Það er ekki hægt að reikna út aldur fólks

Aðallega er fólk eldra en það sýnist. Þetta er kannski eðlilegt á Íslandi, eða var, í ljósi kuldans. En í breska spurningaþættinum Aumasta hlekknum byrjar fólk á að segja til aldurs og ég verð trekk í trekk alveg gáttuð. Fólk sem lítur út fyrir að vera kannski á fimmtugsaldri er komið yfir sextugt - og komið á eftirlaun. Það er kannski ástæðan, fólk sefur út, vaknar, fer að grúska, fær sér að borða þegar það langar til, hmmm.

Stjórnandi þáttarins er sjálf 61 árs hefur mér heyrst og það sést ekki á henni. Og hún er mun illskeyttari en maður býst við af fólki á þessum aldri. Ég held það alltént. En keppendur búast við þessu og skjóta á hana til baka. Átökin snúast ekki bara um spurningarnar heldur að svara fyrir sig þegar Anne byrjar að níðast á keppendum vegna meintrar heimsku, klippingar, vaxtarlags, menntunar, starfsvals eða klæðaburðar. Og þar sem keppendur hafa oft í fullu tré við hana eru þættirnir oft skemmtilegir.

Helvítis gengið sem allir eru hættir að tala um

Í góðviðrinu er ekki hægt annað en að rápa um götur og garða. Í gær fór ég í götu-/garðspartí sem var gríðarlega skemmtilegt en í dag lét ég mér nægja að rápa öðru sinni í Gestastofu og spóka mig síðan á Laugaveginum. Mamma þóttist eiga erindi í hannyrðabúð og spurði um verð á dokku. Hún kostar útseld á annað þúsundið og mamma saup hveljur. Ekkert veit ég um görn(!) þannig að ég saup ekki neitt fyrr en kaffið kom á borðið. Til að gera eitthvað meðan mamma saup og saup spurði ég hvort verðhækkunin væri mikil. Já, sagði konan, gengið. Og við gátum fellt talið.

Ég reyni að hugsa út frá heildinni - ég sver það - og harma því að helvítis gengið hafi rokið svona upp. En nú var ég einmitt að semja við bandaríska þýðingastofu um 20 tíma verkefni. Og tímakaupið er 35 evrur, sem sagt 700 evrur fyrir 24.100 orða gátun. Og brúttólaunin verða miðað við gengi dagsins í dag 700 * 125 = 87.500 en fyrir sléttu ári, 18. júlí 2007, hefði ég fengið 700 * 82 = 57.400.

Ja, ekki hafa almennar launahækkanir orðið svona miklar. Ég get prísað mig sæla - í þessu verkefni. En hversu lengi verður það?

Ef ég mætti velja veldi ég stöðugleika. Og minni verðbólgu.

Í gær átti ég líka erindi í 10-11 og það fyrsta sem ég sá í búðinni var nizza - Á 189 KRÓNUR. Hvernig má það vera? Hver kaupir? Hver hefur lyst? Hvað segir dr. Gunni við þessu?

Bandið hans Bibba

Við fyrrverandi kennarinn, systir hjólreiðamanns Íslands nr. 1 og systir hirðljósmyndara Ljótu hálfvitanna fórum á tónleika með téðum hálfvitum og South River Band í kvöld.

Gargandi gleði, ómenguð. Mér hefur aldrei liðið eins mikið eins og grúppíu. Sé ekki eftir að hafa sungið með.

Ég vissi ekki að Helgi Þór, menntaskólabróðir minn, kynni á harmónikku:

 Mér finnst þessi mínísería skemmtileg:

 

 

 

 

 

 

Bibbi (sem hótaði að fara úr að ofan), Baldur (sem þurfti skiptiborð), Sævar (sem er svo hávaxinn að norðurljósin flækjast í hárinu á honum), Ármann (sem er rauður eins og Kylie Minogue) og Eddi (með gráa fiðringinn í vöngunum):

Og svo náði ég einni af Togga alveg sér úti áður en fjörið byrjaði inni:

Habbý missti af miklu.

Sumarfrí í Reykjavík

Í blíðunni er gaman að axla poka sína og rölta í búðina. Á Laugaveginum er á ferli margt fólk, sumt sem maður þekkir og vill gjarnan tala við.

Svona fór fyrir mér í dag, ég rölti út, hitti gamlan háskólabróður og stóð á klukkustundarlöngu spjalli á götuhorni. Hver þarf útlönd?

Og okkur bar saman um ýmislegt, s.s. að miðborg Reykjavíkur sé svipur hjá sjón, allt annar svipur, líflegur, að flóttamönnum sem rórillast í Njarðvíkunum í þrjú ár sé vorkunn, að Páll Ramses hafi sennilega ekki farið hér að þeim lögum sem honum bar, að ferðaþjónustufyrirtæki sem auglýsir verð hvorki á vefsíðu né í bæklingi ástundi ekki góða viðskiptahætti  - og svo bauðst hann til að taka að sér Mímiskennsluna mína í haust.

Ég var býsna kát þegar ég bar ab-mjólkina og appelsínurnar heim.

Veður, veður, veður, veður verður alltaf atriði

Hvað skyldi ég oft hafa heyrt fólk bulla því út úr sér að veður skipti ekki máli, heldur hvernig fólk klæðir sig? Oft!

Ég hef aldrei verið sammála. Er það ekki og verð það ekki.

Undanfarið hef ég mikið umgengist útlendinga sem hafa velt fyrir sér hvernig þeir geti sem best nýtt sér frítíma sinn á Íslandi. Það fyrsta sem þeir hafa spurt um er veðurspáin. Sumir létu rigningarspá fæla sig frá tilteknum ferðum.

Þetta er kannski ekki til fyrirmyndar en svona er fólk samt. Og nú skal ég bara æsa mig næst þegar einhver fullyrðir þetta í mín eyru.

Veður er nokkuð sem við getum ekki haft áhrif á. Veður er náttúra og sumir heillast vissulega af tilhugsuninni um vind sem rífur í jakkana. Ég man sérstaklega eftir einum Hollendingi í Mývatnssveitinni endur fyrir löngu sem stóð uppi á hól og naut þess að geta varla staðið. Heima hjá honum var hitabylgja það sumarið.

Nei, veður er óútreiknanlegt. Margt annað á Íslandi er hins vegar útreiknanlegt. Og ég er næstum viss um að ég heyrði í útvarpinu í morgun vitnað í Börk vin minn Hrólfsson sem talaði um að salernismál yrðu hneykslið í sumar. Ég tek undir það, hafi salernunum við Dettifoss verið lokað og fólki gert að hægja sér á víðavangi er það SKANDALL. Útreiknanlegur skandall - sorglegt og alveg örugglega eitthvað sem margir nefna þegar þeir koma heim.

Ég sá líka nýlega mynd frá Geysi þar sem fólk stóð næstum ofan í skálinni við að taka myndir. Auðvitað sé ég þetta ekki á staðnum því að ég myndi banna fólki það. ÞAÐ ER HÆTTULEGT en fólk fær ekki að vita það. Hvorki eru afgerandi skilti á staðnum né fólk sem veit og segir frá.

Ein vinkona mín á ferðaskrifstofu sagði nýlega í mín eyru: Ef ég væri nýr ferðamálastjóri á Íslandi er þetta það fyrsta sem ég léti breyta því að nú er bara tímaspursmál hvenær einhver slasast alvarlega.

Við viljum fjölga ferðamönnum á Íslandi en bara ekkert hafa fyrir þeim.

-Garg.

Misvísandi upplýsingar

Langlundargeð Íslendinga er endalaust eins og engum blandast hugur um. Þegar okkur mislíkar mótmælum við með því að segja lágt buuu, helst inni á klósetti meðan sturtast niður. Og nú ætla ég að nöldra upp í eyrað á sjálfri mér.

Ég er að fara til Krakár í haust með hópi fólks. Ferðin var pöntuð í apríl og staðfestingargjald greitt í lok maí. Í lok júní kom blaðsíðulangt bréf frá ferðaskrifstofunni sem öllum gáfumennunum í kringum mig ber saman um að sé óskýrt orðað og ruglingslega sett fram. Þó má átta sig á því að ferðin hafi verið hækkuð um 9,5% (af því að „ekki er gripið til verðbreytinga nema heildarverð ferðar breytist um 10% eða meira“.)  Áður var búið að bæta við sérstöku eldsneytisgjaldi, 1.950 á hvorn legg. Hins vegar kemur bara fram ein upphæð og þannig er lesanda þessa bréfs eins saman ekki gert kleift að sannreyna 9,5% hækkunina.

Ég skil vanda þeirra sem áframselja þjónustu ef þeir sjá fram á tap á viðskiptunum. Og það held ég að við, samvinnuviljugu Íslendingar, gerum í of miklum mæli. En hefur einhver einhvern tímann heyrt um ferðaþjón sem lækkaði uppsett verð af því að gengið fór í hina áttina? Og nú lækkar evran aggalítið dag frá degi, verður þá verðið ekki endurskoðað enn áður en lokagreiðsla fer fram 28. september?

Það sem ég skil þó allra síst er þessi setning í fréttinni (upplýsingar hafðar eftir Hagstofunni):

Pakkaferðir til útlanda hafa hinsvegar lækkað um rúmt 1%.

Er borgarferðin okkar til Krakár ekki pakkaferð af því að hún er ekki ætluð til sólbaða einna?

Pakkaferðir innanlands hafa hækkað um 37%

Sjónarhorn dagsins

Ég get ekki kvartað.

Högglistaverk bæjarins eru of illa merkt

Ég gekk um Klambratúnið í gær og rakst þar á illa merkt verk:

Þegar maður rýnir í skjöldinn sést að Frakkland kemur við sögu:

 

 

 

 

 

Ég fæ ekki betur séð en að þessi gaur hér fyrir neðan hafi eytt mörgum árum í Herdísarvík og mig grunar að hinn listamaðurinn sé Einar Jónsson. En er til of mikils mælst að láta þess getið?

Álf-ver?

Þetta er svo sem ekki þróuð hugmynd en væri ekki hægt að koma upp álfveri á Íslandi? Áhugi útlendinga fyrir þjóðsögunum okkar, þar á meðal álfum, huldufólki, tröllum og öðrum skemmtilegum kynjaverum, er mikill. Í einni hringferð með útlendinga spurðu mig fullorðin hjón sem höfðu farið í skipulagða ferð um landið 10 árum áður bara um Fjalla-Eyvind og hvort ég myndi ekki örugglega segja þeim frá útilegumönnum. Þau mundu Ódáðahraun sem vettvang sögu en ekki sem 4.400 ferkílómetra víðerni svo og svo gamalt eða einu sinni hátt yfir sjávarmáli.

Ég hef oft verið spurð um minjagripi sem tengjast huldufólki. Styttur? Bækur? Já, einhverjar en ekki á svo mörgum tungumálum.

Það er álfa- og draugasafn á Stokkseyri sem auðvitað svarar einhverri eftirspurn en það er staðbundið.

Verður þessu kannski best haldið við í munnlegri geymd ...?

Carrie og Stóri - Regnboginn rokkar

Af faglegum ástæðum fór ég á Beðmálin í bíó. Vendingar voru nokkrar og komu sumar á óvart. Salurinn skellihló - oft - og ég hafði gaman af myndinni. Mér þótti Stóri reyndar orðinn of mjúkur og mildur og næstum veikgeðja og Kim Cattrall er bara ekki sérlega góð leikkona. Svo sýndust mér þær orðnar hrukkóttar og soldið beyglaðar sums staðar sem stafar kannski af því að skjárinn í bíó er nokkru stærri en sjónvarpsskjárinn minn.

Alveg óhætt að eyða 650 krónum í þessa tvo tíma.

Svo er bókin, hún er aðeins öðruvísi. Hún er í meiri brotum, svona eins og skissur eða myndbrot. Væntanleg á íslensku ...

Öhh, það er líklega rétt að viðurkenna snöggvast að ég fór í skoðunarferð upp tröppurnar heima hjá Carrie - og við fjórar: