,,Maður er sleginn í andlitið, andlitið gleymir kannski högginu, maðurinn ekki."

Og neðar á sömu síðu (30) í „Hjarta mannsins“:

Það verður enginn sterkur á mýktinni.

Jón Kalman Stefánsson svíkur mig ekki. Hann er á svipuðum slóðum og í „Himnaríki og helvíti“ og „Harmi englanna“ og dregur upp svo sterkar myndir. Þetta var harðbýlt land, er það kannski enn en ekkert í líkingu við það sem tíðkaðist fyrir daga tækninnar.

Ég er ekki búin með bókina, heppin.