Skortflugferðablæti

Heimurinn er í umhverfisvoða, bróðir minn (71) orðinn vegan af því að tvítug dóttir hans hefur áhyggjur með obbanum af sinni kynslóð, slagurinn við plast og aðrar óþarfar umbúðir heldur áfram ... og 50 manna sendinefnd FLÝGUR frá Íslandi á umhverfisráðstefnu. 

Það er ekki hægt að taka mark á stjórnmálamönnum samtímans ef þeir ætla ekki neitt að nýta sér af lærdómi síðustu ára. 

Ég er hrifin af sól og hita og ég minnist hinna þungu vetra æsku minnar með hrolli en ef við spyrnum ekki við fótum verðum við öll umflotin vatni innan tíðar. Við verðum að sýna ábyrgð og hætta að skjótast á flugvélum út um hvippinn og hvappinn af því að okkur finnst við taka okkur svo vel út á mynd með fyrirmennum.

Ég ætla ekki að hætta að fljúga en ég er til í að fækka ferðum og lengja dvölina í hvert skipti.  

Einkavæðing almannaþjónustu

Ég er að spekúlera í meintri sölu á Mílu af því að ég er ekki nógu vel að mér um þetta. Veitir Míla í alvörunni grunnþjónustu, sbr. það sem segir á vef ASÍ?

Miðstjórn Alþýðusambands Íslands varar sterklega við sölu á grunnneti íslenska símakerfisins úr landi. Innviðir fjarskiptakerfisins eru dæmi um starfsemi sem í eðli sínu ber helstu einkenni náttúrulegrar einokunar þar sem mikill kostnaður við að setja upp slíkt kerfi kemur í veg fyrir samkeppni. Slík einokun getur verið mjög kostnaðarsöm fyrir almenning, fyrirtæki og opinbera aðila þar sem ákvarðanir um verðhækkanir eru teknar einhliða og neytendur eiga ekki í önnur hús að venda. Áhrifin geta oft margfaldast í tilfelli dreifðari byggða.

Um allan heim leitast fjármagnseigendur við að komast yfir samfélagslega innviði þar sem innkoman er stöðug en einnig mögulegt að draga fjármagn út með einföldum hætti. Þar geta skapast óeðlilegir hvatar til að draga úr fjárfestingum og viðhaldi, selja eignir og skilja eftir lítið annað en skel utan um starfsemina. Slík hætta er raunveruleg og í tilviki Mílu er ljóst að íslenskt samfélag sæti uppi með kostnaðinn, auk þess sem röskun á starfsemi Mílu gæti hamlað eðlilegu gagnverki samfélagsins. Áhættan liggur því hjá íslenska ríkinu og þar með íslenskum almenningi, ekki hjá erlendum fjárfestum. Gróði eigenda Símans getur orðið skammgóður vermir, en þar á meðal eru nokkrir lífeyrissjóðir sem samanlagt fara með meirahlutaeign og bera skyldur gagnvart samfélaginu öllu.

Miðstjórn ASÍ krefst þess að stjórnvöld grípi til aðgerða til að tryggja almannahagsmuni í málinu og bæti þannig fyrir fortíðarmistök þegar grunnnet símakerfisins var einkavætt samhliða sölu á Símanum. Hagsmunir sem varða þjóðaröryggi eru aðeins einn hluti af stærra vandamáli. Ekki nægir að vísa til umræðu á vettvangi Þjóðaröryggisráðs sem fram fer fyrir luktum dyrum, enda snertir þetta mál samfélagið allt, uppbyggingu þess og atvinnulíf. Stjórnvöldum ber að standa vörð um grunninnviði landsins og tryggja að þeir séu í samfélagslegri eigu.

Ég man þegar Síminn var seldur úr ríkiseigu og síðan hef ég skipt við ýmis fjarskiptafyrirtæki. Nú er ég hjá Hringdu og sé ekki betur en að ég spari mér um 5.000 kr. á mánuði. Telst það ekki samkeppni á þessum markaði? Ef franska fyrirtækið ætlar að rassakastast eitthvað og hlunnfara viðskiptavini sína, geta þeir þá ekki forðað sér og þá er fyrirtækið búið að glata viðskiptavildinni?

Ég átta mig ekki á þessum markaði. Ef við framseljum grunnnetið með sölu á Mílu til Frakklands stjórna fáráðlingar fyrirtækinu og ættu ekki að koma nálægt rekstri.

Hvernig kók áttu? (í gæsalöppum)

(Gæsalappir breytast alltaf í skrýtin tákn í fyrirsögnum, þess vegna hef ég fyrirsögnina eins og hún er.)

Ég er aðdáendaklúbbur GMB, ekki bara af því bara heldur af því að mér finnst hann tala fyrir sjónarmiðum sem ég aðhyllist í almenningssamgöngum. Svo er ég hrifin af því þegar fólki fer fram og mér finnst GMB hafa tekið augljósum framförum á lífsleiðinni. Og hann hjólar í alvöru, segist ekki bara gera það.

En að fyrirsögninni: Ég heyrði einhvern segja einu sinni í sjoppu: 

Hvernig kók áttu? Aa, já, ég ætla að fá appelsín.

Gísli Marteinn skrifaði á Twitter:

Það er bæði betra fyrir umhverfið og íbúa að við minnkum akstur frekar en að niðurgreiða Teslur oní mannskapinn. Tesluteppurnar verða jafnvondar og hinar. En minni akstur þýðir minna svifryk, færri slys, minni hávaði, fleiri gangandi/hjólandi, betri heilsa, ódýrara samgöngukerfi.

Ég skildi þetta umsvifalaust þannig að bíll teppi umferðina jafn mikið hvernig sem hann er. Kók er appelsín er Fiat er Tesla (þú skilur hvað ég meina).

En, nei, Twitter-notandinn Bensínlaus valdi að snúa út úr og rakka Gísla niður.

Ég get alveg verið sammála því að Gísli hefði gjarnan mátt skrifa um rafmagnsbílateppu en Tesla er stór á markaðnum, alveg eins og kók er stór gosdrykkur, þannig að hann notaði sérnafnið sem hluta fyrir heild (eins og ég skil það).

Aðalatriðið er samt að við þurfum ekki að keyra alla metrana sem við þurfum að fara og við gætum vel hugsað meira í samfélagslausnum en einstaklingsfrekju.

En ég viðurkenni hér með að ég hjóla sem mest og man ekki alltaf hvar bíllinn minn er niðurkominn.

 

Umræða um geðheilbrigði

Ég bara verð að geyma þessa sturluðu tilvísun í Pál Vilhjálmsson, sem ég hef oft séð Staksteina hefja til skýjanna, þótt það auki e.t.v. umferðina um síðu hans um nokkra smelli.

Ég er ekki hissa á að sjá Pál sýna inn í sína svörtu sál, svo oft hefur hann opinberað sinn innri mann. 

Ég hef verið að lesa fallega og vandaða bók um samfélagshjúkrun þar sem höfundur fjallar einmitt á nærfærinn hátt um geðheilbrigði. Allt venjulegt fólk á misgóða daga, er stundum dapurt og stundum glatt og svo stundum í einhverri lægð sem er hugsanlega tímabundin og stundum vegna ytri aðstæðna.

Ég stend 100% með Helga Seljan, horfði einmitt á þátt Gísla Marteins og dáðist að honum fyrir hugrekkið vegna þess að ég sá í hendi mér að einhverjir myndu bregðast kjánalega við. 

Aðskiljum ríki og kirkju

Ég veit að sumt fólk talar við presta sem rukka ekki fyrir viðtölin. Ég veit líka að sumt fólk vill tala við sálfræðinga eða geðlækna en hefur ekki efni á því. Þjónar kirkjunnar eru tengdir trú á tiltekinn guð og ekki vilja allir sáluhjálparleitendur fara til þeirra.

Af hverju aðskiljum við ekki bara ríki og kirkju og látum prestana sýna að eftirspurn eftir þeirra þjónustu sé meiri en þjónustu hinna sálusorgaranna?

Ég hef verið þessarar skoðunar lengi, sagði mig úr kirkjunni fyrir óralöngu vegna ógeðfelldra mála sumra prestanna og finnst tímabært að kirkjan hætti að fá 5 milljarða á ári á fjárlögum. Og nú kemur á daginn að sumir prestar fá sérstakar greiðslur fyrir verkin sín!

Mér finnst þetta jafn undarlegt og að veita opinberum starfsmönnum fálkaorðuna fyrir að sinna vinnunni. Mér finnst að fálkaorðuna eigi að veita sparlega og þá aðeins þeim sem hafa ómakað sig í þágu almennings eða þeirra sem eiga um sárt að binda í sínum eigin frítíma.

Ég væri næstum til í að ganga í SUS til að tala fyrir þessu sjónarmiði af því að þar er stemning fyrir því.

Frestur er á illu bestur? Bond, James Bond

Ég á eftir að sjá nýjustu Bond-myndina. Ég fer ekki oft í bíó en nú er búið að tala það upp að sjá No Time to Die (163 mínútur) á stóru tjaldi. Og þá er spurningin: Hvað á barnið að heita? Twitter veltir fyrir sér hvernig RÚV muni þýða myndina í fyllingu tímans.

Á dauða mínum átti ég von?

Dauðans óvissi tími?

Vant við látinn?

Feigðinni frestað?

Hvorki staður né stund til að látast?

Dauðinn ekki á dagskrá?

Engin dauð stund?

Eigi dugar að drepast?

Dauðanum slaufað?

Dagar ekki taldir?

Listinn hér er fjarri því að vera tæmandi. Enginn annar stakk samt upp á: Frestur er á illu bestur.

 

 

 

Lokaður Facebook-hópur um meinta karlmennsku

Ég þekki ekki miðilinn 24.is en ég kannast við blaðamanninn sem skrifar fréttina um netsamfélag karla sem sækja sér innblástur og orku í að rakka niður fólk sem berst fyrir jafnrétti og veit að hann er skólagenginn blaðamaður. Nokkrir karlanna á fordómasíðunni puðra fordómum sínum yfir opnar síður líka þannig að ég hef séð sumt af orðbragðinu áður. Samt var mér brugðið við að sjá hversu grímulaust þeir tala niður vitsmuni og skaphöfn kvenna.

Við megum ekki líta undan og láta sem við vitum ekki af heimskulegum ummælunum en það er erfitt að blanda sér í umræðu í lokuðum hópi. Og kannski er það eins og að berjast við vindmyllur vegna þess að það er öruggt að allir þessir 700 karlar þekkja einhverjar vitibornar manneskjur. Þeir kjósa bara að hlusta hver á annan.

Í símanum í búningsklefanum

Ég var í sundi áðan. Á bekknum í búningsklefanum sat kona drjúglengi og fletti símanum sínum. Ég sagði ekkert af því að ég hef ótal sinnum bent konum á regluna um að símar séu bannaðir í búningsklefum en nú var ekkert skilti.

Er þetta kannski töpuð barátta?

8. október

Ég á marga afmælisdaga, var áður mikið afmælisbarn en nú orðið nægir mér mestmegnis að hugsa hlýlega til daganna. Ég á fæðingarafmæli eftir þrjár vikur en í dag á ég starfsafmæli. Að vísu hætti ég í þeirri vinnu fyrir rúmu ári eftir tæp 19 ár - sjálfviljug - en fór þaðan með frábærar minningar og fullt farteski af marktækri starfsreynslu.

Það vottar alveg fyrir trega þótt ég sé ánægð þar sem ég er niðurkomin í dag. Kannski er þetta aldurinn ... eða kannski bara græðgi - ég vil vera alls staðar!

Vanda eða Ásgrímur, þar er efinn

Ég skil þetta bara eftir hér.

Að borga skatta eða ekki

Tvítari spurði þessarar spurningar: 

Ef að þið gætuð sleppt því að borga skatta en jafnframt missa allt sem skattarnir greiða... mynduð þið?

Stutta svarið mitt er: Nei, ég trúi á samfélag og samneyslu. Hins vegar finnst mér að við gætum gert ýmislegt betur, upprætt spillingu og jafnað kjör. Ef við værum með borgaralaun þyrfti enginn örorku og atvinnuleysisbætur og þá væri hægt að nota starfskrafta fólks hjá Tryggingastofnun betur.

Ég hef að vísu aldrei sjálf þurft að sækja neitt til Tryggingastofnunar eða Vinnumálastofnunar en hef heyrt nógu margar sögur af því að fólk sem hefur hálfan handlegg þurfi að fara reglulega til að sanna að hann hafi ekki vaxið á og að Vinnumálastofnun haldi meint námskeið til að endurhæfa fólk en brýtur það niður. Því miður hef ég ástæðu til að trúa þessum sögum. Ég trúi hins vegar á að leyfa fólki að gera það sem það getur. Í öllum kerfum eru glufur og alltaf verður til fólk sem nýtir sér glufurnar en ég held að við eigum að trúa á að fólk vilji vel og svo eigum við frekar að hjálpa fólki til sjálfshjálpar.