Ætli ég vinni í kosningunum í vor?

Nú er mér mikill vandi á höndum. Í dag barst mér bréf frá skrifstofustjóra borgarstjórnar þar sem hann óskar eftir starfskröftum mínum „í undirkjörstjórn á kjörstað sem næst heimili“ mínu í alþingiskosningunum 12. maí.

Ég hef „lagt Reykjavíkurborg lið“ nokkrum sinnum, framan af mér til óblandinnar ánægju en síðustu tvö skipti hef ég verið óheppin með samstarfsfólk í kjördeild. Þetta er nefnilega ekki svo einfalt að maður bara rétti fram lúkuna eftir persónuskilríkjum, það þarf að leiðbeina sumum kjósendum, fylgja fram í yfirkjörstjórn, merkja rétt í bókina, 0 fyrir konur og X fyrir karla (eða öfugt) í réttan dálk og stemma af - stemma af - stemma af og passa að öllum tölum beri saman. Og nógu slæmt er að vera í samfloti með fólki sem kann þetta ekki, enn verra er þegar það heldur að það geti og kunni - en kann hvorki né getur.

Þóknunin fyrir setu í undirkjörstjórn er 23.000. Þótt upphæðin sé lág fyrir 14-15 tíma laugardag hefur mér þótt það hégómi enda er þetta í eðli sínu þegnskylduvinna. Og ef það er gaman ...

Spurningin frá mér til mín er bara hvort nú sé nóg að gert. Ég ætti kannski að finna mér annan og félegri félagsskap þann 12. maí næstkomandi.

Að auki finnst mér óþarfi að skrifstofa borgarstjórnar biðji mann að tilkynna um þáttöku eða forföll. Hvort myndi ég þá aka þátt eða taka þát?

Digital Ísland rukkar enn 14% virðisaukaskatt

Það þýðir áreiðanlega langdregið símtal á eftir. Því til viðbótar er ég tvisvar búin að biðja um að fá ekki sendan seðil heim og að þurfa ekki að borga seðilgjald upp á 250 krónur. Fyrir utan að ég er búin að biðja um það og mér hefur verið lofað því - að sleppa við þetta - skilst mér nú að það séu einhver áhöld um hvort yfirleitt  megi rukka mann um sendingarkostnað sem maður skrifaði ekki undir og bað ekki um.

Ég var til í að borga 3.895 kr. fyrir svokallaðan stóra pakka - í honum var allt nema Stöð 2 og sérstakar íþróttarásir - en er rukkuð um 4.145. Og RÚV lækkaði virðisaukaskattinn hjá sér núna um mánaðamótin og af hverju ekki Digital Ísland?

Ohh, ég nenni helst ekki að hringja og tala við einhvern sem bara vinnur þarna. En það þarf að gera fleira en gott þykir.

Umhverfisvinir í raun

Sjálf missti ég af kvöldfréttum en síðunni barst þessi sending frá æstum umhverfisvini, og reyndar systur hjólreiðamanns Íslands nr. 1:

Hvað er að mönnum! Það tala allir um mengun og það að Íslendingar verði að fara að breyta bílaflotanum, minnka notkun einkabíla og blablabla en svo á að setja allt í stokk fyrir marga milljarða króna í stað þess að fara fram á það að fólk breyti lífi sínu og fari út í refsiaðgerðir (eins og t.d. hefur verið gert í mörg ár í Sviss); leyfa eingöngu bílum með slétta tölu í enda bílnúmers að aka á mánud., miðvd. og föstd., en bílar með oddatölunúmer í enda mega aka á þri., fim., lau. Banna  nagladekk innan borgarmarka.

Endurskipuleggja og hafa ódýrara í strætó (eða ókeypis), búa til hjólastíga út um allt (það er t.d. létt að hjóla milli Garðabæjar og Háskólans í Reykjavík því þar eru fáar brekkur en það er hins vegar lífshættulegt að hjóla þar á milli eins og staðan er núna - með engan hjólastíg). Það væri hægt að tolla bíla hærra eftir því sem þeir eyða meira o.s.frv. o.s.frv.

Möguleikarnir til þess að minnka umferð í borginni (og þar með leggja okkar af mörkum til minnkandi mengunar í heiminum) eru endalausir en menn eru eins og hálfvitar og gagga bara: STOKK - STOKK - STOKK!

bless! Á

E.s. Japanir og Kínverjar ganga ekki endilega með grisju fyrir andlitinu vegna mengunar heldur vilja þeir ekki smita aðra af t.d. kvefi (ef þeir eru kvefaðir!). Svona eru þeir nú kurteisir!! Íslendingar sjá hins vegar bara manneskju með grímu og halda auðvitað að þeir séu að verja sig en ekki aðra - enda ekki til hjá okkur þessi tillitssemi!!

Eru ekki líka til einhvers konar loftbóludekk? Ég man ekki betur en að Anton hafi talað um þau. Og hvað er að frétta af vetnistilrauninni? Það myndi hjálpa að vera með umhverfisvænna eldsneyti. Metan?

Og ef til mín sést með grisju fyrir andlitinu er það alls ekki vegna svifryks. Nú ætla ég að verða tillitssami Íslendingurinn og hætta að hnerra framan í næsta mann. Hahha.

Þegar gefa skal matvæli ...

Við Ásgerður (Bergs, ég þekki ekki Ásgerði Flosa) vorum að tala um það í gær hvað okkur sviði þegar vel ætum mat væri hent á haugana og hann nánast urðaður í beinni útsendingu af þeirri einu ástæðu að hann væri kominn fram yfir tilbúna dagsetningu.

Mér finnst auðvitað ekki að nokkur eigi að borða ónýtan mat og alls ekki að einhver eigi að slá sig til riddara með því að gefa öðrum ónýtan mat. En þessar dagsetningar eru ekki heilagar. Ýmis pakkamatur er stimplaður einhver ár fram í tímann. Hvernig má það vera að niðursuðuvara er í lagi 31. mars og svo ónýt 1. apríl?

Er þetta ekki eitthvert gabb? Erum við orðin svo neyslustýrð að við látum alfarið stjórnast af dagsetningum?

Ég veit ekki hvað var í þessum 3,5 tonnum sem voru pressuð, en það þarf enginn að segja mér að rækjuflögur sem eru bestar fyrir 31. desember 2006 séu eitraðar og skaðlegar 1. mars. Þær gætu verið orðnar linar en ég man líka eftir að hafa fengið ólystugar kartöfluflögur upp úr poka löngu fyrir útrunninn tíma. Þetta eru viðmiðunardagsetningar.

Einu sinni vann bróðir minn í ljósmyndavörubúð. Þá voru myndir teknar á filmu og hann var áhugaljósmyndari. Eftir tiltekinn líftíma filmanna var komin reynsla á að þær gætu verið orðnar ónýtar og þá var vitaskuld ekki hægt að selja þær fólki sem ætlaði að varðveita augnablikið. Hann sem áhugaljósmyndari að gera tilraunir og sem framkallaði myndirnar sínar sjálfur gat vel tekið áhættuna og honum voru stundum gefnar filmur.

Er þessi brottkastsárátta ekki bara hluti af markaðshyggjunni?

Flugfreyjum fækkað í Bandaríkjaflugi

Mér finnst svolítið spaugilegt, eða kannski grátbroslegt, að Jón Karl Helgason hjá Icelandair tilkynnti víst um 20% fækkun flugfreyja í Bandaríkjaflugi í hagræðingarskyni - og sagði jafnframt að þjónustan yrði ekki skert. Hmmm, hvar hef ég heyrt svipað? Jú, alveg rétt, á kvennafrídaginn 2005 voru konur hvattar til að ganga út af vinnustað kl. 14:08 í táknrænni uppreisn gegn kynbundnum launamun kynjanna ... og einhver háttsettur sagði að leitast yrði við að halda uppi sömu þjónustu.

Hmmm? Helmingur starfskraftsins og sama þjónustustig?

Þar og þá var náttúrlega markmiðið að sýna fram á - aftur - að framlag kvenna til atvinnulífsins skiptir miklu máli. Ég veit ekkert hvort þessi aðgerð sannaði það eða hvort einhverjar misráðnar aðgerðir og frestun á verkefnum eyðilagði áætlunina. Vitanlega voru margir þiggjendur þjónustu á Lækjartorgi eða fastir á Skólavörðustígnum.

Þegar til stendur að fækka flugfreyjum og/eða flugþjónum úr fimm í fjórar/fjóra/fjögur hlýtur þjónustan að skerðast - nema fimmti hver starfsmaður/flugfreyr/öryggisvörður hafi verið verklaus í fluginu. Mér hefði fundist mun klókara hjá Jóni Karli að nota tækifærið til að bjóða fólki þjónustuminna flug, t.d. engan mat og enga sölubúð í háloftunum. Mér hefur stundum ekki fundist hægt að þverfóta fyrir starfsfólki á göngunum með matarbakka þegar fólk langar mest að dorma í friði eða komast á klósettið. Og sjálfri finnst mér enginn tímasparnaður að kaupa óþarfa á lofti.

Jæja, eins gott að Anton lesi þetta ekki ...

Ég sá litla mús

Sem ég spókaði mig um Þingholtin í gær gekk ég fram á mús sem snultraði fyrir framan eina bygginguna. Ég er óttalegur rati í dýrafræðum og skimaði því eftir öðru mér fróðara fólki - sem birtist ekki þannig að ég endaði með að taka mynd af henni svo að menn geti séð hvað hún er mikið krútt ... 

                                           

Tilkomulítil sagan, og ekki öll

Nú er ég búin að koma höndum yfir Söguna alla í ritstjórn Illuga Jökulssonar sem ég hef haft dálæti á frá því að hann skrifaði í Þjóðviljann. Enn betur líkaði mér við hann þegar ég fékk að hlusta á hann flytja pistlana sína og allra best þegar ég sá hann líka. Hæfileg uppreisn, skeytingarleysi gagnvart viðteknum gildum í afstöðu og klæðaburði, dekur við skynjun mína.

Og nú er hann sestur í stól ritstjórans, vel í felum fyrir mér. Hann var reyndar í Kastljósinu á sunnudaginn var og sagði einmitt þar frá þessu nýja útgáfustarfi sínu. Þegar ný dagblöð eða tímarit stíga fyrstu skrefin fer ég alltaf að hugsa um markhópinn - fyrir hvern er skrifað? Og þegar ég er búin að fletta vandlega fyrsta tölublaðinu af Sögunni allri hallast ég að því að blaðið sé skrifað fyrir sæmilega forvitna krakka. Ég þykist vita að fyrir Illuga hafi vakað að vera með fróðlega sögu í knöppu formi og veit fyrir víst að fyrirmyndin er sótt til Svíþjóðar.

Hins vegar ættu sæmilega forvitnir krakkar að fá betur stílaðan texta og þá færi líklega best á því að Illugi skrifaði greinarnar sjálfur. En kannski myndirnar allar og glanspappírinn allur höfði til krakka ... ég held samt ekki.

Og hvað varðar svo hégómlegt atriði sem ritstjórn á málfari og stíl finnst mér sérkennilegt að sjá talað um egifskar eitthvað (sem truflar mig ekki neitt en virðist sannarlega meðvituð höfnun á egypskum sem er normið) og síðan Julius Caesar. Vantar ekki eitthvað upp á samræmið? Kannski er það samkvæmnin í blaðinu öllu að vera með uppreisnarlegan rithátt á sumu og afar íhaldssaman á öðru.

Illugi, hefurðu gengið til góðs ...?

Samkeppniseftirlitið reiðir til höggs

Ég starfa í ferðaþjónustunni og mér hefur aldrei dottið í hug að ferðaskrifstofur hefðu samráð. Kannski er ég einfeldningur. Ég hef reyndar ekki skoðað sólarlandaferðir og mér sýnist sem rannsóknin beinist einkum að þeim sem selja þær. Ég á samt minningu um uppsprengt verð á útskriftarferð í menntaskóla þannig að ef maður hrærir í minningunum kemur eitthvað upp á yfirborðið.

Eitt sumarið vann ég mikið fyrir Kynnisferðir, og í sölu á ferðum til útlendinga á Íslandi voru Allrahanda engin grið gefin í dagsferðunum. Þessi tvö fyrirtæki kepptu hvort við annað og við sem unnum hjá þeim vorum stundum stúrin yfir því sjálf að ekki væri hægt að samnýta betur starfskrafta og vagna. Kynnisferðir höfðu (og hafa) reyndar aðgang að miklu stærri markaði af því að þær eru tengdar Icelandair og geta kynnt sig strax í flugvélunum sem flytja flesta farþega til landsins.

Ég varð forviða yfir fréttinni og bíð spennt eftir framhaldinu.

Segja að ekkert samráð sé meðal ferðaskrifstofa innan SAF

Skyldumæting í Bónus

Íþróttasúrmjólk kostaði um daginn 111 kr. - nú 104 kr. (6,3%)

200 g af spínati kostuðu 248, kosta nú 233 kr. (6%)

Kílóverð á banönum var 131 kr. en er nú 123 kr. (6,1%)

Risahraun frá Góu lækkaði úr 49 kr. ofan í 42. (14,3%)

Lækkunin á þessum fjórum vörum er úr 539 í 502, sem sagt um tæp 7%. Ef þetta er eitthvert meðaltal þýðir það að karfan getur lækkað úr 10.000 kr. í u.þ.b. 9.300.

Hins vegar ákvað ég að minnka hagvöxtinn í dag, tók strætó í stað þess að taka leigubíl (sem ég hefði ekki einu sinni þurft að borga sjálf). Ég kláraði eldgamalt strætómiðakort fyrir u.þ.b. þremur vikum og fór því í Rebba í Hamraborginni til að kaupa 11 miða kort. Það kostaði 2.500 kr. og mér gjörsamlega láðist að spyrja hvort búið væri að lækka virðisaukaskattinn. Ferðin kostar þá 227 kr. og ég er svo sannarlega ekki of góð til að borga þær, en er ekki nær fyrir okkur að nýta ferðina með stóru vögnunum frekar en að allir setjist upp í litlu einkavagnana sína? Og ég naut þess að horfa út um gluggann meðan ég hlustaði á gæðaþátt í útvarpinu.

En ég dró úr hagvexti, og enn meir dreg ég úr honum ef ég þverskallast við að kaupa mér nýjan bíl.

Þetta var skrásett með Erlu Englending í huga.

Hvar er fjölskyldustefnan?

Ég hef ekki leitað að henni í stefnuskrám flokkanna en Orri lýsti eftir henni í dag. Hann veit ekki hvað hann ætlar að kjósa í vor fyrr en hann finnur fjölskyldustefnuna hjá flokkunum.

Hvað á að gera til að auðvelda foreldrum að eyða meiri tíma með börnunum?

Er ekki allt í lagi með þessa spurningu? En svarið?

Svarið getur vel tengst atvinnustefnu, skattamálum, menntamálum, umhverfismálum ... en hver er fjölskyldustefnan?

Burt með símana úr bílunum

Ég heyrði frétt um að einhver vildi banna alla símanotkun í bílum á ferð, las hana ekki þannig að ég man ekki gjörla hvernig fréttin var. Þá verður líka að banna mönnum að drekka kaffi, snýta börnunum, mála sig, bölva umferðinni og láta hugann reika.

Ég hef reyndar löngum haft efasemdir um að handfrjálsi búnaðurinn bjargi miklu. Ég held að athyglisbresturinn sé í alvörunni stóra vandamálið í akstri.

Ég hef einu sinni lent í árekstri. Það var sannarlegur á-rekstur vegna þess að ég sem annar bíll á ljósum tók lauslega af stað sem fyrsti bíll. Ég held að fremsti bíllinn hafi einmitt verið í hugleiðingum frekar en að hafa hugann við aksturinn. En það var sannarlega ég sem rakst á.

Eftirlitið auðveldast til muna ef símarnir verða bara bannaðir með öllu. Nema hjá farþegunum auðvitað.

Einkafyrirtæki með netaðgang læstan

Vinkona mín sem vinnur við innheimtu hjá einkafyrirtæki kemst ekki á t.d. Moggabloggið í vinnunni. Á það reyndi í gær en annars er hún lítið á rápinu í vinnutímanum. Ég veit ekki hvað fleira henni er bannað, nema það að msn-ið var tekið af öllum starfsmönnum fyrir stuttu af því að einhver misnotaði það. Það tefur fyrir henni því að áður gat hún átt í samskiptum við samstarfsfólk í innheimtu meðan hún var með viðskiptavin í símanum.

Lok lok og læs, allt í stáli. Það virðist vera auðvelt að meina fólki um aðgang.

Raunasaga úr grunnskólastarfi

Ég hef mikla samúð með dugmiklum, metnaðarfullum og hugmyndaríkum kennurum sem eru á lélegu kaupi. Í augnablikinu hef ég samt meiri samúð með systur minni, bekkjarfulltrúanum fyrir hönd foreldra, sem skipulagði leikhúsferð hjá bekk dóttur sinnar, fékk afslátt í leikhúsinu, talaði við kennarann, samdi kynningartexta, talaði aftur við kennarann upp á að senda tölvupóst á alla, sú vísaði á annan kennara sem vísaði á skólastjórann - og í stuttu máli datt ferðin upp fyrir af því að boðleiðirnar urðu of langar og skrykkjóttar.

Systir mín er mjög fylgin sér en hún fékk alltaf þau svör að þetta yrði í lagi og svo var bara ekki gert það sem þurfti að gera.

Bókin af náttborðinu

Stóridómur er fallinn, ég er búin að gefast upp á bók Auðar Jónsdóttur, Tryggðarpantinum. Ég vek athygli á að hún heitir svo, með r-i. Ég hljóp yfir einar 70 blaðsíður og tókst með herkjum að lesa þær síðustu 30. Þetta eru heilmikil vonbrigði því að mér hafði skilist að lesandi gæti fengið nýja sýn á sambúð ólíkra ríkja, bókin væri allegórísk. Og mér fannst varið í Fólkið í kjallaranum.

Ég veit ekki hvort það er til nokkurs að reyna að færa rök fyrir afstöðunni, sumar bækur ná manni bara ekki. Gísella er einhvers konar yfirstéttarstúlka sem lifir í vellystingum praktuglega þangað til allt í einu að allur auður er uppurinn. Til að fjármagna framhaldslíf sitt bregður hún á það ráð að leigja frá sér herbergi í húsinu sem hún erfði, konan sem ekki hafði deilt heimili með neinum frá því að amma hennar féll frá. Nei, þetta er ekki hægt, ég held að mér hafi einfaldlega þótt stærsta vandamálið það að höfundur sýndi ekki, heldur sagði frá. Mér var sagt að Gísella væri pirruð eða stressuð eða glöð - en ekki sýnt það. Kannski var höfundur of mikið að reyna að segja táknsögu frekar en að segja sögu sem hver og einn gæti lesið tákn í eftir eigin behag og smag.

Úff, mér finnst að Ingibjörg eigi ekki að reyna að lesa hana aftur!

Og gaman væri að heyra hvort Vilborg hefur líka lesið þessa.

Alzheimer eða heilabilun

Er það tvennt ólíkt? Eða er þetta eða notað í merkingunni það er? Eigi veit ég svo obbossla gjörla, eins og oft var sagt í áramótaskaupinu eitt árið.

En þetta heyrði ég sagt í dag. Og veit ekki hvað merkir.

118

Atarna var merkilegt, einmitt í kvöld var frétt um álagið á 118. Samt var ég ekkert búin að kvarta ... ætlaði ekki að kvarta en rétt fyrir hádegi í gær reyndum við að hringja í símaskrána og það hringdi út. Það hefur einhver þurft að spjalla um rúgbíleikinn milli Englands og Írlands ... Það svaraði alls ekki og við urðum að finna símanúmerið eftir öðrum leiðum.

Kenning mín um álverskosninguna heldur enn velli

Handahófskennd könnun mín á því hvort Hafnfirðingar muni greiða atkvæði með eða á móti stækkun álversins í Straumsvík heldur enn, þ.e. að hinir eldri séu heldur með og yngri á móti. Þeir sem eru orðnir fimmtugir muna vel hversu mikil lyftistöng álverið var fyrir 40 árum og meta það við það. Þeir sem eru undir þrítugu eru öðruvísi átthagabundnir, sjá fleiri tækifæri í því að halda landinu frá álverinu og endurvinna svæðið eftir kannski 20 ár eða svo þegar álverinu verður mögulega lokað.

Það eru sem sagt tvær firnaspennandi dagsetningar framundan, 1. mars þegar virðisaukaskatturinn verður lækkaður (reyndar byrjaður að lækka nú þegar sem er ánægjulegt) og 31. mars þegar kosið verður í Hafnarfirði.

Svo verður Diplómatti með fyrirlestur bráðum ...

Bronwyn

Ég var skírð Bronwyn upp á velsku í gær. Bretarnir sem ég umgekkst lungann úr helginni og sem ég umskírði með jafngildum íslenskum heitum beittu sama bragði á mig. Það var um það bil það skemmtilegasta við heimsóknina.

Ég er greinilega ekki víkingur (og þaðan af síður þeir) því að mér varð kalt inn að beini á föstudaginn þegar ég hossaðist um Langjökul og ég er enn að þiðna. Kalda sjávarréttaborðið jók á hrollinn. Gunni og Doddi sem eru á myndinni voru alls óbrúklegir til varmagjafa og ef ég væri eigingjörn myndi ég óska mér hnatthlýnunar í auknum mæli og 25 stiga meðalhita á Íslandi - en ég veit að það kæmi ekki öllum heiminum jafn vel. Sniff.

Skólagjöld?

Skólaganga á að verða greidd með sköttum. Það finnst mér í aðalatriðum.

Hins vegar er ég farin að hneigjast til þess að hófleg skólagjöld fyrir framhaldsháskólanám væru í lagi, einkum þegar þau eru ávísun á vel launað starf. Auðvitað er ekkert öryggi í námskránni samt, ég geri mér grein fyrir því.

Ég er búin að vera að velta þessu fyrir mér, og er enn. Sjálf er ég fordekruð og þakka skattgreiðendum fyrir að borga brúsann. Ég var í leikskóla, grunnskóla, menntaskóla og háskóla, allt fyrir lágmarksþóknun. Ég tók meirapróf þegar ég var 19 ára (fékk skírteinið á tvítugsafmælinu) og mér skilst að ég hafi borgað fyrir það nám sjálf. Ég fór í Leiðsöguskóla Íslands og veit ekki betur en að ég hafi borgað tvo þriðju af kostnaðinum við að mennta mig. Þegar ég hef farið á tölvunámskeið hef ég borgað úr eigin vasa.

Er ekki einhver ósamkvæmni í þessu? Það er það sem ég er að hugsa núna. Leikskólinn er fyrsta skólastigið, menn hafa haft fögur orð um að gjaldfrelsa hann en víðast hefur ekki orðið af því (þó á Súðavík ef mig misminnir ekki). Einkaháskólarnir taka skólagjöld (180-250 þúsund finnst mér ég hafa heyrt) en fá líka úr sarpinum.

Kenning mín er núna sú að ef maður borgar gjöld fyrir námið sitt geri maður meiri kröfur bæði til sjálfs sín og kennara sinna. En þá verður maður líka skýlaust að eiga rétt á lánum fyrir námsgjöldunum - og námið verður að vera metið til launa þegar maður ræður sig starfa þar sem menntunin nýtist.

Núna var ég að hugsa upphátt ... Háskóli Íslands var með útskrift í dag og rektor er með háleitar hugmyndir um að koma HÍ á lista yfir 100 bestu skólana. Gera allir nemendur og kennarar raunhæfar kröfur til sjálfra sín - og standa undir þeim líka?

Við megum ekki vera hrædd við að ræða opinskátt um væntingar okkar í þessum málum og leiðir til að uppfylla þær.

Svo var ég að tala við smið

Hann sagði mér að námið í Iðnskólanum á sínum tíma (fyrir kannski 10 árum) hefði verið ótrúlega þunglamalegt, gamaldags og langt á eftir. Er þetta ekki annars tvöföld endurtekning? Honum var líka talsvert niðri fyrir. Hann heldur að einkavæðing IR gæti orðið til góðs. Ég hef áhyggjur af iðnnámi og áhugaleysi gagnvart því - en þýðir ekki einkavæðing að skólinn fer á markað og kaupendur ætli að græða, óhagkvæmt nám líði undir lok og atvinnulífið verði fátæklegra?

Er það ekki svoleiðis?

Af hverju jókst þá ekki fjölbreytnin í bönkunum, af hverju lækkuðu ekki gjöldin og af hverju stórbatnaði ekki þjónustan? Þar er ég reyndar þakklátust fyrir heimabankann minn.