Setjum svo að sparifjáreigandi eigi 4 x 20.000 evrur ...

Í útvarpinu heyrði ég viðtal við konu sem vinnur við fjármál. Því miður heyrði ég ekki upphafið og veit ekki hjá hvaða stofnun hún vinnur en hún sagði að sparifjáreigendur væru tryggðir með 20.000 evrur í hverjum banka. Því miður var ég ekki viðmælandi hennar því að ég hefði viljað spyrja hana hvað fólk ætti að gera ef það ætti 12 milljónir og vildi dreifa áhættunni. Eða hvað eru margir bankar á Íslandi? Telur hún kannski öll útibúin sérstaklega?

Myndi hún ráðleggja fólki að leggja inn í Glitni til að dreifa áhættunni? Inn í KB, Landsbankann og sparisjóð? Eru sparisjóðirnir eins margir og nöfnin á þeim? Er Byr sjálfstæður banki?

Hún tók fram að við það að dreifa peningunum missti fólk e.t.v. hámarksávöxtun í bankanum sínum, (meinta) ávöxtun sem kemur auðvitað til vegna hárra innistæðna.

Svo hélt hún að e.t.v. veitti Fjármálaeftirlitið einhverja ráðgjöf þótt hún væri ekki viss.

Ástandið á Íslandi er þannig að fólk sem er fullkomlega áhugalaust um verðbréf neyðist orðið til að setja sig inn í stýrivexti, skortstöðu og gjaldeyrisvaraforða. En sumir vilja bara vinna vinnuna sína og fá sanngjörn laun fyrir. Verður nú obbinn af landsmönnum hjá fjármálaráðgjöfum næstu vikurnar, annað hvort vegna skuldastöðu eða allt eins vegna eignastöðu? Og skyldu ráðgjafarnir þá rukka í krónum eða evrum? Skyldu ráðgjafarnir þora að ráðleggja?

Og skyldi eitthvað vera að marka þá?

Hver ræður við að eiga 500 ,,vini"?

Ég er í stríði við snjáldursskruddu:

 

Getur eitthvað gott komið út úr þessari óáran?

Maður þarf að anda djúpt og taka skref frá byltingarvakanum til að reyna að hugsa: Geta hremmingar síðustu vikna og mánaða orðið til góðs?

Hafi Stoðir átt 60 milljarða hvað varð þá um þá við kaup ríkisins á Glitni? Bólgnaði bankareikningur einhvers staðar í heiminum? Hvernig geta einstaklingar, eða þótt það séu fyrirtæki, eignast ævilaun íbúa heilu borganna á svona stuttum tíma? Hvernig urðu þessir peningar til? Er þetta ekki bara talnaleikur sem kemur á daginn núna að ekkert mark er takandi á? Skeði skaði?

Fólk veit að ef það kaupir áhættusækin hlutabréf getur það tapað verðmætum. Hins vegar skilst mér að fólki hafi verið talin trú um að kaup í einhverjum sjóðum hafi verið ígildi venjulegra sparifjárreikninga með eilítið betri vöxtum.

Hvað með lífeyrissjóðina sem Helgi í Góu segir að séu bólgnir af milljörðum? Eru þeir bara tölur á blaði? Eða kaupa þeir banka núna?

Mig furðar reyndar að ekki sé nein umræða um útflutningsgreinarnar sem komast núna í feitt. Fiskur, ál, ferðaþjónusta - þýðingar - ég sé fram á að græða talsvert á einu verkefni sem ég rukka í evrum.

Við viljum bara stöðugleika. En þessar hugrenningar hér bera tíðarfarinu vitni, ég slæ úr og í og veit ekki hvert leiðin liggur.