Svo var ég að tala við smið

Hann sagði mér að námið í Iðnskólanum á sínum tíma (fyrir kannski 10 árum) hefði verið ótrúlega þunglamalegt, gamaldags og langt á eftir. Er þetta ekki annars tvöföld endurtekning? Honum var líka talsvert niðri fyrir. Hann heldur að einkavæðing IR gæti orðið til góðs. Ég hef áhyggjur af iðnnámi og áhugaleysi gagnvart því - en þýðir ekki einkavæðing að skólinn fer á markað og kaupendur ætli að græða, óhagkvæmt nám líði undir lok og atvinnulífið verði fátæklegra?

Er það ekki svoleiðis?

Af hverju jókst þá ekki fjölbreytnin í bönkunum, af hverju lækkuðu ekki gjöldin og af hverju stórbatnaði ekki þjónustan? Þar er ég reyndar þakklátust fyrir heimabankann minn.

Athugasemdir

[Þorgerður Laufey Diðriksdóttir, 22.2.2007 kl. 23:53]

Þarf að einkavæða til að koma auga á það sem gott er?

[Kristín M. Jóhannsdóttir, 23.2.2007 kl. 07:10]

Berglind mín, sumt fólk kann bara eitt orð: Einkavæðing. Þess vegna tyggur það orðið aftur og aftur, hvort sem það á við eða ekki.

[Berglind Steinsdóttir, 25.2.2007 kl. 09:49]

Reyndar hermir núna ólyginn að ekki sé verið að tala um einkavæðingu, heldur sameiningu ...

Hvað sem öðru líður hef ég reyndar áhyggjur af iðnnámi, ég held að áhuginn á því fari því miður dvínandi, allir fari í bóknám.