo girnilegar að ég þurfti að hafa mig alla við að rjúka ekki í hverfisbúðina til að kaupa í uppskriftirnar (nema náttúrlega súkkulaðikökuna, þær eru aldrei girnilegar). Tilviljun?

Kókostoppar hafa hingað til alltaf orðið flatir hjá mér en nú er ég komin með ástæðu til að láta enn reyna á.

Já, neinei, finn ekki uppskriftina ...

hendur.is

Loksins hundskaðist ég til að leggja inn hjá Guðmundi Felix, handlangara, sem fær sáralítinn stuðning frá hinu opinbera, ef nokkurn. Þvílíkur kraftur í manninum, þvílíkt geðslag, þvílíkt sem ég óska honum nýrra handleggja. Hann langar í þá, hann langar í fínhreyfingarnar, hann langar að verða sjálfbjarga. Og það er ekki til of mikils mælst.

Ný uppáhaldsbúð

Í Austurveri er snilldarbasar með notaðar vörur. Ég keypti þar áðan alls kyns fínerí fyrir 15.600 krónur, aðallega flíkur, og til viðbótar við frábær kaup mín fer peningurinn að mestu leyti í að styrkja illa leikin svæði í Afríku.

Tóm sæla sem ég mæli eindregið með.

Huggun harmi gegn

Í gær átti að heita kaldasti dagurinn í háa herrans tíð. Ég fór út í hádeginu og eins og nýlentur útlendingur féll ég í stafi yfir birtunni. Esjan var ekkert slor.