Miðvikudagur, 9. desember 2009
Við vöðum skuldir í háls
Ég sá glæru í vikunni sem færði mér heim sanninn um að skuldabanaáætlunin er óskhyggja ein saman.
Glæran nær frá 1995, frá vinstri. Súlurnar niður á við sýna neikvæðan vöruskiptajöfnuð, árin sem við söfnuðum skuldum. Árin 2001 og 2002 komum við út í dálitlum plús en árin þar á eftir söfnuðum við feitum og pattaralegum skuldum, vorum svona eins og púkinn á fjósbitanum sem dafnaði þegar hann heyrði bölv og ragn. Þetta var góðærið sem Ármann Þorvaldsson þakkaði sér og öðrum spekilekum. Tekið að láni eins og allir vita núna - líka hann.
Gula súlan miðsvæðis upp á við er 2009, jákvæður vöruskiptajöfnuður af illri nauðsyn, enginn peningur afgangs til að bruðla með. Appelsínugulu byltingarsúlurnar áfram til hægri eru spá AGS og SÍ næstu 10 árin. Þær stofnanir ,,spá" því að við munum stórleggja til hliðar, framleiða bara, selja grimmt og eyða engu. Til að gera út skipaflotann þarf hins vegar að kaupa eldsneyti, úps, og til að geta keyrt ferðamennina um landið þarf óvart líka keyrikraft.
Sem leikmaður með stór eyru fullyrði ég að áætlunin gæti verið runnin undan rifjum Gosa. En á hvers ábyrgð?
Við stöndum í fúlu skuldafeni og eigum engar vöðlur.
Dægurmál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (3)