Færsluflokkur: Dægurmál

Víðigerði er alvöruvegasjoppa

Gummi bróðir minn stendur þar í stafni alveg vaðandi í þjónustulund. Þar er hægt að velja úr alls konar hamborgurum en ekki síður kótilettum eða steiktum fiski, súpu eða trukkum. Á morgnana er hann með íslenskan árbít, namminamm, hafragraut og lýsi(sperlur).

Vinstra megin við veginn á leiðinni norður.


Hjólasumar

Á morgun verður uppboð á reiðhjólum sem hafa endað í vörslu lögreglunnar. Mér hefði getað dottið í hug að mæta þangað til að gefa reiðhjóli framhaldslíf en þar sem mér datt það í hug í fyrra og fór með strætó í vitlaust bæjarfélaga (hver getur fundið Askalind?) datt mér það alls ekki í hug að þessu sinni. Að auki er mér ógleymanlegt að í fyrra seldust þau öll og þess vegna er óþarfi að ég lengi líf nokkurs þeirra.

Mér datt hins vegar í hug að fara í einhverja búð sem selur hjól, bara einhverja. Hjólinu mínu hefur svo oft verið stolið að ég er ekki til í að eyða hálfri annarri formúu í það en svo endaði ég í alvöruhjólabúð í dag og keypti mér BRONCO.

Ég hlakka mikið til þess að hjóla sperrt og reist í sumar með bögglabera og körfu.

BRONCO

Ég mun vakta það og svei þeim sem tekur það ófrjálsri hendi.


Öskuleiðangur

Ég fór á föstudaginn við tíunda mann austur á bóginn til að moka og skafa ösku til brottkasts. Smávegis setti ég í poka til minja. Nú sé ég að það var óþarfi, máttarvöldin sendu öskuna á eftir mér.

Ég þurfti ekki að setja hvítan disk út á svalir, ég leit bara á hvíta svalastólinn - bingó, öskusleginn.

Skyggni óágætt

Verkfærin okkar
Ó, það féll aska í Reykjavík

Framkvæmd kosninga ...

Ekki er allt búið enn.


,,Tapið er upp á marga milljarða"

Hjarta mitt slær með ferðaþjónustunni, boink boink. En ef menn bera sig illa og segjast tapa milljörðum á því að hestamótinu er frestað um ár - sem er afleitt - verða þeir líka að bera sig vel þegar milljarðarnir hrynja inn. Annars held ég að verðskyni fólks hafi hrakað umtalsvert frá 29. september 2008 og fæstir viti orðið muninn á milljónum og milljörðum. Gott ef billjónir og skrilljónir slæðast ekki stundum með.

Að svo mæltu óska ég gjörvallri ferðaþjónustunni alls hins besta, sem og öllum öðrum atvinnuvegum a Íslandi.

Þegar askan verður öll sest hef ég mikla trú á að eldgosið verði lyftistöng fyrir ferðaþjónustuna og efnahagslífið en á meðan hún er það ekki er ástandið svaðalega erfitt.


Hvernig ,,ertu að" útskýra þetta?

Nafnháttarblæti flestra viðmælenda - og fréttamanna - í kosningasjónvarpinu skyggði á annað í huga mínum í gær:

Þessi er að fá fulltrúa.

Þessi er ekki að fá fulltrúa.

Fæstir segja:

Flokkurinn nær fimm manns/Flokkurinn vinnur varnarsigur/Flokkurinn fer illa út úr þessu

Flestir segja:

Flokkurinn er að ná fimm manns/Flokkurinn er að vinna varnarsigur/Flokkurinn er að fara illa út úr þessu

Nafnháttarandskotansdálæti.

Ég get fyrirgefið þeim sem stóðu vaktina við litlu fartölvurnar sínar og sögðu (voru að segja, grrr) okkur lítið sem ekkert og flest heimskulegt af því að það er deginum ljósara að kosningasjónvarpinu var haldið úti af yfirgengilegum vanefnum. Þau fengu aldrei svör, við fengum ekki að vita fyrr en eftir dúk og disk hversu margir kusu í Reykjavík, hvort útstrikuð atkvæði voru talin strax með - og það voru engin skemmtiatriði, hmm. Þóra, Bogi og Ólafur þurftu vessgú að svitna í sviðsljósinu næstum stöðugt. Jóhanna og Helgi tóku boltann smá, Ragnheiður sat um Ráðhúsið og Brynja hitti sönghóp. *geisp* enda sofnaði ég fyrr en ég ætlaði.

Var ekki allt spariféð sent til Oslóar?


... sem eiga raunhæfa möguleika á að koma manni að?

Nú verð ég að segja að Kristján Már Unnarsson og Heimir Pétursson hafa misboðið mér. Þeir hafa báðir sagt að kvöldið fyrir kjördag, nú, verði oddvitar fimm framboðslista í Reykjavík í sjónvarpsþætti Stöðvar 2, þeir sem eiga raunhæfa möguleika á að koma manni að.

Skoðanakannanir eru skoðanamyndandi. Óákveðnir kjósendur ákveða sig undir lokin og vilja kannski heyra hvað allir, einmitt ekki síst þeir sem hafa minnstan tíma fengið, hafa um einstök málefni að segja.

Það að útiloka E, F og H frá eyrum óákveðinna í þessum þætti er stórkostlega ámælisvert. Og hrikalega lúið hugarfar.

Fjölmiðlarnir hafa miklu meira vald en þeir trúa sjálfir. 

Es. Hin þrjú fengu rör í lokin þannig að ég ét ofan í mig stærsta orðið.


Vantar þýðendur?

Best að fara á Dyngjuveginn og gá. Vegna veðursældar gæti ferðalagið tekið klukkutíma.

Vantar Sundabraut?

Í sjálfhverfni minni svara ég: . Hins vegar þarf hún mín vegna ekki að vera bílbær, mér nægði að hægt væri að ganga hana eða hjóla.

Ég fór í mikla gæðagöngu um Grafarvoginn í fyrradag. Við byrjuðum sem hópur við Ingunnarskóla og gengum í gegnum Þúsaldarhverfið, um móann og ýmislegt grænt og gómsætt. Svo skildi leiðir í Bryggjuhverfinu þegar við vorum búin að svekkja okkur hæfilega á að þar væri ekkert kaffihús. Í Bryggjuhverfinu búa 400-500 manns og þar er engin þjónusta, ekki leikskóli, ekki grunnskóli, ekki verslun, ekki allt rutt í snjóatíðum - af því að hverfið var byggt sem hverfi handa fullorðnu fólki sem þyrfti ekki þjónustu handa börnum. Hins vegar er það bara hálft, það stóð til að byggja annað eins sunnan megin við það sem þegar er. Og mér skilst að Björgun hafi líka átt að heyra sögunni til.

Áður höfðum við rætt um tengingar milli Bryggjuhverfis og Vogahverfis og þegar allir höfðu talað nægju sína arkaði ég kokhraust af stað - en viti menn, maður þarf að krækja fyrir allan voginn. Það er hvergi hægt að komast yfir hann óblautur.

Fólk sem ég þekki býr í Bryggjuhverfi og vinnur í miðbænum og vílar ekki fyrir sér að hjóla enda leiðin tiltölulega bein. Ef maður hins vegar vildi fara úr Bryggjuhverfinu í Súðarvoginn eða Efstasundið eða Borgartúnið kemst maður alls ekki beinustu leið. Og manni er náttúrlega slétt sama einu sinni á heilsubótargöngu í besta hugsanlega gönguveðri en þetta er fjandakornið ekki hvati fyrir fólk til að ferðast í og úr vinnu fyrir eigin vélarafli.

Ég er ekki hress með skipulagið á þessari leið.

Meðan ég gekk austan megin óssins sá ég hunda leika sér á Geirsnefi og einn þeirra stakk sér til sunds enda afbragðsgott veður. Mér fannst það óboðlegt fyrir mig, veit ekki hvort myndavélin er vatnsheld ...

Bryggjuhverfið 

Í Bryggjuhverfinu líður mér hóflega eins og ég sé í útlöndum.


Snemmbært inngrip sumars

Í þessum skýjakljúfi sem ég bý í hef ég tvisvar mátt sæta því að horfast í augu við fljúgandi pöddur í baðherberginu. Það þykir mér augljóst merki um snemmbærni sumarsins - í maí. Líklega finnst mér skilin milli vors og sumars þó sífellt óljósari eftir því sem ég stunda minna nám sem krefst prófa eða ritgerðaskila. Kannski kemur sumarið í maí á hverju ári.

Annars er öll færslan bara prjónuð í kringum fyrirsögnina sem flaug fyrir á UT-ráðstefnu, þ.e.a.s. snemmbært inngrip, og hefur mikið verið fussað yfir í mínum vinahópi.

Á hvaða leið er tungumálið? Á hvaða leið er upplýsingatæknin?


« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband