Útsala eða ekki útsala, þar er efinn

Kunningjakona mín ein átti stórafmæli um daginn. Hún fékk men sem henni þótti of langt. Hálfum mánuði síðar fór hún í skartgripabúðina og vildi skipta 55 sm keðju í 50 sm keðju. Helst vildi hún fá muninn greiddan út en gerði sér grein fyrir að líklega þyrfti hún að fá innleggsnótu og halda áfram viðskiptum þarna.

En nei, ónei, hún átti að borga á milli! Og hvers vegna? Vegna þess að keðjan sem var keypt 25. júní kostaði þá 8.900 krónur en 15. júlí var búið að hækka hana í 13.400 - og reyndar var líka búið að hækka veðrið á styttri keðjunni. Afgreiðslumaðurinn ætlaði að taka seldu keðjuna til baka á „gamla“ verðinu og selja henni þá styttri á nýja verðinu.

Skyldi hann þá líka hafa ætlað að selja þá stöku keðju sem hún skilaði á „gamla“ verðinu?

Og ef þarna skyldi einhvern tímann verða útsala ætlar hann þá að taka seldu vörurnar til baka á „gamla“ verðinu en ekki útsöluverðinu?

Ég er nefnilega búin að fá augastað á hjóli ... í allt annarri búð.