Sunnudagur, 17. febrúar 2013
Vorið fer fram úr sér
Ég las hjá einhverjum í dag að febrúar væri hinn nýi apríl. Mér finnst hann hitta naglann á höfuðið, a.m.k. hér sunnan heiða. Daginn lengir um sex mínútur á dag og það munar um klukkutíma á rúmri viku. Það er bjart og hlýtt að fara á fætur um sjöleytið á morgnana.
Það er byrjað að vora.
Að því sögðu leggst ég alfarið gegn öllum hrókeringum og forfæringum með landsklukkuna. Ef við færum hana fram eða aftur einu sinni verður það þá að vera í eitt skipti fyrir öll.
Mikið er gott að vita eitthvað fyrir víst á þessum viðsjárverðu og síbreytilegu tímum ...
Dægurmál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (2)