Brot á umferðarlögum

Ég fagna því að um áramót eigi að fara að sekta okkur fyrir að leggja bíl röngu megin miðað við akstursstfnu. Þegar maður leggur þannig brýtur maður alltaf lögin og eins og bent er á í fréttinni hefur ríkt úrræðaleysi gagnvart brotunum. Ég játa með trega að ég var búin að gefast upp fyrir fjöldabrotunum og farin að leggja svona sjálf af því að öllum virtist sama. 

Aldrei framar.

Því miður finn ég ekki skýrt ákvæði um þetta í nýjum umferðarlögum, bara þetta í 28. gr.:

Utan þéttbýlis má einungis stöðva eða leggja ökutæki hægra megin miðað við akstursstefnu.

Ofát á aðventunni

Einhvern tímann heyrði ég kenningu nema það hafi hreinlega verið rannsókn sem ég las. Maður í aðhaldi borðar köku sem hann heldur að sé ofhlaðin kaloríum og fær sér aftur af því að hann hefur hvort eð er látið fallerast. Sá sem heldur að kakan sé ekki eins kaloríurík fær sér ekki aftur af því að aðhaldið er ekki farið út um gluggann. Báðir mennirnir fitna jafn mikið eða lítið af fyrstu sneiðinni, þetta snýst bara um hvað þeir halda í hausnum á sér.

Nú segi ég: Þótt maður fái sér kannski fullmikið kruðerí á aðventunni getur maður samt gætt hófs næsta dag því að saran er ekki eins og verðbólguskot sem hækkar lánið varanlega. Maður gæti samt verið í kjörþyngd á aðfangadag. En ég er enn ansi södd síðan í gær ...

Spilling og agaleysi

Sá sem gagnrýnir á það á hættu að vera gagnrýndur af hinum gagnrýnda. Þess vegna held ég að fólk veigri sér við að segja sannleikann. Kannski er ég að hugsa um samfélagið sem ég bý í en ég ætla að taka lítið dæmi. Einu sinni var ég að vinna með konu sem gerði smávægileg mistök sem ég benti henni á til að hún gerði þau ekki aftur. Þið getið öll hugsað ykkur dæmi en ég ætla ekki að segja hvers eðlis villan var. Segjum sem svo að hún hafi ekki sett mjólkina inn í ísskáp og ég sagt: Ef þú setur hana ekki inn í ísskáp fljótlega verður hún súr. Eða konan hafi brotið saman þvott og farið með eitt handklæði í einu í skápinn hinum megin á ganginum og ég sagt: Það er fljótlegra að fara með fullt fangið af þvotti í línskápinn. Eða hún farið niður tvo stiga og upp annan stiga af því að hún fann ekki millihurð sem sparaði henni einn stiga niður og aftur upp. Öll dæmin eru tilbúin og í öllum tilfellum er forsendan að hún hafi ekki áttað sig á þessu. Í öllum dæmunum segi ég þetta sisona og ekki með neinni dramatík sem er líka það sanna í raunverulegu sögunni.

Þessi kona sagði í raunverulega dæminu: Ég ætla að hefna mín og benda þér á eitthvað sem þú gerir vitlaust.

Ráðningarferli er höfnunarferli

Ef ein staða er auglýst og tíu sækja um er níu manns hafnað, 90%. Þess vegna þarf maður ekki að taka nærri sér þótt maður fái ekki stöðu sem maður sækist eftir ef hæfari einstaklingur sækir um. 

Ég sótti um starf hjá EFTA í október, fór í viðtal í Brussel í nóvember og fékk neitandi svar í morgun. Strax 29. nóvember þóttist ég vita að ég fengi ekki starfið en er fegin að vera komin með skýrt svar til að geta gert plön á næsta ári. Ef ég hefði fengið starfið hefði ég þurft að flytja til Brussel, sem var spennandi, og byrja í nýju starfi þar í síðasta lagi 1. mars 2020. 

Ég var mjög til í það en þar sem ég hef væntanlega átt við ofurefli að etja er ég bara glöð með að hafa komið til greina. Í staðinn fæ ég fleiri vikur til að einbeita mér að MA-ritgerðinni minni í þýðingarfræðum og eftir það hefst nýr lífskafli sem ég hlakka mikið til.

Agaleysi samfélagsins

Ég var að hlusta á Sprengisand og umræður um rafmagnsleysið sem varð vegna veðurofsans í vikunni. Ragnheiður Jóna Ingimarsdóttir, sveitarstjóri Húnaþings vestra, er ómyrk í máli og vandar þeim ekki kveðjurnar sem hefðu getað búið sig – okkur – betur undir það sem vitað var að yrði. Ég held að hún segi ekkert nema sannleikann í málinu og taki svolítið að sér að benda á klæðlausa keisarann. Með síhækkandi aldri mínum er ég nefnilega loks farin að sjá og viðurkenna magnað agaleysi í íslensku samfélagi. Ég get líka kallað það meðvirkni því að ég held að ég hafi verið illa haldin af henni.

Sá sem gagnrýnir er líka útsettur fyrir gagnrýni. Sá sem bendir á gallana og mögulegar úrbætur verður fyrir því að sá sem gagnrýnin beinist að vill ná sér niðri á þeim sem gagnrýnir. Er ekki uppljóstrarinn Jóhannes Stefánsson alveg ótrúlega gott dæmi?

Við gætum öll haft það gott á Íslandi. Ég skal ekki segja með allan heiminn en Ísland býr svo vel að auðlindum að hér þyrfti enginn að líða skort. Það þýðir ekki að við eigum að ala á leti eða því að fólk hafi ekki fyrir hlutunum, mér finnst eðlilegt að við leggjum öll okkar af mörkum. En meðan varsla fjár er miklu meira metin en gæsla barna og umönnun sjúkra og aldraðra er ekki von á góðu. Og öruggt rafmagn er klárlega grundvallaratriði í lífsgæðum okkar.

Fjórða iðnbyltingin

Í hádeginu í gær fór ég á fyrirlestur um fjórðu iðnbyltinguna. Ólafur Andri Ragnarsson rakti söguna frá 2007 þegar Steve Jobs kynnti byltinguna um snjalltæki, þrjár græjur saman í einni. Núna er rétti tíminn til að stíga skref aftur á bak, horfa yfir sviðið og rifja upp þegar menn hlógu að öðrum fyrir það sem þeir kölluðu tímabundnar bólur sem myndu springa.

Við viljum ekki missa farsímana, smátölvurnar, heimabankana, sjálfvirku þvottavélarnar, rafmagnshjólin, Netflix, vatnsklósettið -- og rafmagnið í heild sinni. Við verðum að fagna fjórðu iðnbyltingunni og öllum tækninýjungunum án þess þó að verða sjálf róbottar. Flugbílar eru í bígerð, vélar gætu eldað þegar búið er að mata þær á uppskriftum og aðferðum, drónar fara ofan í þröng gljúfur í leit að fólki og gerviaugu kanna magainnihald.

Við lifum stórkostlega tíma. Reynum að lifa í núinu og njóta þessara framfara.

Hamfarahlýnun

Ég lagði orðið hamfarahlýnun í belginn hjá RÚV. Ég giska á að orðin mútur og Samherji (samherji) fái nokkrar tilnefningar, jafnvel spilling og afland, eða rafmagnssnúrur en ég held í alvörunni að of mikil hlýnun sé skaðvaldur og sé okkur sjálfum að kenna að einhverju leyti. Árið í ár endurspeglar þann veruleika.

Ég tilnefndi reyndar líka Samróm.

RÚV stendur sig

Kannski er ég bara of löt til að finna erlendu vefslóðirnar en Ríkisútvarpið skaffar mér hvort eð er beina útsendingu af kosningasjónvarpinu í Bretlandi. Landar Boris sigri?

Meðvirkni drepur

Ég held reyndar ekki að ég hafi verið í lífshættu vegna minnar meðvirkni en hún drepur samt dálítið lífsgleðina og trú á réttlætið.

Ég á bróður sem er nokkrum árum eldri en ég. Hann var orðinn drykkjumaður á unglingsárunum en fór í meðferð og hætti að drekka 23 eða 24 ára ef ég man rétt. Eftir það tipluðu mamma og pabbi eilíflega á tánum í kringum hann, alltaf logandi hrædd um að hann félli. Ég held að hann hafi ekki fallið fyrir áfenginu í 30 ár en miðað við hæpið í honum gæti hann vel hafa verið á öðrum hugbreytandi efnum allan tímann. Hann hefur alltaf verið allur á lofti, með heillandi framkomu fyrir þá sem kunna að meta miklar skýjaborgir, tollað illa í vinnu og námi því að aldrei var neitt nógu gott fyrir hann. Hann útskrifaðist samt sem garðyrkjufræðingur um síðustu áramót og er nú skráður deildarstjóri Ölurs. Ég vona að hann standi sig þar í verklega þættinum en get því miður vottað að hann er ófær um að skrifa heimildaritgerð. Hann hefur aldrei tileinkað sér neina grunnfærni í akademískum vinnubrögðum og ég er í alvörunni glöð ef hann getur hlúð að græðlingum og komið þeim upp.

Í hruninu lenti hann illa í ýmsu bæði með fyrirtæki og húsnæði. Ég lánaði honum handveð í bankareikningi og að því var gengið. Ég var dofin eins og margir í hruninu þótt ég hafi sjálf ekki misst vinnu eða húsnæði en það stóð aldrei til að gefa honum 5 milljónir. Aldrei. Og af hverju hefði ég átt að vinna þrotlaust og fara vel með mitt sjálfsaflafé til að hann gæti hlunnfarið mig? Það stóð aldrei til.

En það klikkaða er að af meðvirkni með Gumma og svo mömmu og pabba sem voru alltaf stressuð yfir honum gekk ég aldrei eftir endurgreiðslu lánsins meðan þau lifðu. Mamma dó fyrir tæpum tveimur árum og pabbi núna í ágúst og þau eftirlétu honum nóga peninga til að endurgreiða mér skuldina. Hann er að reyna að koma sér hjá því þótt hann hafi gengist við skuldinni. Honum finnst ég bara ekki nógu blönk til að hann þurfi að borga mér það sem hann fékk lánað hjá mér og einhver hluti af honum heldur að ég sé viðskiptabanki og lánið viðskiptakrafa.

Pabbi var í eitt ár og níu mánuði á Hrafnistu, leiður allan tímann og saknaði mömmu. Gummi fór til hans fjórum sinnum á þeim tíma og aðallega til að suða um peninga við hann. Ef hann hefði séð sóma sinn í að fara til pabba á sirka 10 daga fresti, spila við hann, spjalla og stytta honum stundir hefði ég sennilega verið til í að sýna honum umburðarlyndi. En Gummi er bara eitt útblásið egó og gerir ekki neitt nema sem hann heldur að hann geti grætt á. Þess vegna gef ég núna ekki tommu eftir. Mér líður líka strax betur þegar ég er búin að deila því með einhverjum hvaða mann bróðir minn hefur að geyma og það styrkir mig í því að vera ekki lengur meðvirk.

Hann sótti fundi áratugum saman hjá AA sem styrkti í honum sjálfselskuna.

Fúsksamfélagið

Stóra meinið er að við hlífum börnum of mikið, það má ekki gera kröfur til þeirra vegna þess að þau eiga of upptekna foreldra og þau eru sjálf svo upptekin eftir skóla. 

Ég sé þetta víðar. Það má ekki gera kröfur. Það má ekki gagnrýna. Það má ekki biðja fólk um að vanda sig. 

Maður á bara að gleypa gagnrýnina á óvandvirkni, fúsk og leti því að ekki má styggja hina lötu og gráðugu. En þeir sem eru ekki latir og óvandvirkir sópa upp eftir hina sem ekki má hrófla við því að margir eru líka duglegir og áhugasamir um að standa sig.

Að lokum verð ég að taka undir það sem ég heyrði á þingi í dag:

Kirkjujarðasamkomulagið svokallaða er óheiðarlegasti samningur sem ég hef nokkurn tímann vitað af. 

Aðskiljum kirkju og ríki, takk.

Landspítalinn forðast beinar uppsagnir

Þrennt er mikilvægara en flest á Íslandi, heilbrigðiskerfið, menntakerfið og samgöngurnar. Sjálf hef ég verið heppin og sloppið við veikindi en það er öruggt mál að LSH er undirmannaður, tjah, nema mannskapurinn sé skelfilega illa nýttur. Er Páll að segja það?

Vettvángur dagsins

Ég horfi næstum alltaf á Silfrið og oft ofbýður mér tilgangsleysi umræðunnar. Menn tala um sjálfsagða hluti og bæta engu við. Það er algengt, menn ræða sig sjaldnast að niðurstöðu og hver nýr umræðuþáttur bætir litlu við. Nú er ég auðvitað að alhæfa og biðst afsökunar á því en það er samt svo svakalegt að við tölum og tölum (eins og ég núna) og ekkert breytist.

Kári sagði að ef tölur væru réttar þyrfti að rannsaka málið og fá botn í umræðuna. Heiðrún svaraði ýmsu spaklega eins og hún hefur tileinkað sér en hún svaraði bara ekki gagnrýni Kára. Og svo gekk á þessu í hálftíma, endurtekningar á endurtekningar ofan. Ég er sammála Kára um mikilvægi sjávarútvegs og er montin af fiskveiðum sem héldu lífinu í okkur öldum saman. Og það er ótækt að lítill hópur manna, íslenskra eða erlendra, haldi ágóðanum fyrir sig. Við vitum öll að heilbrigðiskerfið er undirmannað og undirfjármagnað. Því miður er ég ekki heilbrigðismenntuð og því algjörlega getulaus í því kerfi en mér finnst brýnt að það standi sig. Ég væri til í að borga meiri skatta en ég geri ef ég væri viss um að skattfé mitt rynni ekki lóðbeint í hít þeirra sem mest mega sín. Það óttast ég núna. Og það er fokkings slæmt. 

Getur einhver sannfært mig um að skattfénu mínu sé vel varið?

Aðgerðalaus í vinnu

Vill einhver vera aðgerðalaus í vinnu heilu dagana? Ég ímynda mér að öllum finnist næs að geta liðkað axlirnar og jafnvel átt einn og einn rólegan dag en fjandakornið ekki að sitja iðjulaus í vinnunni allt sumarið svo ég nefni eitthvað af handahófi.

Nú er tæknin orðin þannig að í mörgum störfum er margt fljótunnara en áður. Er ekki eðlilegt að báðir aðilar njóti góðs af, sá sem veitir vinnuna og sá sem vinnur vinnuna?

Ég vona af faglegum ástæðum að í síðasta lagi árið 2021 verði lögboðin vinnuvika 35 stundir á viku -- og til vara 32 stundir, fjórir heilir dagar.

Níu mínútur á dag

Ég er alveg búin að læra það að fréttir í fjölmiðlum segja aldrei alla söguna og ég skil það meira að segja. Ef öll smáatriðin yrðu sögð læsi enginn til enda. Fréttina af Ölgerðinni skil ég hins vegar eiginlega ekki. Hvaða málefnalegu rök gætu verið fyrir því að skikka fólk til að skipta um stéttarfélag? Og níu mínútur á dag þýða ekki endilega að fimm færri kassar fari út til kúnnanna, er það nokkuð? Eða munum við drekka minna appelsín fyrir vikið?

Þegar maður er óhæfur til verka

Maðurinn er búinn að halda starfinu í tæp 22 ár og lesandi gæti ætlað að maðurinn hefði eitthvað með sér. 

Hann lauk lagaprófi frá Háskóla Íslands 1983 og stundaði í kjölfarið framhaldsnám í afbrotafræði við Ríkisháskólann í Flórída. Hann var fangelsismálastjóri frá 1988 til 1997 og varalögreglustjóri frá 1997.

Trúlega hafði hann áhuga og getu til að byrja með en þegar átta af níu nánustu undirmönnum hafa lýst yfir vantrausti hlýtur eitthvað að vera að einhvers staðar. Af hverju fer hann þá í burtu með fulla vasa af peningum? Ég hef alveg unnið með einum eða tveimur útbrunnum starfsmönnum á langri starfsævi og ég held að það fólk hafa fæstar efasemdir um eigin getu eða hæfni. Ég held að fólk brenni nefnilega ekki bara út af álagi eða ofmetnaði.

Að kaupa sér hlaupaúr á Amazon

Nú er ég búin að bjástra við það í tvö kvöld að reyna að kaupa mér (sjúklega fallega grænt) hlaupaúr á Amazon og ætlaði að láta senda það á heimilisfang í Bandaríkjunum. Gengur ekki.

Fleira var það ekki í kvöld. Ég græt mig bara í svefn.

Þegar leiðir skilur

Já, sögnin að skilja getur verið ópersónuleg. Þess vegna er málskilningur minn að leiðir hafi skilið með þingmanni og þingflokki í vikunni. Leiðirnar skildi (á milli þeirra) en skildu ekki. Hver er annars skilningurinn, hvor skilur hinn? En þegar meiri hlutinn verður farinn að nota sögnina persónulega átta ég mig á að minn skilningur hefur lotið í gras ...

Fer RÚV í Elliðaárdalinn?

Djók, nú er ég viljandi að slá saman tveimur umtöluðum málum. Mér var bætt í hópinn Vinir Elliðaárdalsins og ég lít alveg á mig sem vin hans en veit samt ekki hvort ég myndi greiða atkvæði með eða á móti þeirri uppbyggingu sem verið er að ræða. Heilt yfir er ég ekki á móti breytingum og m.a.s. dálítið höll undir þær þannig að ég myndi alltaf vilja skoða svona hugmyndir áður en ég segði af eða á.

En ég geri ekki ráð fyrir að Ríkisútvarpið sé á leið úr Efstaleitinu og í Stekkjarbakkann enda flytur RÚV sig varla um set ef þar verða breytingar. Þegar búið var að velja nýjan þjóðleikhússtjóra, fráfarandi útvarpsstjóra, heyrði ég: Næsti útvarpsstjóri verður ráðinn til að leggja RÚV niður.

Þá kólnar mér. Ég hlusta mikið á útvarp og Rás 1 er að gera allt aðra hluti en aðrar stöðvar sem ég hlusta líka á. Að ógleymdri þáttagerð í sjónvarpinu sem flysjar spillingu eins og ... banana.

En af því að ég er ekki frábitin breytingum heilt yfir væri ég alveg til í að skoða hvort einhverju mætti breyta. Mætti selja Rás 2?

Að lokum legg ég til að þjóðkirkjan verði seld hæstbjóðanda.

Er þvottavélin (gervigreind) tölva?

Í vikunni gerðist sá fáheyrði atburður að ég ætlaði að þvo þvott í þvottavélinni strax og ég hafði tæmt hana. Vélin, sem er a.m.k. orðin 10 ára, afþakkaði það og blikkaði rauðu. Ég frestaði frekari þvottum um sólarhring en það dugði ekki til. Hún blikkaði áfram. ÞÁ tók ég hana úr sambandi eins og hverja aðra viðkvæma tölvu og ÞAÐ dugði til. Ég er alveg viss um að einhvern tímann hefði ég hringt í viðgerðarmann.

Gott að vita að það að rjúfa rafstrauminn tímabundið getur dugað, hoho.

Gummi bróðir á Indlandi

Já, Gummi bróðir er búinn að blokkera mig á Facebook en allt í einu mundi ég eftir honum á Instagram. Ég veit að það er ekki hollt fyrir mig að minnast hans og hugsa til hans en nú erum við að fara að skrifa síðasta kaflann í sameiginlegri lífssögu og þá er ekkert annað í boði. Ég fann nokkrar myndir með myndatextum sem sýna að hann er alltaf jafn forhertur og yfirborðskenndur. Fyrir ári hefði ég samglaðst honum og haldið að hann ætti fyrir innri gleði en því miður veit ég núna að hann svífst einskis við að hafa af fólki fé, að hann er allur í yfirborðinu og hégóminn einn.

Ég efast ekki um að hann sé ástfanginn af lífi sínu sem hann lætur aðra kosta og aðra bera allan þunga af. Hann er þiggjandi alla leið og gráðugri en nokkur sem ég þekki persónulega.

Nú erum við systur búnar að setja okkur í samband við lögfræðinginn hans til að ljúka praktískum atriðum vegna dánarbús pabba. Gummi ómakar sig ekki að svara þótt hann fái afrit af póstum, hann lætur sér líða vel með sjálfsást sinni á Indlandi.