Af hverju ætlar landsbyggðarfólk ekki að kjósa til stjórnlagaþings?

Ég er búin að hlusta heilmikið á umræður um stjórnarskrá undanfarið og er orðin mikils vísari. Margir frambjóðendur vilja færa mannréttindakaflann framar, nefna þjóðina á nafn, tryggja auðlindir og ýmislegt annað. Svo nefna margir þjóðfundinn frá 6. nóvember sem verði að vera leiðarljós.

Nokkrir segjast svo vilja litlu breyta og sumt af því fólki hefur auglýst sig hvað grimmast.

Og nú sá ég í sjónvarpinu mér til verulegrar furðu það mynstur að kjósendur á höfuðborgarsvæðinu ætla að kjósa en fólk annars staðar á landinu ekki. Finnst Seyðfirðingum, Melrakkasléttubúum, Mývetningum, Dalvíkingum, Húnvetningum, Tálknfirðingum, Dalamönnum, Leirársveitungum, Selfyssingum, Víkverjum og Suðursveitungum frambjóðendur ekki bjóða neitt fýsilegt? Hafa menn áhyggjur af kjördæmunum? Er það satt sem ég heyrði, að Hafnfirðingur hefði skorað á Hafnfirðinga að kjósa Hafnfirðing á stjórnlagaþing? Getur verið að hinn almenni kjósandi sem lýsir yfir andúð sinni á kjördæmapoti vilji bara að hinir poti ekki?

Ég er búin að setja saman 30 manna lista sem ég á eftir að skera fituna af. Ég þekki nokkra persónulega, ég viðurkenni það, en obbinn er fólk sem hefur bara náð til mín í gegnum bæklinginn sem var dreift heim, kosningavef dómsmála- og mannréttindaráðuneytisins og RÚV.

Viljum við persónukosningar? Eða viljum við bara sama gumsið og við höfum reynt að fúlsa við?

Ég er með nettengda tölvu eins og a.m.k. 80% heimila í landinu. Viljum við hafa áhrif eða viljum við bara dansa með?