Marion Briem kyngreind/ur á bls. 162 í Einvíginu ...

... en ég næ því samt ekki.

Nú ég er búin að kokgleypa nýjustu bók Arnaldar, Einvígið. Ég ber bækur hans alltaf saman við bækurnar sem mér hafa þótt bestar, Grafarþögn og Dauðarósir. Þessi er algjör miðlungur. Aðalplottið verður í besta falli spennandi undir blálokin, harmleikur sögunnar er reyndar harmrænn en gamla sagan af Marion á berklahælinu var alls ekki fyrir minn smekk svo ég orði það þannig.

Það er erfitt að vera alltaf borinn saman við Grafarþögn.