Verkefnalaus lögmaður hjálpar manni að stela af systur sinni

Óvíða hef ég tjáð mig eins mikið og hér um bróður minn sem skrifar á meðfylgjandi skjáskoti undir umboð sem lögmaður hans samdi til að ganga hart eftir arfi eftir pabba okkar meðan hann var enn á lífi. Ég spurði lögmanninn í tölvupósti hvort dánarbú yrði nokkuð til fyrr en maður væri dáinn. Fyrst það er hafið yfir vafa, hvernig er þá hægt að tala um dánarbú manns sem er sprelllifandi? Ósmekklegur maður og þaðan af verri.

Sum lög vernda skúrka. Fyrir 12 árum lánaði ég bróður mínum sem er fjórum árum eldri en ég 5 milljóna króna handveð vegna íbúðar sem hann keypti. Það átti að vera algjört formsatriði. Hann stóð ekki í skilum og bankinn gekk að handveðinu. Gummi segir að hann beri ekki ábyrgð á því frekar en hruninu. Honum finnst þá að ég geti borið ábyrgð á hans skuldum af því að ég er ekki óreiðumanneskja eins og hann. Þar að auki hafði ég borgað fyrir hann 2 milljónir vegna fyrirtækis sem hann var með.

Af hverju gerði ég það? Jú, glæpur minn var að ég treysti því að bróðir minn myndi endurgreiða lánin. Af hverju gerði ég það? Þar rekur mig aðeins í vörðurnar en langlíklegast er það vegna þess að ég vantreysti bönkunum og vildi spara honum einhvern óþarfan vaxtakostnað. Hin ástæðan er að hann hafði oft fengið lánað hjá mömmu og pabba og þau tóku nærri sér að hann væri svona mikill aumingi og ég asnaðist til að hlífa þeim. Fyrir vikið sit ég kannski upp með 7 milljóna króna tap á virði ársins 2008.

Einhver gæti sagt: Margir töpuðu peningum í hruninu. Ég: Það er rétt. Ég tapaði líka öðru sparifé. Ég hef einfaldlega ekki reist mér hurðarás um öxl, ég hef ekki skuldsett mig, ég hef haft vinnu og lagt fyrir OG nú á Gummi pening til að endurgreiða mér lánið en lögmaðurinn hans bar fyrir hann fyrningarlög. Ég hefði þurft að reisa kröfu á hendur honum innan fjögurra ára frá lánveitingunni. Allt sanngjarnt fólk sér hálfvitaganginn í því að ég sem greiðvikin systir 2008 ætli að fara fram af hörku 2012 þegar hann átti engan pening, maður sem hefur sjaldnast tollað ár í vinnu á sama stað og alls ekki í námi. Gummi er vesalingur sem hefur samt rænu á að hafa pening af systur sem sá aumur á honum. Ég tek fram að hann er óvirkur alkóhólisti en ég veit ekki til þess að hann hafi lagt hendur á fólk.

Og núna, gott fólk, er lögmaðurinn sem ég krassaði yfir nafnið á, að sinni, kominn í Facebook-vinfengi við viðkvæma blómið, dóttur Gumma. Hún er svakalega mikill meinleysingi og ég er skíthrædd um að hann fari illa með hana en ég kemst ekki nálægt henni fyrir bróður mínum.

Þessi bróðir minn er garðyrkjumaður á Sólheimum, eða kallar sig það, og ég er líka logandi hrædd um að hann misnoti traust einhverra sem búa þar.