Yfirsýn úr miðjum skóginum er heldur bágborin

Eins og við er að búast getur bók sem er skrifuð í atburðarásinni miðri ekki varpað ljósi á alla atburðarásina. Ég var núna loks að klára spennusöguna Sofandi að feigðarósi. Á bls. 214-5 stendur:

Það er einnig fjarstæða að halda því fram að íslensku bankarnir hafi bólgnað út vegna lántöku og þeir fjármunir farið annars vegar í ónýtar eignir og hins vegar inn á leynireikninga eigenda þeirra. Exista keypti Símann af íslenska ríkinu fyrir eitthvað á sjöunda tug milljarða. Þessir peningar voru að hluta til teknir að láni erlendis. Við vitum hvert þeir fóru. Þeir runnu í okkar eigin ríkissjóð.

Ef það er eitthvað að marka fréttir - kannski er það ekki - áttu þessir peningar mjög stutt stopp í ríkissjóði. Existu láðist að borga af láninu. En kannski er þetta bara gróusaga ...

Það sem ég veit þó að er satt er að ég skráði mig fyrir hlutabréfi í gegnum Almenning hf. sem fékk svo ekki að kaupa. Kjölfestu-fjölfestu ... Ef allur almenningur hefði fengið að kaupa hefði a.m.k. ég reitt fram eigið fé og ekki tekið staka krónu að láni. Það er ekki snefill af gróusögu, heldur sannleikurinn og ekkert nema sannleikurinn.