,,En ég á séra Árelíusi mikið að þakka ...

... hann sendi mig í mína fyrstu mótmælagöngu.“

Ég er að lesa svo sprúðlandi skemmtilega sjálfsævisögu að ég skelli upp úr á næstum hverri blaðsíðu. Kannast einhver við lýsinguna?

Þjáningar dagsins

Ég gekk ein á Esjuna í súld og hlustaði á Jesus Christ Superstar á Rás 2 á meðan. Toppið þessa páskapínu.

Gæftir öskunnar

Nú eru rétt að verða komin þrjú ár síðan gosið varð í Eyjafjallajökli, gos sem dreifði ösku vítt og um vítt. Hún var okkur vond og við kvörtuðum að vonum. Samt, og nú hljóma ég ægilega vís, hlaut maður að hugsa að í þessu landi sem við byggjum hefðu eldgos verið tíð og orðið aftur og aftur öldum saman. Eitthvað spurðist það út að í öskunni væri næring.

Framtíðarávinningur er samt ekki nóg þegar bömmer dagsins er svo nálægur. En nú er sem betur orðið ljósara að askan gerir okkur gott:

Þessi járnríka aska var hinsvegar gæðaáburður fyrir undirstöður fæðukeðjunnar í Norður Atlantshafi þar sem hún féll til hafs suður af Íslandi.

Ég fagna ógurlega.

Fyrirheitið land hvers?

Mér finnst ég svolítið heimtufrek. Fyrirheitna landið fannst mér steríótýpískt fyrir allan peninginn, þótt mér leiddist ekki neitt alla þrjá tímana, en samt fannst mér ekki heppnast þegar þau reyndu að brjótast út úr mögulega fyrirframgefnu normi.

Róni og dópsali (þversögn?) um fertugt býr í útjaðri borgar (London) og fulltrúar stjórnvalda vilja losna við hann til að byggja verslunarmiðstöð. Æ. Hann er hryssingur upp úr og niður úr en fólk laðast að honum. Æ. Svolítið auðvitað af því að hann á það sem fólk vill, vímu. Skapið í honum er eins og búmerang, hann hreytir í fólk, reynir að hrekja það í burtu og það kemur skríðandi, rúllandi, veltandi, vælandi og skælandi.

Ég fann til með Hilmi sem var látinn vera rámari en upparhrokkinn páfi en hann gerði ekkert af sér. Hann kom mér bara ekki á óvart. Partíliðið gladdi mig heldur ekkert sérstaklega, en Baldur Trausti kráareigandi gerði það. Hann lífgaði alltaf upp á sviðið og það gerði Eggert líka.

Barnsmóðir og barn. Æ. Lokaákvörðun. Æ.

En ég þekki fólk sem ég tek mark á sem var ánægt með sýninguna þannig að ég hvet áhugasama til að fara í Þjóðleikhúsið.

Nýjung í samgöngum ...

Hvernig eru „dreifbílar“? Henta þeir vel úti á landi? Neyslugrannir? - Ekki veitir þá af í þessari dýrtíð.

Réttur barna til samvista við bæði foreldrin

Tölfræði forræðislausra foreldra og hlunnfarinna barna þvælist dálítið fyrir mér en flestir hljóta að fallast á að mörg börn eiga fráskilin foreldri (reyni hér meðvitað að halda kynhlutleysi orðsins). Sem betur fer eru móðir og faðir oft bæði ábyrg og hugsa um hag barnsins. Þannig býr barn iðulega á heimili beggja viku og viku í senn. En nú les ég í leiðara Ólafs Stephensen að löggjöfin hafi ekki náð að halda í við það.

Samkvæmt barnalögum frá 2003 er líka tilfellið að barn getur aðeins átt lögheimili hjá öðru foreldri:

Þegar foreldrar fara sameiginlega með forsjá barns skulu þeir taka sameiginlega allar meiri háttar ákvarðanir sem varða barn. Ef foreldrar búa ekki saman hefur það foreldri sem barn á lögheimili hjá heimild til þess að taka afgerandi ákvarðanir um daglegt líf barnsins, svo sem um hvar barnið skuli eiga lögheimili innan lands, um val á leikskóla, grunnskóla og daggæslu, venjulega eða nauðsynlega heilbrigðisþjónustu og reglubundið tómstundastarf. Foreldrar sem fara saman með forsjá barns skulu þó ávallt leitast við að hafa samráð áður en þessum málefnum barns er ráðið til lykta.

Þetta er ósanngjarnt gagnvart því foreldri sem barnið á ekki lögheimili hjá. Ætlaði ekki einhver að breyta þessu?

Snýst þetta kannski um að þjóðskrá á ekki fleiri reiti? Leyfir ekki tæknin tvö heimilisföng eins og virðist eiga við um löng eiginnöfn fólks?

Fréttaöldin

Ég hef varla séð eða heyrt fréttir í nokkra daga og hef stórkostlegar áhyggjur af að allt fari til fjandans meðan ég fylgist ekki með. En líklega fer það allt bara þangað sem því er ætlað, með eða án minnar vitneskju. Og algjörlega án minnar aðkomu.

En ég þykist muna þá tíð þegar þorskur var alltaf í fyrstu frétt flestallra fréttatíma. Ég er ekki frá því að þorskurinn hafi breytt um ásýnd en sé enn nefndur í fyrstu frétt allra fréttatíma þessa dagana ...

Nýr formaður VR

Ég er ekki í VR, hafði ekki kosningarrétt og þekki ekki til innanhússmála þarna. Ég get ekki sagt að ég sé hissa á að nýr formaður hafi náð kjöri þótt munurinn komi kannski pínulítið flatt upp á mig (en hvað þykist ég vita?) en í kosningabaráttunni sem ég varð óneitanlega vör við á Facebook var að minnsta kosti engin áhersla á kynferði.

Hvað sem um Ólafíu má segja hlaut hún örugglega ekki kosninguna út á kynferði sitt. Hefur þá ekki barátta síðustu þriggja áratuga skilað einhverjum árangri? Jú, ég held það, miðað við umræðuna var hún kosin út á verðleika sína og það sem hún hafði fram að færa í kosningabaráttunni.

Er ekki svo? Er það ekki?

13. mars 1983

Æ, mér finnst svo skammarlegt að hafa ekki munað eftir afmælisdegi Kvennalistans að ég ákvað að skrifa dagsetninguna á einhvern vísan stað svo ég muni það kannski 2023.

Hann skipti máli. Það skiptir máli að sérstakt kvennaframboð hafi orðið til.

Sem betur fer eru konur núna viðurkenndar fyrir það sem þær eru og geta ...

Ísland er ekki eitt á báti

Journalisters fremmeste opgave er at være kritiske over for magthavere.

Og svo biðst blaðamaðurinn afsökunar alveg hægri/vinstri á því að hafa hlaupið á sig í gegnum tíðina. Eina leiðin til að gera aldrei mistök er líka sú að gera aldrei neitt. Stundum er gott að glugga í útlendu blöðin til að sjá að menn gagnrýna og verða fyrir gagnrýni, maklegri stundum og ómálefnalegri stundum.

Hvernig er staðan á Fréttablaðinu núna?

Virðing fyrir fréttamiðlum

Mig rak andvaralausa, grunlausa, sinnulausa og hálfsofandi í peningastrauminn sem svelgdi okkur í sig 29. september 2008. Lærdómurinn sem ég hef síðan dregið er ekki sístur sá að fjölmiðlar mata okkur. Auðvitað veit maður og skilur að fréttaveitur þurfa að velja úr - ekki passa allar fréttir heims í alvöru í 22 mínútur hvers kvölds - en ég áttaði mig ekki á því að menn fegruðu sig og bandamenn sína. Nú er ég auðvitað orðin skeptísk en það er ekki nóg þegar maður les um stórkóna veraldar og hefur ekki möguleika á að vita um hið sanna eignarhald eða raunverulegar ákvarðanir. Ég verð þá bara endalaust efins ...

Ég er að hugsa um að hætta ekki að lesa Fréttablaðið þrátt fyrir að síðasti gjörningur komi mér fyrir sjónir sem aðför að sjálfstæði ritstjórnar, ég ætla bara að verða gagnrýnni lesandi. Almennt séð veitir okkur af aðeins meiri gjörhygli. Ég get heldur ekki hætt að hlusta á suma þætti á Bylgjunni ... en ég get reynt að yggla mig annað slagið.

Og ég er krónískt efins um heilindi fráfarandi forstöðumanns þróunarsviðs 365.

En Facebook segir mér alltaf satt ...

Virðing - respect (ríspekt)

Ha? Nei, ég hlýt að muna vitlaust fyrir hvað VR stendur. Af hverju í greflinum er þar hver höndin upp á móti annarri? Vonandi lánast þessu gamla (og gróna) stéttarfélagi að elska friðinn og strjúka kviðinn í kosningunni sem hefst 7. mars og stendur til 15. mars, hafi ég tekið rétt eftir, því að ég þekki fólk þarna innan dyra sem er vant að þessari virðingu (sinni) og á ekkert nema gott skilið. Og frið og sátt og samlyndi í kaupbæti.

Frumlag fréttar

Nei, þetta er ekki málfræðifærsla. Ég varð bara svo hugsi þegar ég las frétt um nýjan þróunarstjóra 365 miðla þar sem áherslan var öll á þann sem er að hætta í því starfi, Jón Jóhannesson. Í 10-fréttum sjónvarps tók svo steininn úr þegar öll myndbirtingin gekk út á þann fráfarandi og sá nýi var ekki sýndur og varla sagður.

En umsvifin hafa aukist hjá 365. Það er væntanlega jákvætt. Eða er bara verið að fara í kringum raunveruleikann og á sá nýi, gamall háskólabróðir minn, ekki að gera það sem fréttin gengur út á, þróa - hvað? Dagskrána? Áskriftir? Starfsfólkið? Tæknibúnaðinn?

Gekk ekki fréttin öll út á að réttlæta eitthvað með því að láta eins og óvinsæll útrásarvíkingur hafi minni áhrif á daglegt starf? Fær Magnús Halldórsson að fjalla eitthvað um þetta í vinnunni?

Er þetta ekki eitthvert (yfir)klór? Og voru RÚV ekki mislagðar hendur í fréttaflutningnum?

Mér finnst ég hafa fullt leyfi til að vera eins tortryggin og spurningarmerki á forsíðu.

Kjötið

Frá 6. október 2008 hef ég orðið mér miklu meðvitaðri um unnar og minna unnar kjötvörur, hollari og óhollari mat, hátt og lágt verð, sannvirði og allt það. Ég kaupi ekki tilbúnar samlokur í búð, ég kaupi ekki túnfisksalat í dollu (það sjá allir að meginuppistaðan er mæjónes) og ég hef aldrei séð vörumerkið Gæðakokkar. Hvaða vara er seld undir þessu merki? Er framleiðandinn kannski meira eins og heildsali og neytandinn í búðinni veit ekki hver framleiðir vöruna sem hann kaupir?

Það getur meira en verið að Melabúðin sé ekki hafin yfir vafa (ég sé alltaf annað slagið kvartanir yfir þjónustu þar og hef sjálf fengið ótrúlega lummuleg svör yfir útrunnu súkkulaði og ranglega verðmerktri vöru) eða Frú Lauga en ég held að í þeim verslunum sé til dæmis pottþétt minna unnin vara en í hinum meintu lágvöruverðsverslunum. Stafar „lága“ verðið á hakki og kjúklingum ekki einmitt af því að það er vatnsblandað kjöt?

Ég kalla eftir meiri meðvitund og minni meðvirkni.