Færsluflokkur: Dægurmál

Sjónum beint að Jóni Ásgeiri í íslenska sjónvarpinu á eftir

Kannski má leggja það svo út að ég horfi ekki nóg á sjónvarpið, en ég rak augun í það á RÚV-vefnum að útdráttur úr Brennpunkt, norskum fréttaskýringaþætti, verður í sjónvarpi allra landsmanna eftir 10-fréttir. Hann var umtalaður í síðustu viku ef ég man rétt og slangur af fólki kallaði eftir því að hann yrði textaður í snatri og sýndur hér.

Var þátturinn eitthvað auglýstur í sjónvarpinu?


Ég rembist við að lesa skáldsögu um vonlausan fíkniefnasala

Ég held að ég sé búin að átta mig á hversu vegna mér miðar svo illa með skáldsögu um hrun íslenska hlutabréfaævintýrisins - það sem ég les daglega í fréttaveitum [flott orð, ekki satt?] tekur fram öllum skáldskap.

Segi ekki meir.


... og við erum fökkt

Baggalútur hefur gefið línuna fyrir aðventuna 2008.

 


Eigendur flatskjáa eru ekki einsleitur hópur

Sjálfsagt er pillan á eigendur flatra skjáa - sem taka minna pláss á heimili og sem er miklu meira framboð af í búðunum - hugsuð sem hluti fyrir heild, en mikið óskaplega eru mér farnar að leiðast árásir ýmissa á hóflega sparsama landsmenn. Ég ber ekki ábyrgð á ofnotkun fjár í landinu þótt mér hafi verið gefið 100.000 króna sjónvarp sem ekki var tekið lán fyrir og þótt ég kaupi stundum spínat, furuhnetur og kjúklingabringur.

Hvernig er hægt að skrumskæla þetta svona áfram og áfram?

Þetta er eins og að kalla alla moggabloggara eitthvað og alla eyjubloggara eitthvað annað. Óttaleg FLATneskja.

Og nú er ég búin að nöldra fyrir nóvembermánuð. Gott að hann er liðinn.


... segir af sér

Ég las indversku fréttina tvisvar.


Svæðisleiðsögunám um Gullhringinn?????

Detti mér allar dauðar lýs úr höfði. MK sem rekur ferðamálaskóla og leiðsöguskóla efnir nú til svæðisleiðsögunáms um Reykjavík og nágrenni.

Er þetta hugsað til að mæta eftirspurn eftir fagþekkingu þegar ferðamannastraumurinn þyngist vegna stöðu krónunnar?

Er þetta til að mæta eftirspurn eftir fagmenntuðum leiðsögumönnum nokkra stóra skipadaga á sumri?

Leiðsögumenn í dagsferðum þurfa að vita meira en um það svæði sem þeir fara um - á að kenna það? Hefur kannski ekki verið þörf á að kenna leiðsögn í heilt ár hingað til? Eyddum við sem dvöldum eitt ár í Kópavoginum einni önn í eitthvert hjóm?

Nú vildi ég segja þetta við Ernu Hauksdóttur, framkvæmdastjóra SAF: Ef SAF hefði ekki verið fremst í flokki við að halda niðri launum og öðrum kjörum leiðsögumanna væri ekkert vandamál að manna stóru skipadagana með fagfólki. Ef SAF hefði ekki skipti eftir skipti neitað að viðurkenna að við þurfum löggildingu á starfsheitið hefði okkur tekist að semja um hærri laun og þannig haldist betur á fólki. Samtök ferðaþjónustunnar hafa staðið af mikilli alúð þá vakt að halda stéttinni niðri og opnað þannig á innkomu fólks sem er rétt slarkfært í tungumálum og veit varla hvar Hellisheiðin er.

Og nú á að veita þessu fólki skemmri skírn með svæðisleiðsögumenntun um Gullhringinn.

Sjálfri hefði mér kannski dottið í hug að fara í þetta skammtímanám ef ég væri ekki búin að læra til leiðsögumanns og ef ég ekki vissi um fagleysið í efri lögum þannig að ég þykist vita að fullt af ágætu fólki og velmeinandi sæki um í góðri trú.

Á sama tíma er nýbúið að setja á laggirnar þriggja anna nám í Endurmenntun HÍ, nám sem leggur sig á 495.000. Hvað verður því fólki kennt? Hvar kemur það til með að standa í dagsferðum miðað við þá sem eyða einni önn og 125.000 í nám sem gefur þeim mikið til sömu réttindi? Og ég verð að hlæja kuldahlátri meðan ég rifja upp þá sem þegar eru orðnir svæðisleiðsögumenn á öðrum svæðum og hafa - að sjálfsögðu - farið hring eftir hring með ferðamenn. Ferðaskrifstofurnar gá nefnilega ekkert að þessu.

Þetta er einfaldlega ófaglegt. Og það er skömm að því. Svei þeim sem standa fyrir gjaldfellingu þessa mikilvæga hluta ferðaþjónustunnar.


Geirfuglarnir í blokkinni

Nýja uppáhaldshljómsveitin mín er Geirfuglarnir. Ég sá Fólkið í blokkinni í gærkvöldi og skil ekki að ég hafi ekki vitað að Freyr Eyjólfsson væri í þeirri hljómsveit. Vinnugleðin skein af honum eins og reyndar flestum í sýningunni og tónlistin var gamaldags skemmtileg.

Kannski vorum við svona móttækileg af því einu að samfélagið er ekki rakinn gleðigjafi þessa dagana, hmmm.

Sagan kollvarpar svo sem ekki skilningi mínum á lífinu, hún skemmti mér bara í umbúnaði sínum. Mér finnst gaman að hlæja.


Útvarpsleikfimi gamla fólksins slegin af

Síðunni barst sú dapurlega athugasemd að útvarpsleikfiminni sem Valdimar Örnólfsson hleypti af stokkunum fyrir löngu en hefur nú verið haldið við af indælli konu í 20 ár - í 10 mínútur eftir 10-fréttir á morgnana skilst mér - eigi nú að stúta.

Það kallast þá ágætlega á við það sem Sverrir Páll, íslenskukennari á Akureyri ef mér skjöplast ekki, segir í laugardagspistli sínum.

Hinni áttræðu ónettengdu konu sem hringdi í mig skildist að kostnaðurinn af útvarpsleikfiminni væri sáralítill, t.d. brot af mánaðarlaunum útvarpsstjóra á ársgrundvelli - en hvað ætli hún viti ...?


Gjaldeyrinn heim

Nú veit ég ekki lengur hvernig ég á að hegða mér. Ég á útistandandi gjaldeyri í útlöndum sem bankakerfið hefur ekki treyst sér til að koma inn í landið. Ég hef beðið með útbreiddan faðminn og vil endilega leggja mitt lóð á skálar enduruppbyggingarinnar *geisp* en veit ekki hvenær gjaldeyrisreikningar komast í lag.

Er kannski búið að þíða leiðslurnar?

http://www.deljpn.ec.europa.eu/union/showpage_en_union.emu.php


Við eigum að vera góð hvert við annað ...

Einhverra hluta vegna verð ég fyrir mörgum innilegum faðmlögum þessa dagana. Mér er óskaplega gjarnt að rjúka upp um hálsinn á fólki, helst fólki sem ég hitti nógu sjaldan, en nú ber svo við að ég þarf bara næstum ekkert frumkvæði að hafa. Fólk knúsast úti um allt og lætur vel að svo gott sem ókunnugum. Þetta er alveg sláandi.

Og gaman, sannarlega.

Kannski er fólk að koma út úr skápnum með snertiþörf sína ...


« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband