Hver er þessi maður?

Eina ástæðan fyrir því að ég skil eitthvað í þessari frétt er að ég veit fyrir um hvað málið snýst. Þekki samt ekki þennan Ingvar og veit lítið um Sólveigu líka. Þar fyrir utan eru óþarflega margar ásláttarvillur.

Tveir munu berjast um formanssætið í Eflingu séttarfélagi. Framboðsfrestur rann út síðdegis. Sigurður Bessason, sem gegnt hefur formannsembætti í Eflingu í átján ár, hættir störfum á næsta aðalfundi félagsins í lok apríl. Kosinn verður nýr formaður og sjö aðrir stjórnarmenn. Sólveig Anna Jónsdóttir býður sig fram á móti Ingvari Vigur Halldórssyni sem setið hefur í stjórninni um árabil. Hún hefur sagt verkalýðsforystuna máttlausa en því er Ingvar ekki sammála.

 

„Nei hún er ekki máttlaus. Ég vil halda áfram því góða starfi sem er unnið í verkalýðshreyfingunni. Ég gef kost á mér af því að ég þekki til. Ég er búinn að vera þarna áður. Það er náttúrulega bara mjög gott að fólk vilji koma og starfa í hreyfingunni og ég fagna mótframboði. Það er að vantar er að fleiri sýni verkalýðsbaráttunni áhuga.“

 

Meirihluti félagsmanna eru útlendingar. Framboð Sólveigar segir leggur mikla áherslu á rétt þeirra.

 

„Félagið er mjög gott að sinna þessum málum. 66% launakrafna sem að félagið sækir það var fyrir hönd erlendra starfsmanna.“

 

Er þetta fólk að þínu mati meðvitað um rétt sinn?

 

„Að miklu leyti já. Það eru trúnaðarmenn á flest öllum stöðum þar sem að eru fleiri en fimm starfsmenn og það er gefið út fréttabréf sem er sent heim til fólksins á ensku og pólsku og þar er bent á hvar réttinn er að finna.“

 

Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR, styður framboð Sólveigar og hélt erindi á baráttufundi sem framboð hennar stóð fyrir. Gylfi Arnbjörnsson, forseti ASÍ, segir fordæmalaust að formaður VR hafi afskipti af kjöri í Eflingu.

 

„Ég er ekki að standa fyrir neinni byltingu og þau sem eru með mér í framboði þau eru öll í stjórn og við erum bara að bjóða fram þekkingu og reynslu og traust. Ég held að það sé gott traust innan forystunnar núna og það er betra að hafa það heldur en einhver læti núna það skilar ekki árangri held ég.“

 

Gylfi er ótrúlega óforskammaður. Fordæmalaust?? Og hvað með það??? Hefur meint verkalýðsbarátta skilað láglaunafólki einhverju? Af hverju lepur fólk dauðann úr skel í forríku landi?

Mikið innilega vona ég að kjósendur Eflingar skoði framboðin vel og nýti sér svo atkvæðið sitt.

Himnaríki og helvíti

Sá þriggja tíma sýningu í Borgarleikhúsinu og leiddist aldrei. Frábært leikaralið, vel hönnuð sviðsmynd og svo auðvitað hin magnaða saga Jóns Kalmans Stefánssonar. Við sátum á 2. bekk sem var helsti gallinn, sérstaklega hjá mér sem sá hnakka mannsins á 1. bekk fullvel nema ég æki mér í sætinu, en á móti sá ég þegar B. kólnaði illilega á sviðinu. Ég sver það, hann króknaði fyrir augunum á mér.

Farið bara.

Faðirinn í Kassanum

Stóri bróðir minn fór að sjá Föðurinn í leikhúsinu og var yfir sig hrifinn. Gott ef hann gaf honum ekki 10 af 10 þannig að ég var dálítið efins. Samt fór ég og varð líka yfir mig hrifin. Ég er þegar búin að blaðra í nokkra af hverju en ef mínir fimm dyggu lesendur eiga eftir að sjá sýninguna vil ég ekki spilla upplifuninni. Læt þó eftir mér að segja að mér fannst sýningin eftir hlé betri sem ég held að helgist af því að ég þekki ekki vel sjúkdóminn alzheimer ...

RÚV vs einkareknir fjölmiðlar

Er ekki undarlegt að einn fjölmiðill, þótt góður sé og ég hlusta mikið á, fái árlega marga milljarða á fjárlögum OG sé á auglýsingamarkaði? Ég veit að heilbrigð samkeppni á erfitt uppdráttar á Íslandi vegna fámennis en ég efast um að látið hafi verið reyna á. Nú stíg ég sjálfsagt í spínatið af því að ég veit ekki um laun allra, viðhaldskostnað allra tækja, rekstrarkostnað húsnæðis o.s.frv. en ef fjölmiðlun á að vera frjáls, þ.m.t. blaðaútgáfa, verða miðlarnir að sitja við sama borð.

Kirkjan vs heilbrigðiskerfið

Hefur kirkjan sem stofnun einhvern tímann talað um að hún hafi ekki nægt fé til að reka sig, halda við húsum og borga þjónunum laun?

Hefur Landspítalinn sem stofnun einhvern tímann talað um að hann hefði ekki nægt rekstrarfé?

Við vitum svörin.

Hversu margir þurfandi hafa ekki fengið þjónustu hjá kirkjunni?

Hversu margir þurfandi hafa þurft að bíða lengi eftir þjónustu lækna eða annars hjúkrunarfólks?

 

6,5 milljarðar

Á bls. 256 í fjárlagafrumvarpi fyrir árið 2018 sýnist mér liðurinn „trúmál“ fá 6,5 milljarða og leyfi mér að giska á að obbinn fari til þjóðkirkjunnar sem biskupinn stýrir víst af stöku ráðleysi. Er ekki kominn tími til að taka til?

Getum við ekki verið sammála um það?

Eða var því kannski breytt daginn fyrir áramót?

Læf of Pæ

Nei, sagan hefur verið þýdd sem Sagan af Pí, m.a.s. á vef Ríkisútvarpsins. Þess vegna finnst mér ótækt að þulur ríkissjónvarpsins hafi kynnt myndina sem Life of Pi og þar að auki sagt að hún hafi hlotið fjögur verðlaun. Hvort tveggja skar í eyrun. Hefði hún getað hlotið eitt, tvö eða þrjú verðlaun? Nei, verðlaun er fleirtöluorð.

Og hananú.

Einkavæðum þjóðkirkjuna

Ég trúi meira á álfa og tröll en hinn eina sanna spekúlant á himnum og allra minnst trúi ég á kirkjujarðir sem ríkið á enn að vera að borga kirkjunni leigu af. Og ég viðurkenni að ég trúi alls ekki að biskupinn verðskuldi hækkun umfram hjúkrunarfræðinga.

Hver á ,,réttan íslenskan rithátt"?

Ég er ekki fyrst til að hafa orð á þessu, ég veit, en mér er fyrirmunað að skilja hvers vegna íslenskar orðabækur eru ekki aðgengilegar öllum á netinu. Nú er ég með svokallaðan gestaaðgang að Snöru sem er ágæt orðabók en ef ég ætla að opna hana í öðrum vafra en ég setti hana upp á telst það nýr aðgangur og mér er boðið að kaupa svona aðgang:

Hversu mörg tæki má bjóða þér?

3 tæki fyrir 624 kr. á mánuði

4 tæki fyrir 817 kr. á mánuði

5 tæki fyrir 995 kr. á mánuði

6 tæki fyrir 1.158 kr. á mánuði

 

Af hverju ætti ég að þurfa að kaupa aðgang að íslenskri orðabók fyrir mörg þúsund á ári? Sumt virkar betur í Chrome og annað í Torch. Svo er Safari í spjaldinu. Ég er alveg til í að borga fyrir orðabækur í sjálfu sér en þetta flækjustig gerir það að verkum að fólk gáir síður að „réttum“ rithætti.

 

Ég er gröm -- en núverandi ríkisstjórn ætlar að gera menntun hærra undir höfði. Ég bíð spennt.

Gjalddagi -- merking

Fyrr á árinu varð ég fyrir tjóni sem tryggingafélagið borgaði að hluta en ég þurfti að borga að hluta. Gott og vel. Í gær, 6. desember, opnaði ég heimabankann og sá reikning frá tryggingafélaginu með GJALDDAGA 16. nóvember og EINDAGA 16. desember. Reikningurinn var mögulega kominn í heimabankann um mánaðamótin en sannarlega ekki 16., 17., 18. eða 19. nóvember.

Ég hringdi í tryggingafélagið til að fá botn í skuldina (vatnstjónið varð í apríl og ég hélt að tryggingin hefði dekkað það þannig að skuldin kom mér í opna skjöldu) og stúlkan stóð í þeirri meiningu að gjalddagi væri dagurinn þegar reikningurinn væri gefinn út. Því ber ekki saman við minn skilning sem er sá að gjalddagi sé dagurinn sem maður á að greiða reikninginn án aukakostnaðar en með eindaga fær maður aukafrest með litlum aukakostnaði, stundum engum.

Snara er sammála mér.

gjald·dagi

-a, -ar KK viðsk./hagfr.

•	sá dagur þegar gjald verður kræft, síðasti dagur til greiðslu skuldar án dráttarvaxta e.þ.h.

greiddi afborgunina á gjalddaga

falla í gjalddaga verða gjaldkræfur

 

ein·dagi

-a, -ar KK

•

gjalddagi

•	síðasti dagur sem hægt er að greiða skuld án þess að á hana falli dráttarvextir eða annar kostnaður

vera kominn í eindaga með e-ð vera orðinn seinn fyrir með e-ð

 

Miðað við orðabók er verið að flækja málin að óþörfu en gjalddagi er sannarlega ekki útgáfudagur. Reikningurinn á að hafa borist manni fyrir gjalddagann. Punktur.

Sundhöll Reykjavíkur -- 2017

Ég var lengi búin að hlakka til að fá útisundlaug í hverfið og dreif mig áðan í skoðunarferð. Fyrsta mat: Skemmtileg, falleg og frábær viðbót við það sem við höfðum. Alltof lítil samt. Aðeins fjórar sundbrautir og grunni endinn er svo grunnur að maður þarf að passa sig. Heiti potturinn ílangur eins og í Nauthólsvík og sætin góð (maður er ekki á fleygiferð eins og í sjópottinum í Laugardalnum) en helst til stutt á milli hliðanna. Ég teygði aðeins úr mér og gaf umsvifalaust ókunnugum manni undir fótinn.

En kannski þjónar hún fyrst og fremst sem busllaug með sólbaðsaðstöðu því að laugin mun umfaðma sólina á sólardögum og ég er alveg sátt við það.

Helgi í Góu

Hann stendur fyrir síðunni Okkar sjóðir. Óbilandi áhugamaður um bætt kjör aldraðra og ekki vegna þess að hann er sjálfur kominn á efri ár. Við erum með aragrúa illa rekinna lífeyrissjóða sem hafa steingleymt hlutverki sínu. 

Ég skora „á lífeyrissjóðina að fjárfesta í byggingu mannsæmandi húsnæðis fyrir aldraða sem uppfyllir sanngjarnar kröfur um þægindi og einkalíf“.

Sterk auglýsing og meðmæli með því að leyfa fólki að fylgjast að til loka.

Robert Mugabe er orðinn 93!

Ég veit, ég er ekki með nýjar fréttir. Þær eru frekar frá 1924. En hvernig í veröldinni stendur á því að háaldraður maður neitar að hætta afskiptum af stjórn lands þótt stór hluti landsmanna vilji það? ÓRG er þó ekki nema 74 og Angela Merkel 63 ...

Hraðferð á Skagann

Ég á foreldra í sömu stöðu og Þórhalla Karlsdóttir er í. Pabbi er 96 ára, skýr í kollinum og með flest líffæri í góðu lagi en farinn að tapa heyrn, er með lélega húð og valtur á fótunum. Hann fór á Landspítalann í ágúst af því að hann datt illa, þaðan á Landakot og er nú á Vífilsstöðum, búinn að vera í tæpa viku. Hann er með umsókn um dvöl á elliheimili sem guð veit (ef yfirleitt) hvenær hann kemst á.

Mamma datt illa á hnakkann 28. október og hefur síðan verið á Landspítalanum.

Þeirra heitasta ósk er að fá að vera saman á elliheimili. Okkar systkinanna heitasta ósk er að uppfylla þeirra heitustu ósk en þangað til mamma datt var okkur sagt að það væri enginn möguleiki að hún fengi vistunarmat.

Mér finnst þetta ómannúðlegt. Það hefur ekki með stjórnarmyndun að gera núna eða hina um daginn, ekki síðustu stjórn, ekki þarsíðustu, ekki landlækni per se -- en auðvitað snýst það um ákvörðun einhverra að borga svo illa fyrir umönnun aldraðra að ekki fæst nógu margt fólk og tollir svo ekki það sem þó starfar á spítölum. Flest það hjúkrunarfólk sem hefur sinnt þeim síðan í sumar er gott fólk, snúningalipurt og peppandi. En nú eldumst við óðfluga og það verður að manna hjúkrunarheimili og það verður líka að fjölga þeim.

Mér finnst blóðugt að fólk á tíræðisaldri sé aðskilið vegna ellisjúkleika sinna. Getum við ekki öll verið sammála um að það ætti ekki að vera flókið að leyfa gömlu fólki að eiga áhyggjulaust ævikvöld?

50% atvinnuleysi?

Ég var að horfa á kosningaþátt Stöðvar 2, stórkostlegt sjónvarpsefni. Ein hugsun sem ég tek með mér inn í kvöldið er sú um fjórðu iðnbyltinguna. Ef störf úreldast vegna þess að tækninni fleygir fram -- hefur fleygt fram -- er þá ekki upplagt að vinnudagurinn verði fjórir tímar; vinnuvikan 20 tímar hvernig sem þeim er deilt á dagana? Hverjar eru grunnþarfirnar? Að hafa mat og til þess þurfum við framleiðslu. Að hafa húsnæði og til þess þurfum við alls kyns þekkingu, sem sagt kennara og menntun. Hvað annað? Samgöngur? Ég meina til að lifa af. Fjölmiðla og aðra afþreyingu? Tjah, nei, varla til að lifa af. Menningu? Til að sjá tilgang með lífinu. Grill?

Ef við þurfum fyrst og fremst mat, föt, þak yfir höfuðið og að losna við sorp, já, og farga því, þurfum við kannski bara að vinna að meðaltali 20 tíma á viku. Er það alveg skelfileg tilhugsun?

Ég hef mína framfærslu af prófarkalestri og kennslu. Ef stemning verður fyrir því á næstu 20 árum, sem ég efast um að ég upplifi sjálf, að hætta að varðveita tungumálið og láta slag standa verð ég að finna mér annan vettvang. En ef engin störf verða fyrir helming þjóðarinnar, verða þá engar tekjur heldur? Ef helmingurinn framleiðir nóg og kann nóg ...

Forgangur

Ég er dálítið erfiður kjósandi. Nú sé ég fjórðu iðnbyltinguna nálgast og nú finnst mér mjög brýnt að efla menntun, einkum er varðar nýsköpun og frjóa hugsun. Ég hef alla mína fullorðinsævi haft framfærslu mína af prófarkalestri, kennslu og leiðsögn. Ef þessi störf úreldast vil ég vinna við eitthvað annað og kannski er ég ekki rétta manneskjan til að hanna nýju störfin. Einhver annar er góður í því en ég kannski betri í hinu.

Það er áreiðanlega klausa um þetta í öllum stefnuskránum. Hvaða flokkur eða einstaklingur er hins vegar líklegastur til að fylgja því eftir?

Vika til stefnu

Ég var að horfa á þátt Gísla Marteins þar sem yfirvofandi kosningar komu við sögu. Ungir viðmælendur Berglindar festival ætla að kjósa í alþingiskosningunum 28. október en vildu gjarnan vita hvað frambjóðendur væru til í að gera fyrir ungt fólk, t.d. í húsnæðismálum.

Það er samt viðbúið að margt ungt fólk kjósi ekki sem er grátlegt. Ég hef lengi verið mér meðvituð um að atkvæðisrétturinn er ekki sjálfgefinn en í gær fór ég aukinheldur á frábæran fyrirlestur á vegum Rannsóknastofnunar í jafnréttisfræðum, fyrirlestur sem vinkona mín samdi reyndar og flutti, um réttinn til að kjósa. Fyrir 100 árum fékk fólk ekki að kjósa ef það var skuldsett. Það gat jafnvel haft atkvæðisrétt en misst hann ef það fór „á sveitina“. Ein átakanleg saga var af konu sem var mætt á kjörstað en var ekki á kjörskrá og var því gerð afturreka.

Ef fólk þáði fátækrastyrk gat það ekki kosið og það var að hluta til undir yfirvaldinu komið hvernig styrkþegi var metinn. Og yfirvaldið var gjarnan frambjóðandi.

KJÓSUM. Veljum þann lista sem við trúum mest á.

#metoo #höfumhátt

Fyrir nokkrum árum var ég leiðsögumaður með lítinn þýskumælandi hóp. Í annarri gistingunni vorum við bílstjórinn látin vera saman í smáhýsi. Við fengum samt hvort sitt herbergið. Ég hef samúð með ferðaþjónustunni þannig að ég lét gott heita. Bílstjórinn virtist í lagi, ekkert aðlaðandi en fínn bílstjóri, duglegur að tala við túristana og svona, en undir háttumál, þegar ég lá í rúminu mínu í mínu herbergi og var að lesa mér til fyrir næsta dag kallaði hann innan úr stofunni að ég læsi of mikið og kom svo inn, strauk handarbakinu við kinnina á mér og sagðist gjarnan vilja liggja með mér.

...

Ég, alveg bullandi meðvirk, vék mér undan og sagði: Nei, takk.

Nei, takk!?

Þegar ég fór að sofa staflaði ég bókum við hurðina því að enginn var lásinn.

Ég hafði enga ástæðu gefið honum til að halda að mér fyndist þetta góð hugmynd. Næstum öll ferðin var eftir. Ég forðaðist bílstjórann eins og ég gat. Mér leið óþægilega og það smitaðist út í ferðina.

Þegar ferðin var búin skilaði hann mér heim og ég hálfhljóp í burtu en samt spurði hann: Fæ ég ekki einn koss í kveðjuskyni?

...

Ég hef ekkert oft lent í þessu. Flestir bílstjórar sem ég hef keyrt með eru frábærir og faglegir samstarfsmenn. Ég man m.a.s. sjaldnast eftir þessu atviki en, fokk, hvað þessi maður kunni ekki mannasiði. Og ferðaskrifstofunni var alveg sama. Ég man ekki lengur hvað bílstjórinn heitir en ég gleymi ekki hver réð mig í þessa ferð.

Hattur ofan

Ekkert er mér hugleiknara núna en að fá fram skýr kosningaúrslit 28. október nk. Fólk sem velst til þingmennsku þarf að vera skýrt í hugsun og tali, hafa metnað fyrir hönd þjóðarinnar og vilja til að vinna vel í þágu okkar, almennings. Vissulega má gera ráð fyrir að í hópi frambjóðenda séu svartir sauðir en heilt yfir trúi ég því að fólk hafi heiðarlegan ásetning og ég verð að taka undir með einum eða tveimur í kringum mig sem hafa hrósað fólki sem gefur kost á sér til samfélagsstarfa þar sem úrlausnarefni eru oft flókin og tímafrek.

Ég veit mætavel að veist hefur verið að fólki sem hefur lagt sig allt fram um að vinna í þágu stóra hópsins en ég vona að við vöndum valið eftir tæpan hálfan mánuð og fáum bestu úrslitin -- skýr úrslit og starfhæfa ríkisstjórn.

Ekki gleyma því að kjósa 28. október

Nú er mánuður til kosninga. Ég heyri í kringum mig að fólki finnist ekki taka því að kjósa. Hroðalega dapurlegt. Hins vegar tekur fleira fólk þátt í skoðanakönnunum sem er ánægjulegt. Vonandi þýðir það að fólki finnist skipta máli að taka þátt í kosningum, nýta atkvæðisréttinn.

Mig langar bara að orða þetta svona í bili: Ímyndum okkur að ríkisbókhaldið sé heimilisbókhald með 1.000 milljörðum. Hvaða flokkur lofar að nota peningana í málaflokka sem eru þér að skapi og er líklegur til að standa við loforðið?