Íslenskt mál í viðskiptalífinu

Ég fór á morgunverðarfund í stjórnendabaun Háskólans í Reykjavík. Hann var bæði gagnlegur og skemmtilegur.

 

Flestum fannst ástæða til að hampa móðurmálinu, sumum fannst sjálfsagt samt að enskan væri hvort eð er komin bakdyramegin inn. Hvað á að gera þegar einn útlendingur er á fundinum? Hvað á að gera þegar einn útlendingur er á kaffistofunni? Hvað ef hann er kominn til að vera? Hvað ef hann kemur einu sinni í mánuði?

Það vantar orðabækur. Það vantar orðalista. Það vantar íslenskukennslu handa útlendingum sem vilja semja sig að okkar siðum. Enginn andmælti þessu.

Ég myndi kalla fundinn peppfund nema ég er ekki í stuði til að sletta núna.

Ásgerður brá á leik fyrir fundinn:

Að öðrum algjörlega ólöstuðum fannst mér þessi myndrænastur:

Við neitum að láta deigan síga ... enn um stund.