Fjölmiðlarnir og glæpsamlegur ásetningur þeirra

Ég er að reyna að venja mig af hrekkleysinu en gengur ekki nógu vel. Fólk andskotast mikið út í ýmsa fjölmiðla, t.d. Fréttablaðið fyrir að leyfa Jóni Ásgeiri Jóhannessyni, eiganda sínum, að birta þar langa aðsenda grein eina helgina, varnargrein fyrir sjálfan sig. Burtséð frá sannleiks- og upplýsingagildi hennar finnst mér hugsanlega að kalla megi þjónustuna góða af því að sú grein kallaðist á við greinina hennar Agnesar í Mogganum sama dag um Stoðir og Flog og Fons og FS39 og Kvakk og Ripp, Rapp og Rupp eða hvað þau heita öll, þessi fyrirtæki sem kaupa og selja í sjálfum sér, algjörlega ópersónulega.

Ég hef lært að efast um heilindi Jóns þessa. Mér dettur ekki í hug að Hagkaup - í eigu hans - sem ætlar að lána skuldugum heimilum jólin fram á vor geri það af óeigingjörnum hvötum. Mér dettur ekki í hug að hann eða pabbi hans hafi stofnað búðakeðju til að gera okkur hinum greiða. Mér datt það einu sinni í hug, það var meðan Bónus var bara í Skeifunni.

Það er búið að venja mig af slíkri trú.

Ég les líka að nú eigi að hlaupa undir bagga Moggans af því að hann verji viss sjónarmið. Agnes Bragadóttir skrifar í Moggann, oft og mikið og hefur gert lengi, og skrifar ekki sérlega mikið undir rós. Halldór Baldursson teiknar eitraðar myndir í Mogganum. Mogginn birtir aðsendar greinar þar menn skafa ekki utan af því og Mogginn birtir líka dánartilkynningar og minningargreinar sem önnur blöð birta ekki.

En ég er samt farin að lesa Moggann með kíki þess sem efast.

Ég sagði honum upp með viðhöfn fyrir nokkrum árum. Því miður ekki með þeim göfuga ásetningi að sækja mér sannari og betri fréttir annars staðar. Nei, álímdu auglýsingarnar á forsíðunni gat ég ekki þolað. Ég les hann næstum daglega. Bara núna upp á síðkastið úr gagnrýninni fjarlægð.

Vinstrimenn gagnrýna RÚV fyrir að draga taum hægrimanna og hægrimenn gagnrýna RÚV fyrir að draga taum vinstrimanna. Einn útvarpsstjóri kallaði Spegilinn Hljóðviljann. Annar útvarpsstjóri les fréttir frítt.

Það er ekkert ókeypis og við erum a.m.k. búin að læra það að undanförnu. Ekki heldur fréttalestur í óþökk undirmanna.

Fjölmiðlalögin voru sett og afnumin 2004. Þá var talað um dreift eignarhald, kannski líka um gagnsæi. Í Noregi var fjölmiðlafrumvarp í vinnslu í fjögur ár en hér í fjórar vikur eða kannski fjóra mánuði. Enginn fjölmiðill hefur rifjað það upp fyrir mér nýlega og ég er byrjuð að gleyma því. Það átti að tryggja dreift eignarhald en þegar ekki tókst að setja fjölmiðlalög á einhvern tiltekinn hátt var bara bakkað út úr öllu í fjögur ár. Og kannski fjögur til viðbótar. Út af því að einn sagði nei og annar veiktist, var það ekki?

Og nú veit enginn hver á hvaða miðil. Jú, kannski í dag en sko ekki á morgun.

Meira að segja DV er byrjað að dissa Silfur Egils og ég sem hélt að þeir Reynir væru saman í andófi gegn spillingunni.

Bankarnir áttu líka að vera í dreifri eignaraðild en kannski er það fjölmiðlunum að kenna að niðurstaðan varð einhver allt önnur. Og nú á hr. Ríki þrjá viðskiptabanka og velur sér bankastjóra með hr. Geðþótta. Þessi herra gæti verið kona mín vegna. Ekkert er lengur það sem sýnist.

Ég er búin að ná því með erfiðleikum að fjölmiðlarnir eru skúrkar og allir að reyna að ljúga að okkur og þá er bara tvennt sem ég á eftir að fá einhvern botn í.

Er ég ekki örugglega ábyrg? Ætti ég að byrja að horfa á Skjá1?

Það er ekki nóg að hlutirnir séu réttir, þeir verða LÍKA að bera það með sér

óskast - GAGNSÆI - HEILINDI - RÉTTLÆTI - SANNGIRNI - LÖGHLÝÐNI - RÉTTMÆTI - óskast

óskast óskast óskast - UPPLÝSINGAR - óskast óskast óskast

Ég efast ekki eitt augnablik um að hinn nýi bankastjóri Glitnis sé óhæf um að gegna fjármálastarfi í ljósi þess að hún annað hvort lét undir höfuð leggjast að fylgja kaupum sínum á hlutabréfum eftir eða hún dró þau viljandi til baka og þykist hafa verið ótrúlega heppin.

Hvernig geta menn treyst manneskju fyrir peningunum sínum sem - að því er virðist - sinnir ekki tugmilljónum sjálfrar sín? Eða tugmilljónaskuldum? Tjah, a.m.k. ekki þeir sem fordæma fé án hirðis ... og jafnvel gengur fram af fleirum.

Fjármálaeftirlitið hefur lagt blessun sína yfir gjörning nýja bankastjórans. Ha? Ég þarf að skrifa þetta aftur. FJÁRMÁLAEFTIRLITIÐ LAGÐI BLESSUN SÍNA YFIR ÞAÐ AÐ HLUTAFJÁRKAUPANDI UPP Á TÆPAR 200 MILLJÓNIR TÓK EKKI EFTIR EÐA LÉT SÉR Í LÉTTU RÚMI LIGGJA HVORT GREIÐSLAN FÆRI ÚT AF REIKNINGNUM.

Ég skal ekki þykjast vera þjóðin en stillt fólk í nærumhverfi mínu er alveg að tapa sér yfir þessu.

Og þetta er bara brot af því sem manni ofbýður um þessar mundir. Eitt af því merkilega sem gerist núna er að maður efast um allt. Ekkert verður sjálfgefið lengur. Tortryggnin verður manns besti vinur.

Ef ég væri viðskiptavinur í Glitni myndi ég drífa mig þangað í síðasta skipti. Því miður get ég ekki sýnt andúð mína þannig, ég hefði líka verið löngu farin með viðskiptin frá Bjarna Ármannssyni á sínum tíma ef ég hefði átt nokkurn aur í fórum hans.

Fyrir fáum árum var hávær umræða um að viðskiptavinir í a.m.k. Glitni og Kaupþingi borguðu há þjónustugjöld og að vaxtamunur milli innlána og útlána væri svimandi - en þá sagði Sigurður Einarsson ef mér skjöplast ekki að mestar tekjurnar féllu til í útlöndum. Það var líklega frekar svar við gagnrýni á há stjórnendalaun. Mikið hefði verið indælt ef fjölmiðlar hefðu verið eins öflugir og þeir eru í netheimum núna. Útbreiðsluhraði skoðana vegur þungt og ef skíturinn sem kemur undan steinunum sem menn velta núna um allt verður skoðaður er það áreiðanlega út af virku aðhaldi fólks úti í bæ - kjósendum.

Enn er ég í viðskiptum við SPRON en er alls ekki rótt. Það er búið að ala upp í mér efasemdir um heilindi nokkurs banka.