Dómur fyrir misneytingu fjár (fjölskyldutengsl)

Heilt yfir trúi ég því að ég búi í réttarríki þar sem fólk virðir samfélagssáttmála. Mér finnst dómur í vikunni styrkja þá skoðun.

Frænka á fimmtugsaldri plataði peninga út úr frænku á áttræðisaldri. Einbeittur brotavilji.

Samkvæmt dómnum sem var kveðinn upp í Héraðsdómi Norðurlands eystra greiðist að öðru leyti tilfallandi sakarkostnaður vegna málsins úr ríkissjóði. Mér finnst reyndar að yngri frænkan ætti að borga hann líka. 

Ég get ekki borið fyrir mig almenna einfeldni og fákunnáttu gagnvart bróður mínum, fjárglæpamanninum, en hann spilaði á fjölskyldukærleik minn og blinduna sem fjölskyldukærleikurinn olli. Ég er auðvitað búin að læra mína lexíu og þar með að vantreysta fólki en hann gengur um bísperrtur, búinn að sólunda annarra manna sjálfsaflafé, og allt er alltaf öðrum að kenna.

Þið þekkið týpuna.

Og hegðun hans kemur niður á dætrum hans og dóttursyni. Honum er alveg sama af því að allt er alltaf öðrum að kenna.

Og, já, ég fjalla ekki bara um hann hér heldur reyni að hafa beint samband við hann. Hann vill bara ekki tala við mig ... af því að þetta er ekki honum að kenna frekar en hrunið.

Þið þekkið týpuna sem er aldrei neitt að kenna. Það er allt hinum að kenna. Og nú er Gummi Steins farinn að skrifa sig Svövuson og mín ágiskun er að hann sé að reyna að fela slóð.