Íslenskt mál í viðskiptalífinu

Ég fór á morgunverðarfund í stjórnendabaun Háskólans í Reykjavík. Hann var bæði gagnlegur og skemmtilegur.

 

Flestum fannst ástæða til að hampa móðurmálinu, sumum fannst sjálfsagt samt að enskan væri hvort eð er komin bakdyramegin inn. Hvað á að gera þegar einn útlendingur er á fundinum? Hvað á að gera þegar einn útlendingur er á kaffistofunni? Hvað ef hann er kominn til að vera? Hvað ef hann kemur einu sinni í mánuði?

Það vantar orðabækur. Það vantar orðalista. Það vantar íslenskukennslu handa útlendingum sem vilja semja sig að okkar siðum. Enginn andmælti þessu.

Ég myndi kalla fundinn peppfund nema ég er ekki í stuði til að sletta núna.

Ásgerður brá á leik fyrir fundinn:

Að öðrum algjörlega ólöstuðum fannst mér þessi myndrænastur:

Við neitum að láta deigan síga ... enn um stund.

Athugasemdir

[Ásgerður (IP-tala skráð) 24.9.2008 kl. 09:51]

Jáhá! það var svooooo gaman og gagnlegt. Ég vildi óska að yfirmenn í mínu fyrirtæki hefðu séð sér fært að mæta...

[Berglind Steinsdóttir, 24.9.2008 kl. 13:30]

Eins og mínir yfirmenn ...?