Afslįttur eša ekki

Fyrir löngu, žegar Sķminn var enn sķminn og menn borgušu bara afnotagjald eins og af sjónvarpi, var enginn afslįttur af sķmtalaverši. Svo voru skrefin tekin upp og žį kostaši eitt skref aš hringja innan fjóršunga eša svo, fleiri aš hringja milli landsfjóršunga. Svo var įkvešiš aš hafa hįmarkstķma į skrefinu, 12 mķnśtur į kvöldin og 8 į daginn kannski, svo var žaš helmingaš.

Svo var įkvešiš aš hafa tiltekinn skrefafjölda innifalinn ķ fastaveršinu og žaš kallaš afslįttur.

Sjįlfsagt hefur žjónustan aukist ķ hlutfalli viš hękkandi verš.

Žarna var ég farin aš halda minn eigin sķma og hugsaši og sagši: Nś lķšur ekki į löngu žangaš til afslįtturinn veršur tekinn af.

Og žaš stóš heima. Afslįtturinn var felldur nišur og žaš įn žess aš hafa mörg orš um žaš, ekki var menni aš bošiš aš taka upp samninginn, semja upp į nżtt, mótmęla eša eitthvaš.

Reyndar eru sķmafyrirtękin oršin fleiri, en sjįlf žekki ég engan sem ratar ķ žessum frumskógi veršs og ókeypis vina - og afslįttar.

Mér datt žetta bara sisona ķ hug žegar ég sį einhvers stašar śt undan mér hvatningu til stjórnvalda um aš hękka skatta į įlfyrirtęki. Mętti ekki alveg eins tala um aš fella nišur afslįttinn??


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband