Ég játa sekt mína

Ég hélt lengi vel að Bónus væri vinur litla launþegans. Og ég held reyndar að Jóhannes hafi farið af stað með sæmilega göfugan ásetning um að lækka vöruverð.

Samt átti ég að hafa vitkast fyrir löngu, ég vissi nefnilega að Bónus neyddi suma framleiðendur til að selja sér vöru undir kostnaðarverði. Já, Bónus kom sér í þá stöðu að geta það. Það leiddi til þess að minna forhertir kaupmenn keyptu sömu vöru á langtum hærra verði og selja okkur hana þar af leiðandi á mun hærra verði.

Það getur vel verið að Kaupás sé líka ósvífið fyrirtæki eins og einhverjir segja. Ég veit bara að það er mikil raun að þurfa að fara út í búð vegna þess að hér er nánast engin alvörusamkeppni. Og hvernig ætti það líka að vera, við erum fákeppnismarkaður. Rúmlega 300.000 manna (mál)samfélag stendur ekki undir mörgum bönkum, mörgum þjónustufyrirtækjum, mörgum matvöruverslunum, mörgum fjölmiðlum. Þess vegna þarf að standa við bakið á samkeppninni með dreifðu eignarhaldi og virku aðhaldi/eftirliti.

Ég er líka nýbúin að rifja upp verðstríðið um mjólkina sem Bónus og Krónan háðu. Hahh, hvernig gat fólki dottið í hug að það bætti stöðu þess að geta keypt mjólkurlítra á 1 krónu í nokkra daga? En umræðan var á þann veg, eins og þetta væri sending að ofan frá hinum góða sjálfum. Þetta snerist hins vegar allt um að reyna að hanka viðskiptavininn.

En nú hef ég vitkast, ég er hætt að kaupa inn í Bónus og ég mun hætta að versla við Baug jafnóðum og ég veit hvaða búðir hann á.

Það þarf að treysta samkeppnina.

Kemur ekki á óvart