,,Alltaf nóg af sól í Saurbæ"

Dubbeldusch í Hafnarfjarðarleikhúsinu kom mér í firnagott skap. Uppleggið er kannski pínulítið klisjukennt (en hefur ekki hvort eð er allt verið sagt?), foreldrar á fimmtugsaldri í sumarbústaðnum láta sér leiðast yfir blöðunum og hvort öðru þegar brottfluttur sonurinn birtist skyndilega og með afdrifaríkar upplýsingar - og verðandi eiginkonu. Samviska pabbans sveimar um allt þannig að áhorfendur fá miklar upplýsingar um fortíð hans og samviskubit yfir yfirsjóninni forðum.

Prrr, Hilmar Jónsson var fullkomlega maðurinn sem vissi að hann hafði valið þótt hann væri vissulega í vafa um að hann hefði valið rétt. En hann hafði valið og reyndi að lifa með vali sínu, sætta sig við það alla leið og gera gott úr því.

Harpa Arnardóttir átti líka sína fortíð og dröslaðist um með hana í hljóði.

Stundum hafði ég áhyggjur af að ég væri truflandi, svo margt kætti mig í sýningunni. Leiklistargagnrýnandi (DV, held ég) var á sömu sýningu og nú bíð ég spennt eftir dómi hans. 

Athugasemdir

[Steingerður Steinarsdóttir, 18.1.2009 kl. 13:30]

Takk fyrir ábendinguna. Kannski að maður skelli sér í leikhús.

[Berglind Steinsdóttir, 18.1.2009 kl. 14:12]

Jamm, ég held að það sé alveg óhætt.