Það þarf að prófa mat í öðrum löndum

Við fórum fjórar saman út að borða í Stokkhólmi í síðustu viku á aldeilis hreint fráleitum og óspennandi veitingastað. Þar var samt að finna langlúru sem ég ákvað að prófa. Úff, hvílík vonbrigði, löðrandi í smjöri og minnti helst á sérrétti Katalóníu (eftir því sem mér skildist alltént á sínum tíma) sem voru allir smjörlegnir, líka eftirréttirnir.

Og hér eru sessunautar dagsins:

Sigga hefur eitthvað misskilið bendingar mínar, hélt að hún rúmaðist ekki innan rammans. Og svo bætist Arna við á hinum endanum:

Og loks verð ég að leggja með eina mynd af forréttunum (já, í fleirtölu) sem við Hildur pöntuðum við annað tækifæri. Þá héldum við að við fengjum blöndu á einn disk af forréttunum sem voru í boði (vorum ekki svangar nefnilega) en fengum hins vegar alla forrétti hússins á fjöldamörgum diskum. Borði var bætt við borðið svo að allt kæmist fyrir: