Veiðibjóðurinn á tjörninni

Kannski á ég ekki að gera það en ég hef mjög ríka tilhneigingu til að fara með afgangsbrauð niður á tjörn. Þar eru endur og gæsir mjög hændar að mér og nýtingartilhneiging mín er svo sterk að ég get helst ekki hent nýtilegu beint í ruslið. En nú er mér svei mér þá farinn að ofbjóða atgangur mávanna. Núna síðast lenti ég þrívegis í því að mávur greip brauðhnullung úr greipum mér - og var ég þó á varðbergi.

Dúfurnar - sem mér þóttu svo krúttlegar þangað til Ylfa kallaði þær fljúgandi ruslafötur - flýðu undan mávunum upp í fangið á mér þar sem þær voru ekki meira en svo velkomnar.