kurteisin uppmáluð

Föstudagur, 21. september 2007

Ágengum bankaráðgjafa verður ekki ágengt með útlendan eiganda fasteignar á Íslandi

Vinkona mín ein, útlensk, var véluð á fund með bankaráðgjafa um daginn. Hún (S) lýsti samtalinu lauslega ... á þessa lund (í tölvupósti):

Ég hitti bankaráðgjafa í morgun, og hann reyndi allt að fá mig að skrifa undir nokkurt dót, en það tókst ekki, huauaua.
Ráðgjafi: Hvar er bíllinn þinn tryggður?
S: Hjá TM.
R: Og hvað borgar þú míkið?
S: Ég held svona 50'000 plús þungaskatt plús jeppaaukagjald.
R: Nú, áttu jeppa? Flottan? Hvernig?
S: Jú, hann er æðislegur flottur og frábær. Alvöru jeppi, sko! Þetta er gamall Landrover, svona ekta drusla.
R (irriteraður, fattar ekki neitt): Já nú, er það? Jahá. Þá er kannski stutt í bílalán, ha! Við erum með fínt tilboð hérna, sérðu...
S: Nei, mig vantar ekki bíl, hann er hægur og stundum í vondu skapi, en hann mun alveg lifa 20 ár í viðbót. Og ef það er Guðs vilji að hann mun drepast á næstunni, þá á ég hjól.
R (ennþá meira pirraður): Og hvað, ætlarðu þá að hjóla eða hvað?
S: Já, það er það sem ég geri mest hvort sem er.
R: (fattar ekki neitt, en er búinn að skipta um umræðuefni og er að tala um aukalífeyrissjóð)
R: Sko, þegar þú gerir þetta og þetta, þá ertu komin með nokkrar miljónir þegar þú ert yfir 60.
S: Hvað ef ég drepst fyrr? (nei, hugsaði ég bara, sagði það samt ekki) Og ég má ekki taka út peninga áður?
R: Ekki áður en þú ert orðin 60.
S: Nei, ég nenni ekki að hugsa svo langt í tíma, og meira en það er ég með aukaellislífseyrisdót í Sviss.
R: Já, þú ert frá Sviss. Ertu þá líka með peninga úti?
S: Jújú, auðvitað á ég svissneskan bankareikning.
R: Og þú ert ekki að spá í að færa peningana hingað?
S: Guð nei, ég treysti ekki íslenskum bönkum, þetta helvítis goppedígopp og upp og niður, þá veit ég maður ekki hvað sem verður á morgun, betra að hafa það þar.
R: (ekki smá pirraður) Já, ähem, en heldur þú að þú færð eins góða vextir þar eins og á Íslandi?
S: Örugglega ekki í augnablíkinu. En sko, ég hugsa ekki bara um núna, ég er búin að eiga bankareikning úti síðan afi gaf mér þúsundkall daginn þegar ég fæddist. Og þúsundkallinn hefur nú gert sitt síðan, því það er ekki svo míkið goppedigopp og hummumhæ úti eins og hérna. Kannski eruð þið með hærri vexti núna, en góðir hlutir gerast hægt!
R (andar djúpt að sér): Já, hvað um sparnað, sko, Íslendingar í dag (!!!) hugsa svolítið mikið um sparnað. Og ef þú mundir til dæmis geyma svona 5'000 kr. á mánuði... þá blablabla...
S: Já, ég veit, þetta er grundvallarhugmyndin hjá svissnesskum bönkum, mér var kennt að spara þegar ég fékk fyrsta vasapeninginn minn.
R: Og hvað um skuldir, viltu ekki borga af þeim?
S: Ég er ekki með neinar skuldir nema íbúðina. Á ég kannski að borga af íbúðin hraðar?
R: Neinei, það borgar sig ekki. Já, ert ekki með skuldir? Já, en hvað um tryggingar....
(þá fann hann eitthvert tryggingatilboð sem mundi henda mér, einstæður einstaklingur á gömlum bíl og blablabla)
Já hérna, líst þér ekki vel um það, ætlum við ekki bara ganga frá þessu? Hérna er penni, þú þarft bara að skrifa undir hérna niðri.
S: Nei, ég skrifa ekki undir svona dót sem ég er ekki búin að hugsa um eina nótt með því að sofa yfir það. Og meira en það þarf ég fyrst að tjekka á tryggingar úti, en ég get gert það á næstunni, því ég fer til Sviss bráðum.
R: Villdu þá kannski panta tíma hjá mér í oktober og við göngum frá þessu næst?
S: Nei, ég held ekki.

Búahahaha, það tókst honom ekki, hihihi.

Og ég er svo ánægð með að þekkja svona manneskju sem stendur í ístaðinu, lætur ekki selja sér eitthvað sem hana vantar ekki og hún vill ekki. Er nóg af svoleiðis fólki í kringum okkur? Ég held ekki. Svo fannst mér lýsingin of skemmtileg til að ég tímdi að geyma hana í tölvupóstinum mínum.

Berglind Steinsdóttir

Flokkur: Dægurmál | Facebook