Stemning fyrir verkfalli?

Samningar við leiðsögumenn runnu út fyrir rúmum fjórum mánuðum. Þegar á endanum verður samið er það eitt af samningsatriðunum hvort samningurinn verður afturvirkur. Ef hann verður ekki afturvirkur þarf ekki að gera upp launin aftur í tímann. Viðsemjendur leiðsögumanna græða því á að samningar dragist ... og dragist og dragist og dragist.

Og nú er ég farin að halda að SAF og SA sé orðin rammasta alvara með að fæla burtu áhugasama leiðsögumenn.

Kannski liggur vandinn hjá okkur sjálfum. Meðan hobbíleiðsögumenn tala virkilega um að það sé fínt að fá aur og fjölskylduskammt af köku í Eden fyrir dagsferð verður engin virðing borin fyrir starfinu sem starfi vinnandi manna.

En getur ferðaþjónustan haldið sér úti á hobbíinu til lengdar?

Eðlilega er baráttan jöfn ef frambjóðandinn er aðeins einn

Eignarfall fleirtölu er forsetaframbjóðenda.

Að öðru leyti er hrikalegt til þess að hugsa hvað þau hafa eytt miklu púðri, orku og fé í að berjast um hylli fólks. Verður eitthvað afgangs til að beita sér fyrir þörfum málum?

Jöfn barátta forsetaframbjóðanda