gps í gini vettlingsins

Við vorum svo stolt í gönguklúbbnum yfir að komast upp bratta hlíðina á Geitfjalli, alla leið upp í 512 metra. Svo skunduðum við framhjá Lambafelli og stukkum yfir Hænuhól, marga Eggjahnjúka og einn Kjúklingalegg. Þar hittum við einmitt köngurlæri (tillegg frá Dejan hinum serbneska).

Þá rifjast upp þegar Ursula hin svissneska vildi að útskriftarhópurinn hittist í Nauthólsvík og yrði ekki með vörulit. Schnilld.

Tveggja-tinda-ganga gærdagsins lukkaðist

Aðalatriði göngunnar í gær:

10 manns komust saman upp á bæði Sandfell og Geitfell við Þrengslaafleggjara í gær.

Ég hruflaði mig á sköflungnum og mér blæddi eins og ég hefði verið í Kabúl nýlega.

Við fundum berin sem Vigdís hafði ekki klárað um helgina.

Dejan tíndi 169 ber í 40 lítra poka.

Hljóðið í bíl Eiríks var sérkennilegt á bakaleiðinni.

Ragnar, Dejan, Guðný, Erna, Þorbjörg, Sigurlín, Viggó, Eiríkur (Álfhildur í hvarfi).

Jafnvel mosinn veðrast.

Ölfusárbrúin sást vel, og Vestmannaeyjar sáust um tíma.

Það var eins og ég hefði verið leidd til slátrunar á legg.

Eiríkur var óvenjulega vel búinn í þessari fjallgöngu.

Við höldum að hér sé misgengi í Geitfelli.

Þessi hrúga markar upphafið að berjaáhuga Dejans. Nú má búast við að hann komi með bláberjapæ í næstu fjallgöngur.