Áramótaskaupið 2020

Mér fannst skaupið í ár mjög skemmtilegt. Mér finnst það oft og er búin að átta mig á að þegar leikarar eru margir finnst mér það betra. Þá eru valdir leikarar sem henta hverri rullu.

Ég tók nokkur skjáskot af atriðum sem mér þóttu hitta í mark.

Öll endurvinnsluatriðin voru æði. Hálf þjóðin fór í endurbætur heima hjá sér og sumir þurftu að losa sig við mikið spilliefni.

Vilhelm Neto heldur niðri í sér andanum ... þangað til hann getur það ekki lengur.

Hrikalegt álag að ferðast innan lands, allir búnir að fara í Stuðlagil, á Rauðasand og auðvitað Fimmvörðuhálsinn.

Falsaða skjalið sem var ekki til.

Veggjakrotið. Og Þorsteinn Bachmann átti stjörnuleik eins og venjulega.

Og við klárum þetta saman!

Svo er stóra Þorláksmessukvöldinu bætt við aftan máls.

Ég skellihló oft og þess á milli kumraði í mér. Frábært skaup. Hvað vantaði? Örugglega margt en ég horfði líka á fréttaannálana og það er ekki hægt að troða öllu inn í þriggja kortera þátt.