Skatturinn (3)

Nú er ég búin að eiga í miklum bréfaskiptum við Skattinn og maklegt að hrósa þeim tveimur einstaklingum sem hafa gert sér far um að svara mér.

Niðurstaðan er þá sú að ég skulda tekjuskatt vegna verktakalauna 2019. Ég var með laun frá vinnuveitanda fram í október en hefði átt að borga sirka 67.000 kr. 1. nóvember. 1. desember fékk ég desemberuppbót og launaseðil með henni og sirka 10.000 greiddar eftir að launagreiðandi hafði dregið af mér opinber gjöld. Mér finnst ég því hafa haft fulla ástæðu til að halda að ég væri skuldlaus, kannski andvaralaus en ég var sannarlega ekki að reyna að koma mér hjá því að greiða. Ég fékk engan greiðsluseðil.

Ástæðan fyrir því að ég fékk ekki greiðsluseðil var sú að launagreiðandi átti að tilkynna Skattinum að ég væri ekki lengur á launaskrá. Launagreiðandi gerði það ekki og því var Skatturinn í góðri trú, eins og ég. 

Ég átti að fá rúmar 7.000 kr. í endurgreiðslu vegna viðgerða á bíl en var heldur ekkert með hugann við það. Þær voru teknar upp í skuldina.

Ég sendi því Skattinum áðan sáttatillögu um að ég myndi borga skuldina, sem ég gengst vitaskuld við þegar ég er búin að skoða álagningarseðilinn, með 1% vöxtum mínus 22% fjármagnstekjuskatt. Mér sýnist það vera 140,4 kr. en ekki 24.000 kr. eins og Skatturinn vill leggja ofan á skuldina.

Það er orðið algjört prinsippmál að fá sanngjarna niðurstöðu í þetta þar sem ég á ekki sök á klúðrinu.

Ég hef fulla trú á að Skatturinn gangi að þessari tillögu eða felli niður alla álagða vexti vegna þess að það er sanngjarnt.

Svo fæ ég greiðsluseðla frá 1. júní fyrir óinnheimtum tekjusköttum vegna verktakagreiðslna á síðasta ári. Ég tel að væntingar mínar um greiðsluseðla eða birtingu í heimabanka séu eðlilegar.