Bróðir minn, Gummi, er þjófur og andlegur ofbeldismaður

Það er hluti af minni sjálfshjálp að segja upphátt frá glæp bróður míns. Glæpurinn er svo sem bara fjármálaglæpur, ekki ofbeldisglæpur -- nema andlegt ofbeldi er auðvitað líka ofbeldi. Hann stjórnaði aumingja mömmu og pabba áratugum saman með edrúmennsku sinni. Hann var orðinn óvirkur alkóhólisti 24 ára eða svo, en frá 11-24 var hann þá virkur (of)drykkjumaður. Eftir að hann hætti að drekka notaði hann edrúmennsku sína til að kúga mömmu og pabba. Ég var mér ekki meðvituð um þetta lengi, lengi, lengi, kannski vegna þess að hann stjórnaði mér að einhverju leyti líka. 

Ég lánaði honum peninga. Hann rak sjoppu og hafði miklar skýjaborgir um reksturinn en gat samt aldrei hugsað viku fram í tímann. Hann var í leiguhúsnæði og þegar honum var sagt upp húsnæðinu missti hann reksturinn sem var orðinn mjög losaralegur hvort eð var. Hann tolldi ekki í námi og var eirðarlaus í vinnu hjá öðrum, já, og sjálfum sér. Hann hafði ekki fastar tekjur áratugum saman og grunur minn er að hann hafi fengið mikla peninga hjá mömmu og pabba, ráðdeildarsama fólkinu, með því að hóta því að annars færi hann aftur að drekka.

Þau voru meðvirk.

Ég líka.

Eins og margt siðlaust fólk kemur hann vel fyrir. Sem betur fer er margt gott fólk líka sem kemur vel fyrir en siðlausa fólkið kemst upp með ýmislegt af því að það platar nytsömu sakleysingjana. Ég held að ég sé ágætt dæmi um svona nytsaman sakleysingja. Ég lánaði honum á endanum 7 milljónir króna árið 2008 af því að annars myndi vondi bankinn rukka hann um svo mikla vexti. Og hann greyið var svo mikið fórnarlamb vondu bankanna. Og ég var fórnarlamb hans.

Núna er hann skráður garðyrkjumaður á Sólheimum, hvernig svo sem honum tókst að ljúga sig þangað inn. Hann var í garðyrkjuskólanum í Hveragerði, það vantaði ekki, en náði hvorki prófunum né skrifaði ritgerðirnar. Hafi hann útskrifast þaðan hefur hann svindlað.

Ég skynja beiskju í því sem ég segi en samt er ég að segja sannleikann og ekkert annað. Fyrir 11 árum hætti ég að aumka mig yfir hann en fyrir tæpum tveimur árum sá ég loksins úr hverju hann var gerður. Hann er óþverri sem mun alltaf misnota fólk sem treystir honum.

Ég skil alveg að einhverjum geti þótt færslan fullpersónuleg en glæpur á samt ekki að vera leyndarmál. Það reynir alveg á að játa það dómgreindarleysi að hafa ekki séð í gegnum hann fyrir löngu en þeim mun brýnna er að benda öðrum nytsömum sakleysingjum á þau víti sem ber að varast.