Er bensínverðsamkeppni horfin yfir móðuna miklu?

Eru Atlantsolía, ÓB og Orkan hætt að veita N1, Olís og Skeljungi heilbrigða samkeppni? Og umræðan dáin drottni sínum líka?

Mig vantar helling af bensíni í dag og fletti því upp á heimsíðum félaganna til að glöggva mig á verðinu. Vissulega munar allt að fjórum krónum á lítranum. En setjum sem svo að tankurinn taki 50 lítra, þá er munurinn á 183 (50x183=9.150) og 187 (50x187=9.350) 200 krónur. Og ég myndi ekki taka á mig krók fyrir 200 krónur, enda mega menn ekki gleyma að krókurinn kostar líka. Svo vilja félögin átthagabinda menn með sérmerktum kortum og lyklum sem veita einhverra króna afslátt. Ég kann þeirri tilhugsun illa.

Ég gruna olíufélögin um að vera í innbyrðis krosseign.

Kannski væri hægt að rukka í Dimmuborgum

Egill Helgason mælir því bót að rukka inn á vinsæla ferðamannastaði og Landgræðslan íhugar að byrja að rukka aðgangseyri að Dimmuborgum í Mývatnssveit til að bregðast við mikilli aðsókn ferðamanna. Ég er ekki á móti því að menn borgi fyrir afnotin en mér finnst óeðlilegt að rukka fyrir aðgang að hverjum stað - og aðallega held ég að það sé tæknilega illframkvæmanlegt. Það er dýrt í sjálfu sér. Það er klassískt umhugsunarefni hvernig eigi að rukka inn á Geysi, Dettifoss og Ásbyrgi. Hvað með Hvítserk? Hann verður kannski ekki fyrir ágangi en fólk keyrir veginn til að komast nær honum og við það slitnar hann.

Í öllu fallli yrði leikurinn ójafn en látum það liggja á milli hluta.

Gætum við læst Geysi kl. 9 á kvöldin? Er meiningin að vera með vakt? Hvað með öryggi?

En kannski er bara með þetta mál eins og Evrópusambandið, erfitt að fá heilbrigða umræðu um kosti og galla og á endanum kalt mat.

Ég var í Dimmuborgum í gær og allir mínir farþegar gengu litla hringinn. Einn skokkaði hann á fjórum mínútum og þeir seinfærustu voru 20 mínútur. 100 kall? Og miða, gjörðu svo vel? Veitingastaðurinn til hliðar tók sig vel út og ég fagna tilkomu hans, en ætti að setja upp sölubás við hliðið? Tæknilega framkvæmanlegt í Dimmuborgum.

Ég finn samt að mér líður illa með tilhugsunina um að rukka inn á einstaka staði.

Bróðir minn rekur vegasjoppu og þar stoppaði fólk um daginn með bíl á síðasta snúningi, þrjú systkini hafi ég tekið rétt eftir. Að beiðni þeirra reyndi hann að finna fyrir þau bílaleigubíl. Þar sem það gekk ekki lánaði hann þeim sinn bíl í 2-3 daga (stóð vel á hjá Gumma) og fékk bifvélavirkja frá Hvammstanga til að gera við bilaða bílinn. Systikinin komu að 2-3 dögum liðnum með bílinn fullan af bensíni og færðu honum bæði pening og gjafir.

Ég sakna þess að fólk geri hlutina rétt bara af því að það er rétt, eins og þau gerðu öll í þessu tilviki. Þau smullu kannski bara saman upp á gamla móðinn.

Frumsýning á Körlum sem hata konur

Ég öfunda þá sem eiga eftir að sjá myndina. Ég dreif mig á hana í Brussel í júníbyrjun og fannst ég verja peningunum vel (eða, hmm, borgaði kannski Hreinn?) - verð samt alltaf fúl við tilhugsunina um að pabbi Stiegs og bróðir fái sinn feita skerf af öllu gillemojinu.

Ég veit að ég er ekki ein um þessa hugsun, ég veit um fólk sem hefur sleppt því að kaupa einhverja þessara þriggja bóka til þess að gaukarnir raki saman aðeins færri krónum. Samt hafa víst 13 milljónir splæst í Millenium-seríuna ...

Ég er byrjuð á þriðju og síðustu útgefnu bókinni og verð að segja að miðbókin vann ferlega mikið á eftir fyrstu 200 síðurnar eða svo.

Sannur sumarauki. *dæs*

Kaskó með útvarpi?

Í gær keypti ég mér útvarp/geislaspilara/SEGULBAND í ferðatæki - og var snögg að því. Þegar ég var búin að rétta fram greiðslukortið andaði sölumaðurinn út úr sér hvort ég vildi kaupa kaskótryggingu. Vissulega er tækið skráð sem ferðatæki en ég hef bara hugsað mér að flytja það milli gluggakistna - og svo auðvitað ef ég skyldi flytja í aðra íbúð.

Andlitið á mér lengdist verulega þegar hann bauð mér kaskótrygginguna - sem á að bæta tjónið ef ég skyldi valda því sjálf - og ég spurði hvort fólk keypti svoleiðis. Þá sagði hann mér af manni sem hefði keypt kaskótryggingu út af einni fjarstýringu sem kostaði 7.000 kr.

Ef ég hefði lagt 4.000 í trygginguna og svo gloprað tækinu á gólfið, ee, hef ég algjörlega efasemdir um að ég fengi samt nýtt.

Það held ég. Og sparaði mér peninginn. Það er líka tveggja ára ábyrgð á framleiðslugöllum sem ég hef miklu meiri áhyggjur af en einhverjum böðulshætti á heimili.

Sjávarbarinn

Við hittumst nokkrir leiðsögumenn á Sjávarbarnum í hádeginu til að bera saman bækur okkar. Allt tóm leyndarmál. Treystum okkur þó til að mæla með hlaðborðinu. Ég saknaði þessi helst að fá ekkert hrefnukjöt.

Flugeldahagfræði fyrir mig

Um leið og Lisbeth Salander (áður Sjölander) í Stúlkunni sem lék sér að eldinum sleppti rak á fjörur mínar bók Jóns Fjörnis Thorarensens, Íslenska efnahagsundrið. Hún er 140 síður í stóru broti og vonlausri uppsetningu (ég þarf að spenna upp bókina til að geta lesið línurnar til enda) en hún greip mig föstum tökum. Ég er einmitt byrjandinn sem bókin beinist að, ég man sumt af því sem fjallað er um, t.d. um aðkomu Samson-hópsins, rámar í Hafskipsmálið og snarlega rifjast upp ýmislegt af þessu nýskeða sem kom á daginn í vetur. Sumt er alveg glænýr flugeldur, t.d. að Sigurður Einarsson sé ljóngáfaður og hafi notað sparisjóðina og lífeyrissjóðina til að Kaupþing gæti gleypt allt fast og laust (bls. 37). Sjálfsagt hefði ég átt að hafa haft hugmynd um þetta, en mér finnst reyndar þversögn í þessu ... Ég vissi heldur ekki að Hannes S. hefði unnið hjá sama fyrirtæki og fyrrum (núna) forstjóri Enrons, Jeffrey Skilling (bls. 47). Þarf nokkuð að efast um að höfundur viti um hvað hann er að tala í þessum efnum?

Ég hef séð einhvern gagnrýna höfund fyrir að vísa í margan, ýmsa og óljósar fregnir, en sannast sagna plagar þessi skortur á beinum heimildum mig ekki. Ég trúi því að höfundur þekki einmitt marga og ýmsa úr verðbréfaheiminum og þeir hafi einmitt þessa vitneskju og þessi hugboð. Og hvers vegna skyldi ekki vera rétt að benda á þá sem fóru offari og ófu skýjaborgir langt umfram eigin getu og langt umfram hagkerfi byrjenda og lengra kominna meðan sýnilegar afleiðingar gróðærisins eiga að kristallast í skuldum handa mér langt inn í framtíðina?

Hagnaðarvon getur vissulega verið drifkraftur nýsköpunar og framfara en flugeldurinn er einnota og þegar hann er sprunginn í eitt skipti fyrir öll er hann öllum einskis virði. Þegar púðurkerlingarnar skilja að ég er ekki sátt við að borga skuldir sem ég stofnaði ekki til hætti ég að steyta hnefann framan í greppitrýnin í bókinni. Lengra geng ég ekki í aktívismanum en ég er bara eins og hurðarsprengja. Þarna úti eru stórar bommertur.

Tilhugsun um flutninga

Aðeins tilhugsunin um flutninga er meira fráhrindandi en flutningarnir sjálfir. Því sit ég sem fastast eða fer með bókina um Lisbeth Salander í sólabað.

16. júlí

Bara til að muna daginn:

Grænt er gests augað

Óskaplega fannst mér útlenski atvinnuferðamaðurinn sem vinnur fyrir Lonely Planet hljóma gáfulega í fréttunum áðan þegar hann hvatti Íslendinga til að bæta almenningssamgöngur svo að bæði við sjálf og ferðamenn færum um landið fyrir sameiginlegu vélarafli. Ég hef áður heyrt að bílaleigubílar séu svívirðilega dýrir, bæði frá ferðamönnum og heimamönnum, og hann nefndi það líka í viðtalinu.

Íhugum grænan ferðamáta.

Áhættusamt að lifa

Fyrir hálfum mánuði fór ég út á ólgusjó á lítilli duggu. Að vísu var veður stillt og duggan ekki svo lítil en allt er svo huglægt að mér finnst þessi byrjun passa. Og nú heyri ég í fréttum að duggan mín hafi fundið sandbotn og fest sig, að vísu tímabundið.

Þetta hefði getað verið ég! Að vísu á ég bágt með að trúa að leiðsögumaður sé hafður með 10 manna hóp en með 20 manns til viðbótar hefði verið komin forsenda fyrir ... mér.

Hehe.