Að nefna eftir eða láta skíra í höfuðið á

Ég er að reyna að læra þetta. Ef barn er nefnt nafni einhvers á lífi er það skírt í höfuðið á þeim einstaklingi, annars heitir það eftir (hinum látna). Eða hvað?

Ég er búin að kynna mér að þetta er mörgum tamt á tungu en ég hef enga sérstaka tilfinningu fyrir þessu. Er það ekki ábyggilega þannig að maður skíri á höfuðið á þeim sem lifir en eftir hinum látna?

Ojæja, þetta dugir kannski ekki til að ég leggi það á minnið ef ég er enn í vafa ...

Athugasemdir

[Hrafnhildur (IP-tala skráð) 16.1.2013 kl. 22:38]

Þú nefnir barn í höfuðið á einhverjum, en þú skírir það aldrei í höfuðið á neinum. Þú skírir í nafni guðs sonar og eitthvað.

"Um leið og barnið er skírt, er nafn þess nefnt og helgað með orði Guðs og bæninni." segir á vef Digraneskirkju sjá http://www.digraneskirkja.is/athafnir/skirn/

Börn eru alltaf nefnd þegar þeim er gefið nafn og stundum eftir einhverjum. Að því loknu heitir barnið mögulegar eftir einhverjum.

Hrafnhildur hefur tekið til máls.

[Berglind Steinsdóttir, 17.1.2013 kl. 21:36]

Þú ert alveg á skjön við alla aðra sem hafa talað. Í þessu máli.

[Hrafnhildur (IP-tala skráð) 18.1.2013 kl. 09:08]

En að skíra er ekki það sama og nafngift. Er enginn sammála mér með það.

[Berglind Steinsdóttir, 18.1.2013 kl. 23:19]

Jú, um það eru þér flestir sammála. [Reyndu að greina orðaröðina, hnuss.]

[Hrafnhildur (IP-tala skráð) 22.1.2013 kl. 10:49]

Þannig að:

"Ef barn er nefnt nafni einhvers á lífi er það nefnt í höfuðið á þeim einstaklingi, annars heitir það eftir (hinum látna)"

[Berglind Steinsdóttir, 22.1.2013 kl. 16:11]

Já, er það ekki?