Spurt og svarað

Það er magnað hvað fólk hringir mikið í útvarpsstöðvarnar þegar frambjóðendur sitja fyrir svörum og spyr skynsamlegra spurninga. Var þetta alltaf svona? Mér finnst það hafa aukist að fólk spyrji skýrt og fari fram á skýr svör.

Núna er ég með Bylgjuna í gangi í morgunsárið og svo verður spennandi að fylgjast með borgarafundi frá Selfossi í kvöld.

Máttur umræðunnar

Þegar ég fékk bréfið í síðustu viku frá LOGOS um að BBR gerði mér yfirtökutilboð í hlut minn í Existu varð mér fyrst fyrir að skella upp úr. Ég var búin að afskrifa þessa eign í huga mér (greinilega enn dálítið meðvirk) og 4 krónur eru vitaskuld ekki umræðunnar virði.

Nema nú er umræðan í fjölmiðlum, þ.m.t. bloggsíðum, búin að afhjúpa hvernig í landinu liggur. Eign sem var metin mikils virði fyrir ári er nú metin lítils virði af þeim sem vilja eignast hana.

Hvað þarf ég að gera til að koma í veg fyrir að Bakkavararbræður geri sér mat úr brunarústunum?

Kosningabarátta?

Barátta? Af hverju þetta orð? Ég skil orðið kjarabaráttu en ekki kosningabaráttu. Ég gæti skilið að talað væri um kynningu á stefnumálum, rökræður við kjósendur, framboðsfundi (hustings á ensku) en hið tíðkaða orð felur í sér meiri slagsmál en eru mér að skapi.

Er barist til síðasta blóðdropa? Til síðasta manns, síðasta atkvæðis? Öllu kostað til?

Ég held að ég hafi aldrei kunnað við þetta orð og það sem mér finnst það fela í sér. Og annað kann ég heldur ekki við, þeir sem þegar hafa verið kjörnir eru með forskot á hina ókjörnu - hinir kjörnu vilja leggja niður störf á launum til að fara í þessa þarna kosningabaráttu. Hinir þurfa að taka í það sumarfríið, frístundir, frívaktir - eða stelast í vinnutímanum.

Átta æsispennandi dagar framundan.

ferdafagnadur.is

Næsta laugardag er snilldarviðburður á vegum Höfuðborgarstofu þar sem ferðaþjónusta í okkar nánasta umhverfi verður kynnt. Í boði eru alls konar viðburðir, fríir eða á kostnaðarverði, t.d. útsýnisflug, lasertag, hestaferðir, hvalaskoðun  og siglingar í Viðey. 

Ég er pínulítið skúffuð að ég skyldi ekki frétta af þessu sem leiðsögumaður. En ég frétti samt af þessu og nú dreifi ég því áfram, einkum því sem gerist í nærumhverfi mínu, á höfuðborgarsvæðinu. Veðurspá lofar vondu þannig að lopapeysan og regnkápan verða með í för.

Vantar hátæknisjúkrahús?

Maður veit ekkert fyrr en maður lendir í því sjálfur. Pabbi minn fékk vægt heilablóðfall, var fluttur á Borgarspítalann og hann gerður sem nýr að kvöldi föstudagsins langa. Nú situr hann kátur í sjúkrarúminu sínu, hrópar upp yfir sig af fögnuði yfir þjónustunni sem er óaðfinnanleg og spyr: Til hvers annað hátæknisjúkrahús?

Þess sama spurði Jónas í gær:

Við eigum hátæknispítala
Nýtt hátæknisjúkrahús var rugl úr Davíð Oddssyni. Við eigum hátæknispítala, Landspítalann. Hann hefur verið stækkaður jafnt og þétt og nú orðinn að húsaþyrpingu. Hana má stækka yfir gömlu Hringbrautina. Nú er komin kreppa, sem er hentugur tími til að losna við bábiljur frá tíma hinnar botnlausu hítar. Samt er enn verið að tala um nýtt hátæknisjúkrahús. Nú á að kreista lífeyrissjóðina til að borga óþarfan spítala. Við skulum bara stækka gamla spítalann eins og við höfum alltaf gert. Hættum að tala tóma óráðsíu um tugmilljarða útgjöld. Við eigum að vita, að við höfum ekki efni á slíku.

Draumalandið þarf að glósa

Framan af fannst mér myndin Draumalandið engu bæta við bókina Draumalandið. Seinni hlutinn bætti það aðeins upp og ég saup nokkrum sinnum hveljur. Með salnum. Og nú man ég ekki neitt sem ég vildi gera að umtalsefni þótt það sé ærið - nema aðbúnað verkamanna við Kárahnjúka, að yfirmaður ákvað að senda heim þessa fjóra sem höfðu háværastar aðfinnslur vegna vosbúðar í gámunum. Myndin er mikið bútuð niður og verður dálítið sundurlaus. Kannski er það ekki galli en mér fannst það verra.

Jú, ég man líka að Andri líkti hagvexti við tilfinningar, að meiri hagvöxtur væri sama sem meiri tilfinningar, allar tilfinningar, gleði, ást, reiði, vonbrigði - hvað sem er. Ef hann leggur það rétt út, er þá hagvöxtur jákvæður?

Og jú, senan um fuglinn (man ekki einu sinni hvort það var gæs) sem gat ekki bjargað egginu sínu vegna ágangs árinnar var mögnuð.

Eitt að lokum, ég keypti miðana á miðjum degi, algjörlega sannfærð um að pakkfullt yrði í salnum. Svo var ekki, áhugasamir geta ábyggilega fengið miða á morgun!

Spurningakeppni dagsins á Bylgjunni

Hahh, ég hefði unnið alla keppendur nema Illuga. Spurningakeppni er dásamlegt útvarpsefni, sérstaklega gott á borgargöngu í vorblíðu. Ég tók samt eftir að Logi spyrill missteig sig á tungunni í fyrstu lotu eftir fimm-fréttirnar. Að vonum. Hafi hann hlustað.

Meiri spurningakeppni á morgun. Hvet alla til að stilla á Bylgjuna kl. fjögur síðdegis.

Þegar Óskar Jónasson og Ævar Jósepsson leggja saman

Það er góð skemmtun að horfa á íslenskan sakamálaþátt með blaðamennskuívafi (og það þótt Jóni 10-11 Jóhannessyni hafi tekist að auglýsa víða, líka hér og nú). Ég var að klára þáttaseríuna Pressuna sem gerist á og í kringum æsifréttablað sem gerir út á skúbb á hverjum degi.

Utan á hulstrinu stendur að Sigurjón Kjartansson sé yfirumsjónarmaður handrits en einhvers staðar á diskinum sá ég nafn Ævars Arnar og nú ætla ég að vera stærsti aðdáandi hans um hríð. Og snilldarleikstjórans Óskars. Þessi þáttaröð var spennandi og ferlega fyndin á köflum. Og leikaraliðið er frábært, gjörsamlega frábært. Í burðarrullum eru færir lærðir leikarar eins og Kjartan Guðjónsson og Arndís Hrönn Egilsdóttir og svo bar ég kennsl á nokkra áhugaleikara sem ég þekki. Ég uppgötvaði Stefán Hall Stefánsson og Orra Hugin Ágústsson, ótrúlega flinka gaura. Textameðferð og svipbrigði sérstakt (augna)yndi. Því miður er ég ekki enn búin að tengja öll nöfn og andlit til fulls.

Ég mæli svo svakalega með þessari þáttaröð en af því að mér finnst að sem flestir eigi að njóta án þess að láta klukkubúðareigandann njóta líka finnst mér að allir eigi að fá lánseintakið mitt lánað.

Og ég þverskallast við að rökstyðja þessa hrifningu mína, hún er bara huglæg og þar við situr. En af hverju hef ég ekkert heyrt talað um þessa þætti? Af því að enginn í kringum mig er með Stöð 2?

Es. Ég er líka nýbúin að horfa á Næturvaktina á diskum ... Það er líklega ótrúlega auðvelt að gera mér til hæfis, hmmm.

Draumalandið mitt

Sú bók sem hefur haft hvað mest áhrif á mig á undanförnum árum er Draumaland Andra Snæs Magnasonar. Fram að þeim tíma hafði ég engan áhuga á hagfræði, nema heimilisbókhaldinu, en hann setti hagvöxt og kaupmátt í þannig samhengi að áhugi minn varð einhver. Og líklega hef ég um svipað leyti byrjað að efast um arðbærni virkjana.

Eftir Silfur dagsins eru efasemdirnar fullkomnaðar. Vissulega lagði John Perkins ekki tölur og gröf á borðið en maður velur hverjum maður trúir. Og þegar öll rök hníga að því trúir maður því trúlega. Landsvirkjun er með böggum hildar þrátt fyrir meintan uppgang og við höfum árum (áratugum?) saman selt útlenskum fyrirtækjum raforku við svo lágu verði að garðyrkjubændur, ferðaþjónar og aðrir íbúar hafa þurft að greiða niður fyrir stóriðjuna.

Ég er alveg sannfærð um þetta. Ef ég mætti einhverju breyta myndi ég a.m.k. ekki gera þannig samning að raforkuverð sveiflaðist niður með lækkandi álverði. Svo vildi ég hlynna að gróðurhúsunum og framleiða meira innanlands.

Og ég set stefnuna á Draumalandið í bíó um páskana. Minna má það ekki vera. 

,,Fólkið í landinu"

Þegar fólkið í sjónvarpinu mínu talar um „fólkið í landinu“ fer um mig hrollur. Þá finnst mér að fólkið í sjónvarpinu sé ekki sjálft fólkið í landinu.