Hver á Aðalskoðun?

Í dag færði ég bíl til skoðunar. Ég veit ekki betur en að ég hafi bara val milli Frumherja og Aðalskoðunar. Ég valdi Aðalskoðun og byrjaði á að spyrja hver ætti fyrirtækið. Ég fékk svar við því og ég vona að ég sé ekki að brjóta trúnað þegar ég bæti við að mér var líka sagt að fólk kæmi þangað frekar en á hinn staðinn - af því að fólk vildi ekki versla við Finn.

En er Finnur ekki búinn að tapa öllu? Fann hann kannski allt aftur?

12 feitir Spánverjar eða 12 feitir Íslendingar

Kannski er ég ekki nógu þjóðholl. Kannski er ég ekki sannur föðurlandsvinur. Eða kannski er ég einmitt það.

Mér er slétt sama af hvaða þjóðerni eigendur í einkageiranum eru. Ef samkeppnin er holl og þjónustan góð og verðlagning sanngjörn má hver sem er eiga búðina. Ef fiskurinn í sjónum ætti að vera í einkaeigu er ég ekki viss um að það angraði mig neitt að eigandinn héti Pedro og borðaði saltfisk með sultu. Það myndi angra mig ef hann liti á almenningseign sem einkaeign sína - alveg eins og það ... myndi angra mig þótt eigandinn héti Hávarður og æti saltfisk með kanilsykri og liti á almenningseign sem einkaeign sína.

Eins er ég núna skelfingu lostin og þurr í munninum - eins og ég hefði étið uppþornaðan saltfisk í raspi - við tilhugsunina um að þjónustufyrirtæki og almannahagsmunir komist í einkaeigu. Getur verið, getur verið, getur verið að einhverjir vilji í rauninni selja (les: gefa, nánast gefa) frá okkur nytsömum sakleysingjunum grunnfyrirtæki?

Við misstum Símann (sem ég vildi verða dreifður hluthafi í á sínum tíma), bankana (sem eru í eðli sínu grunnþjónusta) og mig skortir þrek til að rifja upp fleira.

Sem betur fer er ekki hægt að einkavæða hvíldina því að ég veit um marga sem yrðu fljótt öreigar ef þeir þyrftu að kaupa nætursvefninn - hvort sem seljandinn yrði íslenskur .... eða japanskur þess vegna. Átti ég annars ekki eftir að nefna lyfjafyrirtækin ...?

Austurvöllur vs. Lækjartorg

Ingólfstorg í sól vs. Ingólfstorg í skugga.

Ég má ekki mæla. Ég er að horfa á Kastljósið.

Er Gylfi hættur?

Gylfi er með litla símabúð í Mjódd. Ég sá hans fyrst getið á lista dr. Gunna yfir þær verslanir sem gerðu vel við kúnnann og væru með vörur á sanngjörnu verði. Þá var Gylfi í Grafarvogi. Svo flutti hann sig milli hverfa í vetur. Og svo var frétt í sumar um það hvernig hann endurynni síma og gæfi þeim framhaldslíf.

Það var mikil vinna í kringum þetta, skildist mér, en hvatinn var að endurnýta hluti sem fólk hafði tilhneigingu til að skilja eftir í glatkistunni. Og nú spyr ég: Gafst Gylfi upp á limminu - eða fékk Síminn bara sömu snilldarhugmyndina tveimur mánuðum síðar?

Gott að menn vilja endurvinna, endurnýta og gefa hlutum framhaldslíf í stað þess að farga þeim. Og ég ætla sannarlega áfram að versla við Gylfa þegar mig vantar eitthvað símatengt.

Notaðir farsímar öðlast framhaldslíf

Yfirsýn úr miðjum skóginum er heldur bágborin

Eins og við er að búast getur bók sem er skrifuð í atburðarásinni miðri ekki varpað ljósi á alla atburðarásina. Ég var núna loks að klára spennusöguna Sofandi að feigðarósi. Á bls. 214-5 stendur:

Það er einnig fjarstæða að halda því fram að íslensku bankarnir hafi bólgnað út vegna lántöku og þeir fjármunir farið annars vegar í ónýtar eignir og hins vegar inn á leynireikninga eigenda þeirra. Exista keypti Símann af íslenska ríkinu fyrir eitthvað á sjöunda tug milljarða. Þessir peningar voru að hluta til teknir að láni erlendis. Við vitum hvert þeir fóru. Þeir runnu í okkar eigin ríkissjóð.

Ef það er eitthvað að marka fréttir - kannski er það ekki - áttu þessir peningar mjög stutt stopp í ríkissjóði. Existu láðist að borga af láninu. En kannski er þetta bara gróusaga ...

Það sem ég veit þó að er satt er að ég skráði mig fyrir hlutabréfi í gegnum Almenning hf. sem fékk svo ekki að kaupa. Kjölfestu-fjölfestu ... Ef allur almenningur hefði fengið að kaupa hefði a.m.k. ég reitt fram eigið fé og ekki tekið staka krónu að láni. Það er ekki snefill af gróusögu, heldur sannleikurinn og ekkert nema sannleikurinn.

Hvað eru fjármagnstekjur?

Segjum að ég leggi milljón inn á reikning með 10% ársvöxtum. Eftir ár stendur milljónin í 1.100.000. Á sama tíma hefur verðbólgan mælst 11%. Eru fjármagnstekjur mínar þá raunverulega 100.000 krónur? Eða eru þær þvert á móti neikvæðar af því að ég fæ minna fyrir 1,1 milljón en ég fékk fyrir milljón árinu áður?

Skattur af raunverulegum fjármagnstekjum má mín vegna hækka, en ég vil fá skýra skilgreiningu á fjármagnstekjum.

Lynghaginn rokkaði og poppaði á laugardaginn

Sigga Lára hafði vit á að hrósa íbúum Lynghagans fyrir að örva hlaupagenið í okkur sleðunum á laugardaginn var. Ég ætlaði líka að gera það en úr því að mér láðist það í næstum heila viku verð ég að gera betur. Ætli ég verði ekki bara að kaupa íbúðina sem er þar til sölu?

Fimm árum síðar

Alveg er mér ógleymanlegt þegar viðskiptabankarnir gerðu sig gildandi á íbúðalánamarkaði eftir mitt ár 2004. Eins man ég gjörla að ég hugsaði - og sagði - að gjörningurinn myndi hækka íbúðaverð. Ekki er ég heldur búin að gleyma að hinir meintu lágu vextir (4,15% TIL VIÐBÓTAR verðtryggingu sem margir gættu ekki að) áttu að koma til endurskoðunar eftir fimm ár. Og svo ætlaði ég einu sinni að gera tilboð í íbúð með þessum svaðalegu fínu KB-vöxtum en hætti við þegar til stóð að fjötra mig við Hreiðar Má og Sigurð (launareikningur, greiðslukort, viðbótarlífeyrissparnaður; tvennt af þrennu). Kannski eins gott því að annars ætti ég nú e.t.v. íbúð með suðAUSTURsvölum ...

Og nú er komið að hausti fimm árum síðar. Einhver bankinn (mig minnir Íslandsglitnir) er búinn að gefa það út að hann muni ekki nýta sér ákvæðið. Hvað með hina? Er þeim mögulega hugsanlega með nokkrum hætti kleift að hækka vexti?

Varla.

En það virðist enginn reyna að fjarlægja undirskálar í augna stað, bankarnir gera ekki hið sjálfsagða - svo gapandi hissa varð ég á fréttinni um golfmót MP. Ég hef ekki fundið neitt um þessa einstaklingsþjónustu ... enda var ég líka flutt hreppaflutningum úr SPRON í KB í sumar.

Og ég góni í forundran.

Ég góni.

Og augun minnka ekki.

En nú byrjar mín heilaga sjónvarpsstund ...

Hummer í stæði

Efahyggja mín er svo sterk að þegar frétt barst af því um liðna helgi að jeppi hefði fengið yfir sig málningardobíu, mynd verið tekin og send fjölmiðlum í tölvupósti með skilaboðum um hver ætti og hvar lagt efaðist ég strax um sannleiksgildi fréttarinnar. Alltént var ég algjörlega sannfærð um að fjölmiðlungar hefðu ekki gengið úr skugga um sannleiksgildið.

Á BTB Hummer?

Var Hummernum lagt hjá HR við Höfðabakka?

Af hverju? Labbaði BTB kannski heim? Til London? Eða Kýpur?

Auðvitað kemur mér þetta ekki við en samt er verið að segja mér frétt og þá læt ég eftir mér að spyrja þessara spurninga.

Og svarið var mér sagt að fyndist á netinu. Ég fann samt ekki svörin við spurningum mínum.

Með vigtum?

Líbíumenn tóku honum sem hetju og tóku á móti honum með vigtum eftir að skosk stjórnvöld ákváðu að sleppa honum lausum af mannúðarástæðum.

Og þegar ég fletti feitletrun minni upp á google kom á daginn að fleiri hafa látið vigtina hlaupa með sig í gönur. Það er kannski von, kvenkynsorðið virkt er hóflega brúkað í dagsins önn.

Innlegg í umræðuna

Hin spekúlatífa bók Sofandi að feigðarósi er æsispennandi lesning. Verst hvað það er líklega margt satt í henni, betur færi á því að hún væri lygisaga.

 

Mér súrnar í augunum við lesturinn en sú sýra leiðir þó hugann um stund frá hinum sáru 10-km-harðsperrum sem hafa heldur en ekki færst í aukana á þeim eina og hálfa sólarhring sem liðinn er frá hinu ÁRVISSA 10 km skokki ...

menningarnott.is

Gargandi fín gagnvirk síða sem hjálpaði mér að velja mína viðburði. Vantar bara maraþonskokkið.

Spekileki eignarfallsins

Langreyndir og elskuverðir fréttamenn eru farnir að nota þágufall í stað eignarfalls á eftir forsetningunni vegna. Þykir mér það miður.

Öllum þykir áreiðanlega óeðlilegt að segja *vegna Agli eða *vegna Grími (og t.d. líka Aglison eða Grímison). Eins er rétt að segja: vegna breytingar.

Að biðjast eða biðjast ekki afsökunar

Alveg er mér slétt sama hvort Hreiðar eða annar peningabúbbi biður mig afsökunar eða ekki. Ég vil bara að hann skili ofteknu fé. Og ekki til mín, heldur þeirra sem hann hirti það af. Og það sama á við um alla hina.

Hvað varð um 500 milljarða lánið sem Kaupþing fékk í október 2008? Af hverju sagði HMS að ekkert af því láni félli á okkur? Hvað á hann sjálfur mikið eftir af ofurlaunum, kaupréttum, bónusum og kúlum? Hvernig væri að hann skilaði því til þeirra sem öfluðu þess fjár?

Ég hætti í viðskiptum við Búnaðarbankann skömmu eftir að HMS og SE byrjuðu með kaupaukana sína. Þótt þeir væru reknir með þá til baka í eitt skipti var það bara skammgóður vermir. Árið eftir nennti enginn lengur að ybba gogg, bara nokkrir nytsamir sakleysingjar hættu í viðskiptum við bankann. Ég var ekki átthagabundin með íbúðarlán og gat gefið þeim langa nefið sem ég hef séð í öðrum bloggfærslum í kvöld.

En ég þori að hengja mig í hæsta gálga upp á það að allmargar fullorðnar konur hafa hrifist af einbeitninni sem skein úr augunum. Hann er svo laglegur.

Sigmar var ágætur. Hvernig talar maður við sjálfumglaðan vegg sem varpar öllum spurningum til baka með yfirlýsingum um eigið ágæti?

Peningar eru ekki verðmæti

Peningar eru ávísun á verðmæti, s.s. góðan mat, falleg föt, ljót föt, hraðskreiða bíla, glæstar þyrlur, einkaþjálfara, megrunartöflur, gleðitöflur, ótakmarkaðar lendur - og t.d. fiskveiðikvóta.

Hvenær mun það ljós renna upp fyrir fjármálagúbbunum og meintum kvótaeigendum að illa fengið handbært fé ávinnur þeim ekki sálarró, eilíft líf og óskoraða aðdáun hinnar vinnandi handar? Menn þurfa að vera a.m.k. dálítið siðlausir til að líða vel með það að hagnast stórkostlega á vinnu og/eða óförum annarra og ég held að menn þurfi að vera öllu siðlausari til að snúa alls ekki af villu síns vegar.

Meðan peningum er ekki til að dreifa eru þeir nauðsyn, eftir það eru þeir ofmetnir. Til hvers þarf nokkur maður mörg hundruð sinnum meira en hann þarf?

Tekst ekki að manna frístundaheimili

Frétt í útvarpinu hljóðaði upp á að enn vantaði um 100 manns í störf á frístundaheimilum borgarinnar. Ú! Svo þarf spjallþátt í útvarpinu eða blogg til að benda á hvers vegna fólk á atvinnuleysisskrá sækir ekki um - það er verr borgað að mæta í þá vinnu en að vera á atvinnuleysisbótum og atvinnulausir missa að auki hlunnindi, s.s. sundkort og leikhúsmiða.

Svo er dálítið gremjulegt að fólki skuli finnast að það að annast um börn í frítímum þeirra sé svo lítilsiglt starf að hægt sé að dubba hvaða sótraft sem er upp í það. Það er mjög krefjandi starf, alveg áreiðanlega ekki metið að verðleikum og hreint ekki heppilegt fyrir einhverja fjármálagúbba sem eru ekki einu sinni næmir á líðan fólks á pappír [Jón Sigurðsson á seðlinum], hvað þá í raunheimum.

Og eitthvað segir mér að þetta sé ekki nýtt.

Sex dagar til stefnu

Á laugardaginn er maraþonskokkið og ég er búin að finna strigaskóna mína. Veit samt ekki enn í hverju ég ætla að skokka mína hefðbundnu 10 kílómetra. Fer kannski í búð á föstudaginn.

RÚV - *geisp*

Er ekki lágmark vikurnar eftir að RÚV-nefskatturinn er tekinn upp að vera með myndir um helgar sem ekki eru bæði B-myndir og 25 ára gamlar?

*geisp*

Svo minni ég á að Þráinn er í aukaföllunum: um Þráin, frá Þráni, til Þráins.

Smartphone

Í dag var ég beðin að venda tveimur línum um síma úr ensku yfir á íslensku. Maður gæti haldið að það væri lítið mál, og stundum er það lítið mál. Í þessari litlu orðahrúgu var orðið smartphone sem ég ímynda mér að vísi til einhvers ákveðins við símann, útlits hans eða notkunarmöguleika. Mér datt snjallyrðið snjallsími í hug og leitaði á síðum Vodafones og Símans en fann ekki. Gafst ekki upp og fann TÖLVUORÐABÓK. Vei. Það dugði.

smartphone = snjallsími

Bókaránið mikla

Á síðustu öld lét háttsettur starfsmaður á Konunglega bókasafninu í Kaupmannahöfn greipar sópa um verðmætin í hillunum. Og nú er ég að lesa bók um glæpinn. Glæpamaðurinn var ótrúlega bíræfinn og komst - lengi - upp með allt vegna brotalamar í öryggis-, skráningar- og umgengnismálum.

Þau voru í ólestri. Hahha.

Síðar kom Svarti demanturinn til sögunnar.

Það er ekki frítt við að ég skilji bókina sem ádeilu á hroðvirkni opinberra starfsmanna.