The Incentive Saga (Hvatasagan)

Þetta ljóð birtist mér, skriflega, um helgina. Breskir ferðamenn, bændur, fengu það verkefni að yrkja um Ísland meðfram því sem þeir óku um torfærur.

Iceland is an island

It's surrounded by the sea

If you like steam and ice

It's the place to be.

 

The vikings came and found it first

And gave the place its name

There's lots of things to do and see

If you don't, it will be a shame.

 

Head up to the Langjökull

Ski-doo and have some fun

Be careful at the geysirs

They're so hot, you could burn your bum!

 

The booze is quite expensive

But the "Lecky" is very cheap

It's made using the hot water

That's ....'. from way down deep.

 

Not all the water is so hot

As it flows from higher ground

At the awesome Gullfoss waterfalls

It makes a crashing sound!

 

Iceland is quite striking

Thrilling and diverse

We've run out of things to say

So this is the last verse!

Höfundar skírðu sig í átt til íslensks veruleika: Erik "the viking" Rippingaleson, Sven "the axe" Plumbson, Tim "norse-hammer" Doeson og Derik "ice bum" Peckson.

Af hverju lækkar matvælaverðið hjá okkur við að ganga í Evrópusambandið?

Kemst þá á eitthvert evrópskt jafnaðarverð? Getur Ísland sótt um styrki? Lækkar álagning kaupmannanna?

Af hverju lækka útlánsvextir við að ganga í Evrópusambandið?

Ég þykist vita að þetta gangi að einhverju leyti út á samninga og samkomulag en ég sé ekki beinu línuna milli þess að ganga í Evrópusambandið og að allt verðlag skáni hér.

Ef þetta snýst að einhverju leyti um álagningu kaupmanna fá þeir annað hvort alltof mikið í vasann núna eða munu fá alltof lítið eftir hugsanlega breytingu.

Hver missir spón úr aski sínum þegar verð lækkar og vaxtamunur minnkar? Milliliðir? Verður ódýrara að flytja frakt? Mér þætti gaman að komast að því.

Undarleg forgangsröðun hitamála

Ég skil ekki af hverju fólk æsir sig yfir leikinni auglýsingu Símans sem er í fyrsta lagi (greinilega) hugsuð til að espa fólk og fá það til að tala um auglýsinguna sem eykur auglýsingagildi hennar og í öðru lagi aldeilis hreint frábær leikþáttur og í mínum augum öllu öðru fremra sem Jón Gnarr hefur komið nálægt.

Fólk ætti frekar að tala með þunga um seðilgjöld og mínútugjöld, ósanngjarna viðskiptahætti og lélega þjónustu. Eða öllu heldur hætta viðskiptum við fyrirtæki sem veitir meðalslaka þjónustu og er með ógagnsæja reikninga.

Svo auglýsi ég eftir raunverulegri samkeppni á símamarkaði, bensínmarkaði, bankamarkaði og flugleiðum. Og vil að Anton „drekni“ vinur minn fái vinnuna sína aftur.

Þetta er aldrei búið ...

Við Þorgerður fengum það hlutverk framan af laugardeginum að græja þvottahúsið sem barlíki. Okkur fannst við þvílíkt hafa hitt í mark þegar við ákváðum trjáskreytinguna í glugganum. Úti sést inn í tjaldið:

Hér sést Þorgerður á kafi í undirbúningnum:

 

 

 

 

 

Þarna átti enn eftir að breyta uppröðuninni talsvert, færa til borð og hugsa fyrir hljómsveit - ásamt því að kaupa í matinn OG ELDA. Kannski átta klukkutímar þangað til von var á prúðbúnu fólki.

 

 Þarna er þó búið að kaupa rjómann í fiskisúpuna og Guðrún dregur ekki af sér í að ganga frá aðföngunum.

 Marín sker laukinn af móð. Hvað töluðu þau um, þrjú eða fjögur kíló af skæluefni í súpuna? Þetta tók tíma, það get ég a.m.k. staðfest.

 Maður sá aldrei framan í Steingrím meðan á matseldinni stóð. Hann þurfti líka pínkulítið að halda á spöðunum þar sem hann átti von á 60-70 svöngum gestum eftir sjö tíma. Það var fiskisúpa með fiski, lauk, papriku í öllum litum og áreiðanlega meiru sem mér skýst yfir núna. Svo ætlaði hann líka að steikja þorsk upp úr hveiti og kryddi. Og reiða fram saltfiskbollur. Finna skötuselinn. Konfektið, hella upp á kaffi. Steingrímur var áreiðanlega illa sofinn og allt stefndi í svefnlitla helgi.

Við Þorgerður stóðum í þeirri meiningu að við gætum kælt drykkjarföng í rigningunni! Og Marín rýmdi til í gjafakoju þegar ég var búin að suða um gjafaborð í marga daga.

 

 

 

 

 

Í næsta versi verða gestir kvöldsins. Nóg er að gert að sinni.

Og teitið lukkaðist hið besta á laugardaginn

Marín + Steingrímur = hjónasæng

Ég get svarið að það rigndi til kl. 19 á laugardaginn en þegar gestirnir komu í tjaldið (og húsið sem fylgdi) hafði ekki bara stytt upp heldur var sólin næstum farin að banka á. Gestir gátu því verið veisluklæddir og rápað út og inn án þess að vökna að utan.

Marín sem er margt til lista lagt flutti bæði ræðu um tildrög hjónabands þeirra Steingríms og söng síðan með hljómsveitinni (sem er í skugga hennar á myndinni). Steingrímur sem er líka myndarlegur til orðs og æðis eldaði matinn, fiskisúpu sem gat mettað alla götuna og steikti þorsk sem var hvort tveggja hreinasta sælgæti. Og svo að ég deili því líka með lesandanum var allt ógert kl. 17 á laugardaginn en allt tilbúið kl. 20. Það minnti hreinlega á frumsýningu í leikfélaginu mínu (og öðrum geri ég ráð fyrir).

Að öðrum aðkomendum málsins ólöstuðum verð ég líklega að geta þess að Guðrún og Ingólfur Steingrímsbörn sem gengu um beina stóðu sig alveg fáránlega vel (ekki komin með prófið eða neitt). Hér er ein mynd af hvoru:

 

Ég skemmti mér konunglega og geri ekki ráð fyrir að öðrum hafi leiðst. Ég á eftir að sortera boðlegar myndir í safninu mínu og mun mjög trúlega deila nokkrum þeirra á næstu dögum með blogginu mínu ... bara sjálfri mér til upprifjunar.

 

Ég féll á sjálfrarmínstrætóprófinu

Mig vantaði handfrjálsan búnað við símann minn, fór út miðdegis og ætlaði að taka strætó í Kringluna. En nei, þegar til átti að taka nennti ég ekki að bíða eftir strætó og labbaði þangað. Þá ætlaði ég að taka strætó úr Kringlunni og í Laugardalinn en nennti ekki að kynna mér málið. Og loks úr Mánatúni og aftur í Þingholtin - gekk. Allan tímann með strætókortið góða í hægri vasanum. Og geymdi hjólið heima.

Ég þarf að vinna betri heimavinnu og vita tímana áður en ég legg af stað. Mér skal takast að nýta mér strætó.

Góðkunningi minn sem gæti átt svona námsmannastrætókort neitar að sækja það af því að hann á bíl, hefur efni á því að eiga hann og efni á að kaupa bensín. Þrjóska hans elur á þrjósku minni því að mér finnst það ekki einkamál hvers og eins hvort hann hefur efni á að reka bíl. Ekki er ég spurð hvort ég vilji borga slitið á götunum af hans völdum.

Ekki svo að skilja að ég andskotist almennt út í bíleigendur ... Mér hefur oft boðist far (á ögurstundu), m.a.s. alla leið vestur í Stykkishólm. Nei, mér finnst bara að almenningssamgöngur eigi að vera nýtilegri og betur nýttar.