Er þorskurinn skotinn í síldinni?

Síldin hvarf einu sinni. Einhvern veginn held ég að það hafi verið vegna ofveiði. Nú sé ég á RÚV að þorskstofninn sé í sögulegu lágmarki og það þrátt fyrir gjörgæslu þorsksins undanfarið. Er ekki bara vitlaust gefið? Er kannski þorskurinn að bera víurnar í síldina og farinn á vit hennar?

Athugasemdir

[Á (IP-tala skráð) 11.4.2008 kl. 09:35]

hehe! Þorskurinn og síldin! Það væri svolítið eins og ef Golíat og Þumalína væru par!

... en að alvöru málsins. Það þarf að horfa á málið frá stærra sjónarhorni. Vissulega hefur þorskurinn verið í gjörgæslu undanfarið en hvernig var veiðin áður? Gengdarlaus. Hvernig er staða annarra fiskistofna, fæðu þorskins? Hvernig hafa botnvörpur farið með sjávarbotninn? Hvernig er aðstaða þorksins til hrygningar?

Mennirnir ganga frekjulega á ALLAR auðlindir náttúrunnar og skilja svo ekkert þegar náttúran gefur ekki meira af sér.

[Berglind Steinsdóttir, 11.4.2008 kl. 09:39]

Nei, kær?? Á, veiða meiri hval - það er svarið.

[Steingerður Steinarsdóttir, 11.4.2008 kl. 10:17]

Já, þær eru skrýtnar sveiflurnar í náttúrunni. Vonandi réttir þorskurinn úr kútnum aftur.

[Berglind Steinsdóttir, 11.4.2008 kl. 11:47]

Já, en þorskurinn þarf hjálp. Hvar er hana að finna? Það dugir ekki að sitja í sólstól og klappa honum eða snyrta á honum skeggið.

[Á (IP-tala skráð) 11.4.2008 kl. 13:18]

Þorskurinn þarf hjálp, það er rétt, en ég veit ekki hvort meiri hvalveiði er svarið. Veiða Íslendingar ekki alveg nóg? Eiga þeir ekki í erfiðleikum með að losna við kjötið af þeim dýrum sem þegar hafa verið veidd. Ég veit ekki betur en það eigi að veiða minna þetta árið en í fyrra vegna þess að enn hafi markaðir ekki óskað eftir kjöti. Ekki á að veiða hvalinn til að láta hann rotna eða verða fyrir forstskemmtum í einhverjum frystinum.

[Sigurjón Þórðarson, 14.4.2008 kl. 23:10]

Berglind það eru fleiri þættir en veiði á síld eða þá minni veiðum á öðrum dýrategundum sem nærast á síldinni sem hafa áhrif sem rétt er að skoða s.s. breytingu á hitastigi sjávar.  Síldin hvarf þegar sjór tók að kólna og er núna að birtast í auknum mæli eftir að hann er tekinn að hlýna á ný.

Á: það er umhugsunarefni að eftir því sem veitt er minna þá mælist stofninn minni en það er ástæða fyrir því þar sem það eru nokkuð bein áhrif á hvernig stofnar mælast smkv. þeim aðferðum sem notuð eru til að mæla stofna.

[Berglind Steinsdóttir, 14.4.2008 kl. 23:39]

Ég skil, hvarf síldin vegna lækkandi hitastigs sjávar? Og hvar er hún að birtast núna aftur?

En Sigurjón, þú hlýtur þó að vera sammála um að flótti þorsksins er mjög dularfullur þegar stöðugt er skorið niður í veiðunum.

Það má bæta við loðnu í spjallið, hún hvarf og veiðunum var hætt, svo kom hún aftur undan steini því að hvarfið var bara í plati. Hvar eru vísindin?

[Á (IP-tala skráð) 15.4.2008 kl. 09:23]

Berglind skilur kannski athugasemdina til sín en ég skil athugasemdina til mín ALLS EKKI. Þú talar (skrifar) eins og sannur stjórnmálamaður, Sigurjón, ... mjög óljóst sum sé!

[Sigurjón Þórðarson, 15.4.2008 kl. 12:14]

Á:  Ég bið þig um að reyna að virða það við mig að það tekur að örfáar línur:

Helsta aðferðin sem notuð er til að meta stofnstærðarbreytingar er að meta breytingar á fjölda fiska í árgöngum í afla, eftir því sem þeir eldast og tíminn rennur sitt skeið. Ef 1000 þriggja ára fiskar veiðast nú í ár og aðeins 500 fjögurra ára fiskar á því næsta leiðir það til þeirrar rökréttu niðurstöðu að helmingur stofnsins hafi drepist á árinu sem leið.
Samkvæmt þeim kenningum sem unnið er með skrifast alltaf 18% af dauðanum á náttúrulegar orsakir þ.e. sjúkdóma, át annarra fiska, sela og hvala og sult en afgangurinn skrifast sjálfkrafa á veiðar. Í framangreindu dæmi reiknaðist veiðidánartalan 32%.
Gagnrýnendur hafa bent á að fráleitt sé að ætla að náttúrulegur dauði sé eitthvert fast hlutfall upp á 18% enda gengur það gegn viðtekinni vistfræði þar sem eðlilegt sé að náttúrulegur dauði sé lítill í góðæri en miklu meiri þegar illa árar og fiskur hefur ekki nægjanlegt æti. Reynsla síðasta áratugar gefur til kynna að umrætt fiskabókhald með náttúrulegan dauða sem fasta gangi alls ekki upp.

Í fyrsta lagi fór fram gríðarlegt endurmat á stofnstærð þorsksins um síðustu aldamót þar sem endurskoðun komst að þeirri niðurstöðu að stofninn hefði verið ofmetinn og þess vegna hefði verið veitt alltof mikið miðað við 25% veiðireglu. Endurmatið fól í sér staðfestingu á skekkju í mælingum Hafró upp á mörghundruð þúsund tonn af þorski.

Miklu nærtækara líffræðilega er að skýra stórar gloppur í fiskabókhaldinu og ítrekað misheppnaðar spár um uppbyggingu sem vænta má handan við næstu skerðingu á afla út frá miklum breytileika í náttúrulegum dauða. Það sem eflaust hræðir reiknisfiskifræðinga frá því að taka umræddan fasta á náttúrulegum dauða til gagngerrar endurskoðunar, sem liggur þó beinast við, er að fastinn er alger forsenda þess að hægt sé að reikna út stofnstærð þorsksins.

[Á (IP-tala skráð) 15.4.2008 kl. 13:55]

... ef maður ýtir á réttu takkana fær maður góð svör! Takk fyrir svarið, Sigurjón. Eitt skil ég þó ekki; af hverju ættu fiskifræðingar (eða reiknisfiskifræðingar) að hræðast það að reikna út raunverulega stofnstærð þorsksins? Gæti sú mæling ekki leitt í ljós að veiða ætti minna ... sem mér finnst Hafró eiginlega alltaf stefna að? Þ.e. gæti niðurstaðan úr þeirri mælingu ekki verið þorskinum/lífríki sjávar í hag?

[Berglind Steinsdóttir, 15.4.2008 kl. 17:42]

Ásgerður, viltu ekki bara helst hafa þorskinn til sýnis og strjúka honum um bakið, hmm?

[Á (IP-tala skráð) 15.4.2008 kl. 23:15]

Af hverju ætti einhver að vilja strjúk þorskinum!??! Veit ekki með þessa Ásgerði en ég hef ekki áhuga!

[Berglind Steinsdóttir, 16.4.2008 kl. 07:31]

Þorskurinn er ekki gæludýr, huhh. Maður á að éta hann (eða selja). Hvalinn líka þótt hann sé meint vitsmunavera. Þessa fæðu hafsins ber að vernda eingöngu fyrir okkur.

[ha?! (IP-tala skráð) 16.4.2008 kl. 16:05]

mér er fyrirmunað að skilja hvernig hægt er að lesa út úr því sem á undan er komið að einhver vilji hafa þorskinn sem gæludýr...

[Berglind Steinsdóttir, 16.4.2008 kl. 21:59]

Það hefur verið einhver tilfinning. Mér fannst Á hugsa um hagsmuni þorsksins út frá einstaklingshyggju þorsksins, eins og hann væri eitthvert krútt sem þyrfti að fara vel að. Það er þá misskilningur, Á borðar saltfisk með bestu lyst.

Og sjálf borðaði ég gómsætan baccalao í hádeginu á hótelinu í Árborg. Ræræræ.

[Sigurjón Þórðarson, 16.4.2008 kl. 22:38]

Fyrir okkur sem erum fiskveiðiþjóð þá skiptir ekki máli hvað það eru margir fiskar í hafinu (hvað höfuðstóllinn er stór) Það sem skiptir máli er hvað við getum veitt árlega það er árlegur vöxtur fiskanna í sjónum.

Ef þú erfir slatta af peningum og skilyrðið er að þú megir ekki snerta við höfuðstólnum þá er betra fyrir þig að erfa 10 milljónir en 100 milljónir ef það fást bara 0.5 % vextir af 100 milljóna höfuðstólnum árlega ef það fást 10% vextir af 10 milljóna bókinni.