Skuldar sjávarútvegurinn eða skuldar hann ekki?

Nú væri ráð að fjölmiðlar vöktuðu umræðuna framundan um útdeildingu kvótans upp á 30.000 tonn. Umræða hefur verið mikil upp á síðkastið um skuldsetningu í greininni.

Hvaða fyrirtæki skulda?

Hverjir eiga þau?

Hvernig eru skuldirnar tilkomnar?

Af hverju ættu þau fyrirtæki - sem eru þá kannski illa rekin, ha? - að fá umframkvótann? Og er núna skyndilega í lagi að virða að vettugi ráðleggingar Hafrannsóknastofnunar?

Skuldsetningin er ekki einu sinni nýtilkomin, þetta er langt og viðvarandi vandamál. Við getum með góðu móti talað um langhlaup í tapi, ofsatapi og óðatapi. Samkvæmt átta ára gamalli glærusýningu Seðlabanka Íslands sem er merkt Má Guðmundssyni og Ólafi Erni Klemenzsyni [reyndar eru nokkrar villur í glærunum þannig að e.t.v. hefur ÓÖK sofið illa á eftir og æ síðan, hann hefur víst farið mikinn í athugasemdakerfi bloggara síðustu þrjá mánuðina til að vanda um við þá vegna ritvillna] hafa skuldir aukist OG FJÁRMUNIR RUNNIÐ ÚT ÚR GREININNI (sjá glæru 3 um mikla skuldaaukningu frá 1995 til 2001 og spurningu um hvort fjármagn renni út úr greininni, og viðsnúning árið 1995 á glæru 5).

Á gæru 19 segir þetta:

M.ö.o. hluti af fjármögnun hefur farið í að borga menn út úr greininni gegnum samruna og yfirtöku og til kaupa á varanlegum aflaheimildum

Borga menn út úr greininni? Já, en einstakir menn eiga ekki aflaheimildirnar, þjóðin á þær að lögum. Kemur kannski ekki á óvart að einhver hjá SÍ leggi ofangreinda tilvitnun öðruvísi út, nefnilega svona:

Þetta er skýr vísbending um hagræðingu og samþjöppun í greininni

Í mínum eyrum er hagræðing því miður orðið að skammaryrði þótt hugsunin þyki mér heilt yfir göfug. Svo lengi hefur nefnilega verið hagrætt sumum í hag, peningalegan hag, en öðrum í óhag. Fáir græða, margir tapa. Hafa menn ekki orðið þess varir að landsbyggðinni blæðir, sjávarþorpum sem eru hnituð um sjávarútveg sem síðan hefur verið stolið úr byggðarlaginu með ... hagræðingu kvótans yfir í annan landsfjórðung?

Síðustu tvær glærurnar eru lagðar undir niðurstöður sem mér blöskra, m.a.

Fjármunir fara úr sjávarútvegsgeiranum sem greiðsla fyrir aflaheimildir og hlutafé

Þetta eru átta ára gamlar fréttir og síðan hefur ástandið bara versnað. Eru það ekki einhverjir kvótagreifar sem skulda raunverulegum eigendum kvótans, þjóðinni, það sem þeir tóku út úr greininni meðan enginn var að horfa?

Borgarafundurinn í sjónvarpinu - þýðingar

Ég hjó eftir því að RÚV gat ekki um þýðanda á borgarafundinum. Ég veit að Guðmundur Erlingsson þýddi erindin en ég veit ekkert hver þýddi spurningar sem bornar voru fram á fundinum og svör Roberts og Raffaellu.

Ég vinn dálítið við nytjaþýðingar og mér mislíkar þegar Fréttablaðið birtir greinar útlendinga og lætur eins og þær séu ekki þýddar, t.d. eins og að Joseph Stiglitz hafi t.d. skrifað á íslensku. Það er eiginlega eins og að lesa pistilinn og vita ekki hver höfundurinn er, svo miklu máli getur þýðandinn skipt. Af hverju er ekki getið um þýðandann?

Fyrir nokkrum dögum hjó ég svo eftir þessum orðum á bloggi sjávarútvegsráðherra:

Athyglisvert er að þessi athugun var mjög umrædd í alþjóðlegum fjölmiðlum. Hér á landi hlaut hún enga athygli og enginn fjölmiðill gerði henni skil. Er það þeim mun furðulegra sem verið var að fjalla um fiskveiðistjórnun sem er viðhöfð hér á landi.

Er það til marks um að lítill áhugi sé á alþjóðlegum fræðilegum úttektum á fiskveiðistjórnarmálum í íslenskum fjölmiðlum? Eða telst það ekki fréttnæmt þegar fræðileg rannsókn leiðir í ljós að kerfi framseljanlegra fiskikvóta stuðli að fiskvernd? Hvert sem svarið er þá vekur það óneitanlega furðu að umfjöllun af þessu tagi veki ekki athygli hér á landi, þar sem sjávarútvegur er grundvallaratvinnuvegur og hann byggir á fyrirkomulagi sem er grundvallarumfjöllunarefni viðkomandi rannsóknar.

Þarna er sjávarútvegsráðherra að fjalla um grein í Economist sem Robert Wade vísaði til í svari við fyrirspurn á borgarafundinum (held ég alltént). Robert svaraði fyrirspurn um fiskveiðistjórnina með þeim orðum að hann vissi ekki nógu mikið um málið, hefði nýlega lesið lofsamlega grein í Economist um fiskveiðistjórn Íslendinga en honum hefði nú verið sagt að hún ætti ekki við rök að styðjast. Svo bætti hann við að það væri altalað um allan heim að íslenska fiskveiðistjórnarkerfið væri eitt fárra alveg sjálfbærra kerfa í heimi.

Sjávarútvegsráðherra kvartaði sum sé undan áhugaleysi íslenskra fjölmiðla en bætti við færsluna einhverjum dögum síðar að LÍÚ væri búið að setja ÞÝÐINGU á greininni á síðu samtakanna. Ég skoðaði þýðinguna og þýðanda er ekki getið. Hvers vegna ekki?

Ég ætla að nefna tvennt sem mér finnst skrýtið í „þýðingunni“, þetta:

Technology helps the fishermen, too. By looking at the Directorate of Fisheries’ website they can see all landings by date and species and thus work out whether to sell their catch fresh or frozen, and whether to buy, sell or carry forward quotas.

er þýtt svona:

Tæknin kemur útvegsmönnum [enska orðið seamen er hér þýtt sem útvegsmenn og notað þannig síðar í greininni] einnig vel því ef þeir fara inn á heimasíðu Fiskistofu geta þeir séð allar landanir, eftir dagsetningum og tegundum og þannig ákveðið hvort þeir selja aflann ferskan eða frosinn og hvort þeir kaupa aflamark, selja eða flytja fram á næsta ár.

Feitletranir eru mínar.

Annað dæmi er svona:

Bottom trawlers are banned from fishing within the 12-mile limit, and inspectors can instantly close any area for a fortnight or more if they think it is being overfished. In 2007 there were 180 closures, a record, largely because of an influx of young haddock.

Það er þýtt svona:

Togurum er óheimilt að veiða innan 12 mílna landhelginnar [staðreyndavilla greinarhöfundar] og eftirlitsmenn geta lokað samstundis hvaða svæði sem er, í tvær vikur eða lengur, ef þeir telja að þar sé um ofveiði að ræða. Árið 2007 var svæðum lokað 180 sinnum sem er oftar en nokkru sinni áður, aðallega vegna mikillar gengdar smáýsu.

Aftur er feitletrun mín. Þessi þýðandi þekkir efnið vel, sem er vissulega gott, en þjónar það e.t.v. einhverjum tilgangi að ranghermt sé í greininni sjálfri í Economist?

Forlátið mér þótt ég efist um heilindi og sé full tortryggni. Landssamband íslenskra útvegsmanna er bullandi hagsmunaaðili þegar kemur að fiskveiðistjórn. Undanfarið hefur maður heyrt út um annað munnvikið að kerfið sé gott, skilvirkt, sjálfbært og best-í-heimi og á sama tíma lekur út um hitt munnvikið að það sé nauðsynlegt að afskrifa hinar gríðarlegu skuldir sjávarútvegsins vegna þess að hann standi ekki undir þeim.

Kannski er ég of tortryggin en þegar LÍÚ lætur þýða grein sem lýkur lofsorði á kerfi sem margir Íslendingar lifa við í mikilli ósátt og er grunað um að mismuna fólki - nei, sem mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna hefur úrskurðað að feli í sér MANNRÉTTINDABROT - fell ég ekki í stafi og hrópa húrra.

Nafn þýðanda gerir vissulega ekki gæfumuninn en fjarvera þess eykur á tortryggni mína.

Umsækjendur um starf forstjóra sjúkratryggingastofnunar

Umsóknarfrestur um starfið sem Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir sagðist á borgarafundinum í gær hafa sótt um rann út 15. september og virðist ekki hafa fengið mikla athygli út fyrir hóp áhugasamra umsækjenda. Starfið átti að vera laust frá og með 1. október og stofnunin verða að veruleika nú um áramótin.

Hæfniskröfur sem gerðar eru til forstjóra skv. lögum um sjúkratryggingar, nr. 112/2008, eru þessar:

7. gr. Forstjóri.
Ráðherra skipar forstjóra sjúkratryggingastofnunarinnar til fimm ára í senn að fenginni tillögu stjórnar stofnunarinnar. Forstjóri skal hafa lokið námi á háskólastigi og búa yfir reynslu af rekstri og stjórnun sem nýtist honum í starfi. Forstjóri ræður aðra starfsmenn stofnunarinnar og annast daglegan rekstur hennar.
Ráðherra setur forstjóra erindisbréf þar sem tilgreind skulu helstu markmið í þjónustu og rekstri stofnunarinnar og verkefni hennar til lengri og skemmri tíma. Í erindisbréfi skal enn fremur kveðið á um samskipti forstjóra og stjórnar sjúkratryggingastofnunarinnar.
Forstjóri ber ábyrgð á því að sjúkratryggingastofnunin starfi í samræmi við lög, stjórnvaldsfyrirmæli og erindisbréf skv. 2. mgr. Forstjóri ber ábyrgð á starfsemi stofnunarinnar og á því að rekstrarútgjöld og rekstrarafkoma sé í samræmi við fjárlög og að fjármunir séu nýttir á árangursríkan hátt.

 

Mér er Steingrímur Ari Arason minnisstæðastur fyrir að hafa sagt sig úr einkavæðingarnefnd þegar honum ofbuðu vinnubrögð við sölu Landsbankans árið 2002. Hann sagðist þá bundinn trúnaði en treysta því að „óhlutdrægur aðili [yrði] fenginn til að fara ofan í saumana á þeim vinnubrögðum sem [voru] orsök afsagnar [hans]“.

Hefur einhver slíkur komið fram? Eru vinnubrögðin núna Steingrími að skapi? Og hvað ætlar stofnunin að gera meðan samfélagið rær lífróður?
 

Er borgarafundur til hægri eða vinstri?

Á fimmtudaginn var borgarafundur í Iðnó um mótmæli. Ég vakti athygli á honum og hvatti fólk til að láta sig málið varða. Katrín Linda Óskarsdóttir skrifaði athugasemd hjá mér og lét að því liggja að aðeins vinstrimenn myndu mæta.

Síðan hef ég verið svolítið hugsi yfir þessu. Ég held að þessir múrar séu byrjaðir að molna, vinstri og hægri. Ég er ekki verseruð í stefnuskrám flokkanna en er alveg viss um að ég gæti samþykkt margt í þeim öllum. Þær eru áreiðanlega falleg plögg. En það eru verkin sem sýna merkin.

Upphaflega er skilgreiningin í hægri og vinstri tilkomin vegna sætaskipanar í franska þinginu. En hvað er nú hægrimennska og hvað vinstrimennska?

Er það hægrimennska að vilja einstaklingsframtakið umfram ríkisafskipti? Hvað var þá Kárahnjúkavirkjun?

Er það vinstrimennska að sækja um sæti í öryggisráð Sameinuðu þjóðanna? Að setja á laggirnar Varnarmálastofnun?

Er það hægrimennska að láta atvinnulífið afskiptalaust? Hvað er þá ríkisstyrktur sjávarútvegur og ríkisstyrktur landbúnaður?

Er það vinstrimennska að láta garðyrkjubændur borga langtum hærra verð fyrir raforku en álver sem borga eftir heimsmarkaðsverði á áli?

Er það vinstrimennska að lána fyrir háskólagöngu?

Eru skattaálögur vinstrimennska? Hvað er þá verið að boða með aukinni skattheimtu núna?

Eru menning og listir vinstrimennska? Hvað var þá Björgólfur Guðmundsson að gera með tónlistarhúsið og styrki til listviðburða?

Er Mogginn hægrimennska og Fréttablaðið vinstrimennska?

Er það vinstrimennska að reka Seðlabankann, Fjármálaeftirlitið og Samkeppniseftirlitið?

Er það vinstrimennska að búa úti á landi og hægrimennska að taka sér bólfestu í 112 Reykjavík?

Er það vinstrimennska að eiga Fiat og hægrimennska að eiga Audi?

Er það hægrimennska að horfa á Stöð 2 og vinstrimennska að horfa á RÚV?

Er það vinstrimennska að kenna í menntaskóla og hægrimennska að skuldajafna vafninga?

Er það vinstrimennska að vera blankur og hægrimennska að vaða peninga í hné?

Er það hægrimennska að græða á daginn og grilla á kvöldin?

Er það hægrimennska að vilja kaupa Levi's handa börnunum sínum?

Er það vinstrimennska að veiða fisk á togurum en hægrimennska að róa einn til fiskjar?

Er það hægrimennska að læra frönsku og vinstrimennska að læra þýsku?

Er það hægrimennska að nota varalit og vinstrimennska að nota gloss?

-Ég skora á menn að skoða hug sinn og vita hvort þeim finnst ekki hugtökin hægri og vinstri í stjórnmálum gengin sér til húðar. Samfélagið riðar til falls og við höfum ekki efni á hnútuköstum. Við ættum að snúa bökum saman og einbeita okkur að því að endurreisa hið fallna samfélag. Orð eru til alls fyrst en mér finnst sannarlega kominn tími til að láta verkin tala, gæta þess að atvinnulífið láti ekki undan síga og að fólk flýi ekki land vegna yfirvofandi örbirgðar.

Ég ber alls ekki upp spurningarnar vegna þess að ég telji mig vita svörin. Ég hef bara orðið miklar efasemdir um þessa skiptingu í hægri, vinstri og e.t.v. miðju. Myndi Katrín Linda segja að það væri vinstrimennska að tala saman og reyna í sameiningu að komast að niðurstöðu? Af hverju þverskallast hún við að fylgjast með og e.t.v. taka þátt í umræðunni?

Ég mæti á flesta borgarafundi sem Reykjavíkurborg boðar til í hverfinu mínu. Þar hefur helst verið fjallað um skipulagsmál. Borgarstjóri hverju sinni leggur upp með skipulagstillögur, tekur þátt í umræðum, svarar spurningum og bregst í kjölfarið við sumu. Á fimmtudagskvöldið töluðu lögreglan, aðgerðasinnar, laganemi, prestur og anarkistar saman - og auðvitað salurinn - og m.a. var borin upp tillaga um að ef stefndi í möguleg átök væri ráð að skipa fulltrúa sem reyndu að miðla málum.

Er það vinstrimennska, Katrín Linda? Er það ekki bara skynsemi og viðleitni til að ná árangri?

Borgarafundur verður í Háskólabíói mánudaginn 12. janúar. Fjórir frummælendur, þar af tveir útlenskir sem hafa engra hagsmuna að gæta hér á landi, tala úr pontu og fleiri verða í pallborði, þar á meðal einhverjir frá Viðskiptaráði Íslands.

Koma svo!

,,Telurðu nauðsynlegt að spara í heilbrigðiskerfinu?"

Svo spyr Reykjavík síðdegis á Bylgjunni. Ég tel nauðsynlegt að spara en þori ekki að svara í samræmi við skoðun mína því að einfalt já má túlka út og suður, t.d. þannig að ég sé sammála yfirvofandi breytingum á St. Jósefsspítala. Ég hef engar forsendur til að meta þær áformuðu breytingar en hef vonda tilfinningu fyrir því að breytingarnar komi að ofan. Þegar starfsumhverfi manns er umbylt er betra að hafa mann með í ráðum - að því gefnu að maður eigi það skilið. Og er einhver sem heldur því fram að spítalinn eigi gerræði skilið?

Tel ég nauðsynlegt að spara í heilbrigðiskerfinu? Já. Hefur verið hlustað á heilbrigðisstarfsmenn og tillögur þeirra til margra ára, t.d. um að nota samheitalyf? Hefði verið hægt og væri enn hægt að spara án þess að skerða í nokkru? Hafi ódýrasta samheitalyfið ekki verið notað, sem hefði getað sparað milljónir á einni deild á einu ári eins og mig minnir að ég hafi lesið haft eftir lækni fyrir fáum árum, hvers vegna hefur það ekki verið gert? Hver hefur grætt á því?

Hafa einfaldar leiðir verið farnar í heilbrigðiskerfinu til að spara stórfé?

Tek svo fram að ég á engar tengingar inn á spítala, þakka mínum sæla fyrir að hafa næstum aldrei átt erindi í sjúkrarúm og er eiginlega farin að vona núna að það eigi ekki heldur fyrir mér að liggja að verða gömul. Ég hef vonda tilfinningu fyrir því að eldast nálægt stofnun.

Samstaða

Sumir búa á Hvanneyri, í Stykkishólmi, Trékyllisvík, Víðigerði, Þistilfirði, á Stöðvarfirði, Höfn, Kirkjubæjarklaustri, Flúðum og í Hveragerði og eiga e.t.v. ekki heimangengt til að sameinast hópi fólks sem vill breytt samfélagsástand - inn með gagnsæi og spillinguna burt - en sennilega eru einhverjir sem komast t.d. á Austurvöll í dag kl. 3 til að sýna samstöðu með meiri upplýsingum og réttlátara samfélagi en hafa setið á strák sínum.

Standið upp af strák ykkar og sýnið samstöðu ykkar með betra samfélagi.

Afhjúpun

Borgarfulltrúar og vinir þeirra spjölluðu um tilfinningalega upplifun á fundi um fjárhagsáætlun Reykjavíkur á veraldarvefnum fyrir allra augum og Rás 2 sagði frá því í vikunni. Ég þykist vita að einhverjum finnist ég forpokuð en mér er ekki skemmt. Mér finnst þetta jafn óviðeigandi og ef kennari skrifar þar sem allir geta séð hvað honum finnst um nemendur sína, læknir hvað honum finnst um sjúklinga o.s.frv. þótt ég leggi það ekki alveg að jöfnu.

Ég man eftir starfsmanni á bókasafni sem notaði m.a.s. vinnutímann til að rakka niður yfirmanninn á blogginu sínu og varð síðan ógurlega hissa þegar upp komst og að það mæltist ekki vel fyrir. Síðan eru liðin líklega átta ár. Blogg var ekki mjög almennt á þeim tíma.

En þetta er hjóm miðað við öll þau ósköp sem á íslenska þjóð eru lögð í formi upplýsingaleysis, eiginhagsmunagæslu og þrjósku.

Og ljósi punkturinn að þessu sinni er Orð skulu standa frá síðasta laugardegi þegar hátt í 20 manns tóku þátt í orðaleiknum, m.a.s. Helgi Sæmundsson sem birtist í gegnum loftljósið (heyrðist mér á Hlín). Bráðum tek ég Frey Eyjólfsson í guðatölu, ofan á aðra hæfileika getur hann þóst vera ýmsir menn. 

Það er búið að SEGJA allt

Fólk um allt samfélag hefur fært rök fyrir þeirri skoðun sinni að breytinga sé þörf. Hér hafa tíðkast vinaráðningar og frændhygli, fagleysi, gripdeildir og skuldsetningar, heimska, græðgi og fokking ábyrgðarleysi. Einhverjir háttsettir embættismenn hafa áreiðanlega reynst vel að störfum sínum komnir, en þeir eru þá lítt sýnilegir. Þó sá ég út undan mér að Skúli Eggert Þórðarson hjá skattinum fékk blómvönd frá grímuklæddum mönnum í dag, væntanlega fyrir fagmennsku. Ég finn ekki einu sinni fréttina á RÚV-vefnum þannig að kannski var þetta bara draumsýn.

Í vikunni sá ég Ragnheiði Steinunni þjarma svo að formanni stjórnar LÍN í Kastljósinu að smurða GIB-vélin hökti. Og ég set dálítið traust á hana. Gott að Þórhallur, sem sjálfur var fínn spyrill áður en hann breytti sér í inngang, henti henni út í djúpu laugina. Hún er synd. Hún er ekki króna. En ég hef ekki séð hana aftur í Kastljósinu.

Þetta er svo viðskotaillt samfélag sem búið er að breyta okkur í að ég er að reyna að sjá einhverja fokking ljósglætu.

En nú þurfum við að fara að sjá breytingar. Venjulegt fólk er komið með eyrnaverk og þarf að fá bólgueyðandi við barnasjúkdómum á miðjum aldri.

Borgarar koma saman annað kvöld í Iðnó og fjalla um mótmæli/mótmælendur

 

OPINN BORGARAFUNDUR #7 í Iðnó fimmtudaginn 8. janúar kl. 20-22

Fundarefni:

Mótmæli (ólík viðhorf, ólíkar aðferðir, sömu markmið?), aðferðafræði mótmæla og borgaraleg óhlýðni.

Frummælendur:

• Hörður Torfason - „Raddir fólksins“
• Eva Hauksdóttir - aðgerðasinni
• Nafnlaus anarkisti
• Stefán Eiríksson - lögreglustjóri höfuðborgarsvæðisins

Auk þeirra munu a.m.k. Katrín Oddsdóttir, laganemi og talsmaður „Neyðarstjórnar kvenna“, Sigurlaug Ragnarsdóttir fyrir hönd „Nýrra tíma“ og Þórhallur Heimisson prestur taka þátt í pallborðsumræðum og svara spurningum viðstaddra.

Birni Bjarnasyni dómsmálaráðherra hefur sérstaklega verið boðin þátttaka í pallborðsumræðunum.

Spurulir og forvitnir borgarar eru hvattir til að mæta. Gunnar fundarstjóri hefur margsagt: Við erum viðmælendur.

Við biðjum um upplýsingar, gagnsæi og heiðarleika. Er það frekt?

,,Við hjá SPRON látum okkur annt um umhverfið ..."

Í dag bárust inn á heimilið þrjú umslög stíluð á sama nafn frá sömu stofnun með yfirliti yfir reikninga hjá þeirri stofnun. Í hverju umslagi var huggulegt bréf um stöðuga leit að leiðum til að draga úr pappírsnotkun.

Sætt.